آروین صداقتکیش در حین تحلیل «سالنامه» به آهنگسازی محمدرضا فیاض او را هنرمندی دانست که از مرز گذشته است؛ از مرزِ برای ساز خودش فکر کردن و بعد تعمیم دادنش به گروه. او به گروه فکر میکند و قطعاتش را که میشنوید به هیچ عنوان احساس نمیکنید که سنتورنوازی است که با سنتورش چیزهایی زده و بعدا گفته است حالا برای یک گروه هم تنظیمش کنم.