در گفت‌وگو با یک رقصنده‌ی آیینی مطرح شد؛
آبتین جاوید درباره نحوه ارتباط مخاطب با رقص سماع می‌گوید: هندی‌ها ضرب‌المثلی دارند که متعلق به رقصنده‌هاست. آن ضرب‌المثل این است: «هرجا که دست برود چشم هم می‌رود، هرجا که نگاه می‌رود، ذهن و فکر نیز همانجا می‌روند. فکر شما (بعنوان اجراکننده) هرجا برود، شما به باور خواهید رسید. زمانی که شما در آن لحظه بخصوص به باور برسید، کسی که ناظر شماست، می‌تواند ذره‌ای از باور شما را تجربه کند.