هادی خانیکی:
افرادی که در حاشیه زندگی می‌کنند، در بحث گفت‌وگو هم با محدودیت مواجه هستند
رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات گفت: افرادی که در حاشیه زندگی می‌کنند، محدودیت‌های آنها تنها به بحث مادی محدود نشده و در بحث گفت‌وگو هم با محدودیت‌هایی مواجه هستند. آنها به نوعی در حلقه‌های بسته‌ای قرار می‌گیرند که مانع بزرگی برای گفت‌وگو به شمار می‌آید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست فقر، نابرابری و حاشیهنشینی در تالار گفت‌وگوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.
هادی خانیکی (رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات) در ابتدای این نشست گفت: از سوی انجمن ایرانی فرهنگی وارتباطات دوست دارم به زوایه‌ای از حاشیهنشینی بپردازم. به نوعی مساله نابرابری حاشیهنشینی و فقر از زوایای مختلف نیز در جامعه ما مطرح شده و مساله دیرپایی است که هم دیروز و هم امروز ما را به خود اختصاص داده است. طبیعتا هر نهادی وظیفه دارد که در کنار همه سیاست‌گذاری‌هایی که برای کاهش نابرابری‌ها انجام گرفته، اقداماتی را برای بیشتر اندیشیده شدن به این موضوع انجام دهد.
وی افزود: زمینه‌های به وجود آمدن نابرابری حجم قابل توجهی از ادبیات اجتماعی ما را به خود اختصاص داده و باتوجه به کارهای خوبی که انجام گرفته، این نابرابری همچنان موجود است که نشان می‌دهد کارهای انجام شده، کم بوده است. از سوی دیگر در بحث نابرابری و فقر به یک زاویه کمتر پرداخته شده که آن موضوع ارتباطات و گفت‌وگوست. کسانی که در مناطق نابرابر زندگی می‌کنند فراتر از بحث مکان در بحث ارتباطی خود نیز با مشکلاتی مواجه هستند. به نوعی افرادی که در حاشیه زندگی می‌کنند، محدودیت‌های آنها تنها به بحث مادی محدود نشده و در بحث گفت‌وگو هم با محدودیت‌هایی مواجه هستند. آنها به نوعی در حلقه‌های بسته‌ای قرار می‌گیرند که مانع بزرگی برای گفت‌وگو به شمار می‌آید.
خانیکی ادامه داد: فقدان ضعف و گفت‌وگو بین گروه‌های اجتماعی بحث مهمی بوده که در جامعه ما هم وجود دارد و در چنین شرایطی ما درباره آن حرف می‌زنیم ولی آنها خودشان درباره خود حرف نمی‌زنند یعنی به نوعی این رسانه‌ها هستند که میانجی می‌شوند بین واقعیت وجودی آنها و تصویری که ما از آنها داریم. در همین راستا صحبت‌هایی مطرح می‌شود که آ‌یا گفت‌وگو درباره این افراد واقعیت خود آنها بود یا اینکه فهم ما از آنها به این صورت است؟
وی در ادامه اظهار داشت: با توجه به اینکه معمولا رسانه‌ها با قدرت رسمی، منزلت و ثروت نسبتی پیدا می‌کنند معلوم نیست تصویری که آنها از حاشیهنشینی نشان می‌دهند تا چه حد با واقعیت منطبق است. به عنوان صورت مساله می‌توان گفت شناخت ما از همدیگر شناختی است که گروه‌های اجتماعی از هم دارند که این شناخت، شناخت کمی به شمار می‌آید چراکه هر کدام از ما در محل زندگی خود و با آ‌دم‌هایی مثل خود گفتگو می‌کنیم به نوعی توانایی ارتباط با آدم‌های غیرشبیه خود را نداریم.
وی در پایان افزود: همین موضوع زمینه‌ساز ایجاد سوءتفاهمات می‌شود به این ترتیب وجود این جلسات در فضای دانشگاهی بسیار مهم است چراکه می‌تواند از میزان سوءتفاهمات کم کنند و سبب نزدیکی بیشتری شوند.
