پیام تسلیت بنیاد سینمایی فارابی و مدیرکل هنرهای نمایشی برای درگذشت جمشید مشایخی
بنیاد سینمایی فارابی و مدیرکل هنرهای نمایشی با انتشار پیامهای جداگانه درگذشت جمشید مشایخی را تسلیت گفتند.
به گزارش ایلنا، در پی درگذشت «جمشید مشایخی» بازیگر و پیشکسوت سینما و تلویزیون، بنیاد سینمایی فارابی در پیامی درگذشت این هنرمند را به خانواده وی و جامعه هنری تسلیت گفت.
در پیام تسلیت علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی آمده است:
بازگشت همه به سوی اوست
استاد جمشید مشایخی با هنرمندی و نقشآفرینشیاش، راه قاف را به سیمرغیان اشارت کرد و ولولهای سترگ در پهنای سینماینجیب این مرز و بوم برانگیخت، نقشهای او در تئاتر، سینما و تلویزیون، جزئی از میراث تصویری روزگار ماست.
سالها، مساعیِ زلال وی را در اعتلای قابهای ماندگاری که به ودیعه بر قلوبِ تک تک ایرانیان حک و ثبت کرد، ارج مینهیم و قدر میشماریم.
صفای نفس، خلوص، تواضع و فروتنیِ استاد جمشید مشایخی، میراث مانایی است از هنرمندی که با شرافتش، در گنجینه هنری این سرزمین، تا نسلهای متوالی، چون درّی کمیاب، جلوهگر و تابنده خواهد ماند.
فقدانِ این هنرمند مردمی که با سالروز بعثت رسول مکرّم اسلام مقارن شد را به تمامی هنر دوستان ایران زمین، تسلیت و تعزیت عرض کرده، صبر جمیل برای فرزندانِ هنرمندش و بازماندگان معزز و علوّ درجات را برای روح بزرگش از درگاه خداوند متعال آرزومندم.
خدایش بیامرزد و رسول مهربانی حضرت ختمی مرتبت، در روز حشر شفیع او باشد.
همچنین در پی درگذشت جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون، شهرام کرمی، مدیر کل هنرهای نمایشی در پیام تسلیتی به شرح زیر، چنین نوشت:
درگذشت جمشید مشایخی پیشکسوت عرصه هنر؛ تئاتر، سینما و تلویزیون اندوهی عمیق در جان دوستداران و علاقهمندانش و همه کسانی نشاند که با تکتک نقشهایی که این هنرمند بر صحنه تئاتر، پرده سینما و قاب تلویزیون به آنها جان بخشیده بود، زیسته بودند.
او که تئاتر حرفهای را ۶۲ سال پیش از امروز با نمایش «وظیفه پزشک» آغاز و پس از آن در نمایشهای بسیاری از جمله «آی باکلاه، آی بیکلاه»، «چوب به دستهای وَرَزیل»، «لونه شغال و افعی»، «مردههای بیکفن و دفن»، «شب روی سنگفرش خیس» و... بازی کرد و در تئاتر، همواره حمید سمندریان را معلم خود میدانست، در طول عمر خود که لحظه لحظهاش پرثمر بود به نقشهایی جان بخشید که گذر زمان هیچ گاه در ذهن انسان هنردوست ایرانی، کمرنگشان نخواهد کرد.
جمشید مشایخی چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، با جان آنان که به تماشایش نشستند چنان کرد که هرگز خان دایی، رضا تفنگچی/ خوشنویس، کمالالملک، حبیب آقا ظروفچی، شازده احتجاب و دهها رنگ و نقش ماندگار دیگری را که آفرید از یاد نبرند. این گونه بود که نه یک بار، که دهها و صدها بار زیست و اندوه کوچاش، نه یک غم، که دهها و صدها غم در جانمان نشاند.
او حتی اگر دیگر بر صحنه تئاتر نباشد، یک تماشاخانه و یک سالن، اولی در چهارراه ولیعصر و دیگری در پردیس تئاتر تهران (خاوران) به نامش مزین است و صفا و صمیمتش در عین بزرگی، در یاد و خاطره جوانانی که این پیشکسوت دنیای هنر، حمایت از نمایشهای روی صحنهشان را با حضور در مراسم افتتاحیه آنها به سادگی میپذیرفت جاودانه خواهد ماند و افسوس که اسفند ۹۷ و حضورش در تماشاخانه سنگلج آخرین آنها بود.
اندوه نبود او را که اگرچه در جهانمان نیست، در ذهن و قلبمان ماندگار است بر خانواده و فرزندانش، دوستداران و علاقهمندانش و خانواده تئاتر، سینما و تلویزیون تسلیت میگویم.