یک سال با رای محرومیت
پرسپولیس؛ فیفا، محرومیت و سقوط روی ابرها
با گذشت یک سال از محرومیت فیفا برای پرسپولیس آنها اکنون به خوبی نسبت به اشتباهاتی که در این راه مرتکب شدهاند آگاهند.
به گزارش ایلنا، وقتی فیفا حکم محرومیت پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالاتی را اعلام کرد، برای مسوولان پرسپولیس رفع محرومیت طارمی در آستانه بازی با الهلال در لیگ قهرمانان از هر چیزی مهمتر بود؛ البته پرسپولیسیها حق داشتند که در آستانه بازی نیمهنهایی به آب و آتش بزنند تا محرومیت آقای گل بخشیده شود اما فیفا با کسی تعارف نداشت و حتی پس از شکایت به دادگاه عالی ورزش نه تنها تغییری در حکم فیفا اعمال نشد، بلکه پرسپولیس به عدم صداقت هم محکوم شد.
حالا از آن ماجرا حدود یک سال گذشته و تاوان آن خبط بزرگ، این روزها عیان شده است. پرسپولیس در آستانه بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا آنقدر با کمبود بازیکن مواجه شده که برانکو در انتخاب 11 بازیکن اصلی مستاصل شده و هواداران نگران بازی با السد پر ستاره هستند. حکم فیفا در لحظه صدور آسیب بزرگی به پرسپولیس وارد نکرد اما مسوولان کمیته انضباطی فیفا که این احکام را صادر میکنند خیلی دقیق به تبعات تنبیه خود اشراف دارند.
در شرایطی که برای پرسپولیس یک میلیارد هم گرههای بزرگی را باز میکند، صعود مقابل الدحیل پاداشی برابر با یک میلیون دلار- حدود 15 میلیارد- داشت. حالا سوای عطشی که پرسپولیسیها برای قهرمانی آسیا دارند، برای باشگاه پرسپولیس درآمدهای لیگ قهرمانان بسیار حیاتی است.
وقتی یک برد پاداشی به اندازه 15 میلیارد دارد، برد مقابل السد و رفتن به فینالی که رفت و برگشت برگزار میشود میتواند باشگاه بحرانزده پرسپولیس را پولدار کند اما تحقق این رویا با محدودیتی که فیفا جلوی پای پرسپولیس گذاشت بسیار دشوار به نظر میرسد. پرسپولیسیها این روزها بیش از همیشه از مهدی طارمی و مدیریت گذشته شاکی هستند که مسبب چنین اتفاقی بودند.
مدیران وقت پرسپولیس که به آینده و تبعات کار خود فکر نمیکردند بدون توجه به نامه باشگاه ریزه اسپورت سرمست از بازگشت طارمی روزها و لحظات خوشی را سپری میکردند بیآنکه بدانند فوتبال در لحظه خلاصه نمیشود و آیندهای هم در کار است. حالا روز مجازات پرسپولیس فرا رسیده و این تیم با دستهای بسته باید مقابل یکی از تیمهای پر ستاره و ثروتمند آسیا برای صعود به فینال بجنگد. اگر پرسپولیس از ابتدای فصل سروش رفیعی، مهدی ترابی و مهدی شیری را در اختیار داشت، امروز غصهاش بابت محرومیت محمد انصاری و کمال کامیابی نیا به حداقل میرسید.
مساله اصلی در محرومیت پرسپولیس از جذب بازیکن تنها به نتیجه گرفتن یا ناکام شدن در بازیها خلاصه نمیشود بلکه این حکم پنجرههای درآمدزایی پرسپولیس را بسته و میخواهد به آنها عمیقا بفهماند که عدم صداقت و دور زدن قانون چه غرامت سنگینی دارد.
پرسپولیس به لطف تماشاگرانش مقابل الدحیل صعود کرد اما تلفات سنگینی برای آن صعود پرداخت. حالا این فرصت وجود دارد که تیم پرهوادار تهرانی در خانه یک بازی صد هزار نفری دیگر را تجربه کند که درآمد فوقالعادهای را نصیب باشگاه میکند. حق پخش بازی و تبلیغات محیطی دور زمین، همه و همه باعث میشوند تا پرسپولیس به پاداش دیگری برسد اما حضور در فینال و قهرمانی آسیا حتما پاداش ویژهای دارد که برای باشگاه بیپول و گرفتار پرسپولیس میتواند بزرگترین فرصت تاریخی را در کسب درآمد رقم بزند.
شاید تا امروز هیچ باشگاه ایرانی چنین درآمدی را تجربه نکرده باشد. اگر مدیران پرسپولیس کمی آیندهنگر باشند، برای فصل آینده لیگ قهرمانان به همه این مسائل فکر میکنند و بیشک تن به اشتباهات لحظهای نمیدهند. شاید آن فصل به لطف طارمی پرسپولیس قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرد اما آن قهرمانی هرگز به اندازه این بازیها برای پرسپولیس درآمدزا نبوده و اگر باشگاههای ما حرفهای فکر کنند، برای بازی به بازی خود چرتکه میاندازند.
البته برای تبدیل شدن به یک باشگاه درآمدزا و اقتصادی، به مدیرانی نیاز داریم که درک درستی از اقتصاد فوتبال داشته باشند و بدانند که قهرمانی آسیا تنها آوردهاش کریخوانی مقابل تیم رقیب نیست بلکه جام باشگاههای جهان و درآمدهایی که فوتبال حرفهای پیش روی تیمها میگذارد از هر چیزی در فوتبال مهمتر است اما در ایران وارونه به همه چیز فوتبال نگاه میشود؛ تیمها خود را بدهکار و ورشکست میکنند تا یک فصل به قهرمانی لیگ برسند بیآنکه به تبعات هزینههای خود و فصل آینده و شکایتهای بینالمللی فکر کنند که سرانجام یقه باشگاه را میگیرد و آنها را از پاداشهای بزرگتر محروم میکند.
آیا پرسپولیس از این محرومیت به اندازه کافی درس گرفته که دیگر پرونده تازهای در مجامع بینالمللی علیهاش باز نشود؟ این را باید از مدیرانی پرسید که این روزها بابت رسیدن به نیمه نهایی آسیا روی ابرها قدم میزنند.