اجرای دو نوجوان کُرد برای حمایت از ساخت خانه فرهنگ در سَروِلاتِ گیلان
کارن احمدی و پوریا فتحی، دو نوجوان کرد، روز جمعه نهم شهریور در حمایت از کمپین هنر برای همه و هشتگ ایران فقط تهران نیست در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران روی صحنه می‌روند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کمپین "هنر برای همه و هشتگ ایران فقط تهران نیست" وابسته به موسسه خصوصی فرهنگی- هنری هواداران هنر ایرانیان در تلاش است تا در قدم اول توجه را به هنرمندان خارج از پایتخت جلب کند و در گام بعدی در روستاها و شهرستاهای فاقد امکانات خانه فرهنگ بسازد.
اولین خانه فرهنگی که توسط این کمپین خصوصی ساخته خواهد شد در روستای سَروِلات واقع در شهر چابکسرِ شهرستان رودسرِ استان گیلان است. در همین راستا کارن احمدی و پوریا فتحی، دو نوجوان کرد، نیز روز جمعه نهم شهریور ساعت 21 در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران روی صحنه می‌روند تا هم خودشان دیده شوند و هم از ساخت خانه‌های فرهنگ در نقاط محروم حمایت کنند. کارن احمدی سال گذشته در یازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در شاخه سنتورنوازی در گروه سنی الف مورد تقدیر قرار گرفت و پوریا فتحی، نوجوان مریوانی نیز با آوازش او را در این اجرا همراهی خواهد کرد.
کمپینی برای تمرکزذایی فرهنگی و هنری از پایتخت
مریم جلالیان از دست‌اندرکاران کمپین هنر برای همه ضمن ارائه توضیحاتی در این مورد گفت: کمپین هنر برای همه از سال گذشته از طریق گفت‌وگو با چهره‌های مختلف فرهنگی، هنری، سیاسی، ورزشی و... در مورد کمبود امکانات فرهنگی و هنری در روستاها، شهرستان‌ها و حتی مراکز استان‌ها و وضعیت کسانی که ساکن آن مناطق هستند و به علت عدم برخورداری از امکانات ناچار به مهاجرت به تهران می‌شوند شروع شد و اینکه خیلی از این‌ها بعد از مهاجرت به تهران، یا آدم‌های موفقی نمی‌شوند یا اگر موفق شوند بین باقی استعدادها گم می‌شوند. این فکرها ما را به این نتیجه رساند که همه این‌ها به دلیل نبود امکانات اولیه در محل سکونت است و اگر امکانات اولیه برای علاقه‌مندان به هنر فراهم باشد می‌توانند در همان روستا یا شهر خودشان بمانند.
جلالیان افزود: هنرمندان، سیاستمداران و ورزشکاران بسیاری از این ایده حمایت کردند و ما گفت‌وگوهایی را با آن‌ها انجام دادیم و در واقع از یک ماه پیش، در فاز اول کمپین به انتشار نظرات آدم‌های مختلف در مذمت تمرکز همه امکانات فرهنگی و هنری در پایتخت پرداختیم و مذمت این ایده که برای تبدیل شدن به چهره‌ای تاثیرگذار در عرصه فرهنگ و هنر ناچارید از شهرتان به تهران مهاجرت کنید. شعار هنر برای همه، شعاری برای رسیدن به برابری است و اینکه باید امکانات برابری برای همه آدم‌ها فراهم کرد تا شرایط برابری برای کار کردن داشته باشند و تمرکزی که روی پایتخت وجود دارد از بین برود. در واقع هدف این کمپین در وهله اول تمرکززدایی هنری از پایتخت است.
چرا روستای سَروِلات انتخاب شد؟/حمایت متقابل هنرمندان بومی از کمپین و کمپین از آن‌ها
جلالیان در مورد چرایی انتخاب روستای سَروِلات برای ساخت خانه فرهنگ هم توضیح داد: روستای هدف ما فقط سرولات نبود، گیسو و کوته‌کومه هم بودند. این منطقه از این قابلیت برخوردار است که نظر آدم‌ها را به خود جلب کند اما هیچ مرکز فرهنگی در این روستا و روستاهای اطرافش نیست و ما تصمیم گرفتیم با سرولات شروع کنیم. در واقع در فاز اول تصمیم به شروع حمایت از هنرمندان بومی گرفتیم و در فاز دوم ساخت مراکز فرهنگی که شروعش با سرولات است. اردیبهشت امسال هم نامه‌اش را به وزارت ارشاد زدیم و منتظریم ببینیم چه اتفاقی می‌افتد و مجوزهایش چه زمانی صادر می‌شود.
او در مورد حمایت از هنرمندان بومی هم گفت: چون شروع فاز دوم زمان‌بر بود تصمیم گرفتیم در فاز اول از هنرمندان بومی حمایت کنیم و برایشان در تهران اجرا بگذاریم. روی صحنه رفتن کارن احمدی و پوریا فتحی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز در همین راستا است و هفته بعد هم یک گروه از سر پل ذهاب به تهران می‌آیند و اجرا خواهند داشت.
جلالیان افزود: وقتی با کارن و پوریا صحبت کردیم آن‌ها گفتند ما این اجرا را به نفع کمپین هنر برای همه و هشتگ ایران فقط تهران نیست انجام می‌دهیم. اگر از این اجرا استقبال شود ما اجراهای بیشتری خواهیم گذاشت و به این صورت بخشی از هزینه‌های ساخت آن مرکز فرهنگی هم تامین می‌شود. در واقع برپا کردن این گونه اجراها به نفع کمپین است و در نهایت برای ساخت آن مرکز فرهنگی.
جلالیان تصریح کرد: ما قرار نیست فقط به یک روستا بسنده کنیم. هدف ما این است که توجه آدم‌های خود آن منطقه را هم به این موضوع جلب کنیم. خیلی از کسانی که ساکن تهران هستند اصالتا به روستا و شهری دیگر برمی‌گردند و خیلی از این‌ها به مناسبت‌های دیگری و برای کارهای خیر دیگری هزینه می‌کنند. پس لازم نیست که حتما ما متولی باشیم و همین که این فرهنگ جا بیفتد که وقتی می‌گوییم می‌خواهیم یک کار خیر کنیم می‌توانیم در منطقه خودمان یا روستای آبا و اجدادی‌مان یک مرکز کوچک فرهنگی بسازیم که بچه‌های خودمان یا اقواممان از آن استفاده کنند قدمی رو به جلو است.
چهار ماه است که در حال دویدنیم و پاسخی نمی‌گیریم
جلالیان در مورد اینکه آیا چنین حرکتی از سوی جایی حمایت شده است یا خیر هم گفت: هیچ حمایتی از ما نشده است و همه چیز را به صورت خصوصی انجام می‌دهیم و الان چهار ماه از زمانی که نامه‌ای به آقای سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) نوشتیم که از ساخت این مراکز فرهنگی در روستاها حمایت کنند، می‌گذرد.
او ادامه داد: ما درخواست کردیم که از محل تسهیلاتی که برای ایجاد کار در روستاها اختصاص داده می‌شود به ما کمک کنند ولی نامه‌مان اساسا مسیری عجیب و غریب را طی کرد و فقط تعداد زیادی جلسه گذاشتیم و تعداد زیادی نامه ارجاع خورده به این و آن روی دستمان ماند.
جلالیان در پایان گفت: طی نامه‌ای که به آقای صالحی زدیم، آقای صالحی دستور بررسی دادند و ما طرح را فرستادیم و یک جلسه با صندوق توسعه هنر گذاشتیم. به خاطر اینکه این صندوق در واقع متولی این است که تسهیلاتی با سود پایین‌تر به کسانی بدهد که می‌خواهند ایجا شغل کنند. بعد از این که بارها جلسه گذاشتیم و رفتیم و آمدیم و عملا فقط ارجاع‌مان دادند، آخرین چیزی که گفتند این بود که مرکز آموزش باید نظرش را در مورد تاسیس این مراکز بگوید که هنوز هیچ اتفاقی نیافتاده است.
