اجماع پولاک و میرعماد در شهر خیالی

به گزارش ایلنا، امین اشرفیان اتوپیا را اینگونه روایت می‌کند: اتوپیا(utopia) اصطلاحی است برآمده از تفکر افلاطون فیلسوف بزرگ یونانی که در فرهنگ فلسفی ایرانی به آرمانشهر یا مدینه فاضله از آن اسم برده می‌شود.

آرمان شهر حقیقتی دست نیافتنی و ایده آل انسان فضیلت‌اندیش است که گویی نمادی زمینی نخواهد داشت. افلاطون اولین آرمانگرای غربی این اندیشه را اولین بار در رساله جمهوریت خود بیان داشت و در آنجا افلاطون سیاست را به عرصه‌های گسترده‌تری همچون دولت و قانون اساسی سوق داد. معلم ثانی-ابونصر فارابی-، تفکر آرمانشهر را در کتاب خود به نام «اندیشه‌های اهل مدینه فاضله» برپایه نظریه گستره‌تر به جامعه کمال مطلوب که از معموره زمین آغاز و در کوچکترین حد خود به شهر نسبت می‌یابد بارداد که این تفکر گسترده فراتر و غنی‌تر از تفکر در محدوده جغرافیایی ملت‌ها و یا سیاست است. 

در هنر ایرانی که در بسیاری شاخصه‌ها و پس زمینه‌ها بازتاب تفکرات عرفانی وفلسفی اندیشه ایرانی – چه دوره باستان وپیشا اسلامی و چه دوران بعد از اسلام- نگرش به شهر آرمانی در معماری با باغ آرایی و برپا داشتن عمارت‌های کم نظیر خانه‌هایی که باز مانده‌های آن را در خانه‌های تاریخی دوران صفویه و قاجار شهرهای کویری ایران می‌توان دید و همچنین در ساخت کاخ‌ها و  مساجد باشکوه و تزیینات و ترکیب‌های متنوع سازه و هنرهای آرایه‌ای معماری را می‌توان استناد کرد. در نقاشی ایرانی چنین نمودی از شهر آرمانی یا اتوپیا را با حضور طبیعت و تعامل انسان‌ها و مضامین متنوع بزمی و عاشقانه و ساختار تصویری بسیار آرمانی و بهشت‌وار می‌توان یافت که سابقه‌ای قابل استنتاج واستناد دارد.

در نمایشگاه حاضر با مروری بر آنچه در هنرهای ایرانی که بازتاب این تفکر بوده‌اند و با رویکردی انتزاعی به مفهوم اتوپیا (آرمانشهر) بهره‌گیری از طاق‌های معماری ایرانی و رنگ‌های نگارگیر و کاشیکاری معمول در هنر شکوهمند این سرزمین و نیز با نگاهی انتزاعی به کلام و بهره‌گیری از شیوه‌ای آزاد در کتیبه نگاری، ترکیب آثاری پر رنگ ولعاب در کارکردی انتزاعی از تفکر اتوپیایی که شادمانی و عدل و تناسب و سرخوشی وسرمستی را تداعی می‌کند ارائه شده است که در تعبیر وتفسیر هر کدام در تطبیق با مفهوم مورد نظر جای سخن بسیار خواهد بود.

نمایشگاه تا 27 خرداد در خانه نگار 14 به نشانی انقلاب خیابان خارک شماره 14 برقرار است.