به بهانه روز قلم

به گزارش خبرنگار ایلنا، متن کامل یادداشت جعفر توزنده‌جانی (نویسنده) که در اختیار خبرگزاری کار ایران (ایلنا) قرار گرفته، بدین شرح است:

 روزهای خاصی که در این کشور جا افتاده و همه با آن آشنا هستند حاصل سال‌ها تلاش و کوشش کسانی بوده است که برای آن روز ارزش و اهمیتی خاصی قایل شده‌اند و برای این روز کارهای انجام داده‌اند که در ذهن و جان مردم ماندگار شده است. در مورد روز قلم هم اینگونه است.

 وقتی در راه قلم هزار و یک مشکل وجود دارد و بخشی هم مربوط به نهاد‌هایی است که وظیفه حمایت از اهل قلم را دارند چه انتظاری می‌شود داشت که اهالی قلم به آن بها بدهند. اهالی قلم این روز‌ها درگیر هزار و یک مشکل هستند. آن‌ها از‌‌ همان لحظه‌ای که قلم به دست می‌گیرند و می‌نویسند به صورت ناخوداگاه به یاد مشکلاتی که در مراحل بعدی کارشان پیش رویشان است، می‌افتد. بنابراین باید مشکلات اهل قلم را از سر راه‌شان برداریم. لااقل اگر هم نمی‌توانیم مشکلی را حل کنیم. مشکلی بر مشکلاتش اضافه نکنیم. بگذاریم مسیری که بین اهل قلم و مخاطبش هست سخت و دشوار نباشد.

انجمن‌ها در این راه کار‌های بسیاری می‌توانند انجام بدهند و به نظر من هم تا کنون تا جایی که در توانشان بوده انجام داده‌اند. همین که مکان و برنامه‌های این انجمن یا نهاد‌ها بهانه‌ای است که اهالی قلم دور هم جمع بشوند و با هم گپ و گفت داشته باشند و دنبال راه‌های برای بهتر کردن شرایط خودش باشد خودش اتفاق بزرگی است. اما خب این‌ها هم با محدودیت‌های روبرو هستند. متاسفانه در ایران نهادهای مردمی مستقل شکل نگرفته است. نهادهای که از همه نظر روی پای خود باشند و بتوانند به اعضای خود خدمات مناسب ارائه بدهند.

بهترین کاری که اهالی قلم می‌توانند بکنند این است که در کنار هم باشند. از حال هم با خبر شوند. آثار یکدیگر را بخوانند ارتباطشان را بیشتر کنند و لازمه این کار هم این است که نهاد و انجمن‌های مردمی را جدی بگیرند و به درک درستی از مشارکت جمعی برسند و مهتر از همه از طریق همین نهاد و انجمن‌ها ارتباطی مستمر با طیف مخاطب خود داشته باشند. متاسفانه در جامعه ما بسیاری از مردم نویسندگان خود را نمی‌شناسند و با آثارشان آشنا نیستند.

روز قلم در تقویم رسمی ایران روز چهاردهم تیرماه است. این روز در سال ۱۳۸۱ پس از پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به ثبت رسید.