رفتارهای سمبولیک و سکوتهای معنادار؛
جایگاه اتحادیهی چاپخانهداران در این صنعت کجاست؟
گله از اتحادیه چاپخانهداران تنها به ترکیب هیاتمدیرهی آن بازنمیگردد. اعضای این صنف؛ عدم توجه به نوسازی این صنعت و برنامهریزی برای برداشتن گامهای بلند صنعت چاپ در کشور را مشکل اصلی میدانند. نقدینگی هم دیگر معضل این صنعت است که بحران مالی را افزایش داده است.
داریوش دهقانپور(مدیر چاپخانهی آیینچاپ) از عدم همکاری اتحادیه چاپخانهداران در حل مشکل ماشین آلات چاپ انتقاد کرد.
دهقانپور در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ عملکرد اتحادیه چاپخانهداران را به دلیل برخی کمکاریهای مورد انتقاد قرار داد و گفت: این اتحادیه در زمینهی حل مشکل دستگاهها و ماشینآلات هیچ کمکی نمیکند. پنج سال پیش این اتحادیه به من فرمی داد که پرکردم و تا بهامروز خبری از ماشینآلات موردنظرم نشده است.
مدیر چاپخانه آیینچاپ در پاسخ به این سوال که آیا موضوع ورشکستگی در صنف چاپخانهداران حقیقت دارد؛ گفت: وقتی حرف از ورشکستگی در صنعت چاپ زده میشود منظور ورشکستگی در کل صنف نیست بلکه منظور این است که بخشی از صنف دچار این بحران شده است.
دهقانپور اضافه کرد: مشکلات صنعت چاپ نقدینگی است. این معضل مانع جایگزینی ماشینآلات نو و امروزی بهجای دستگاههای قدیمی میشود.
وی افزود: صنعت چاپ؛ کاری ریسکپذیر است. به این معنی که احتمال خطر و ضررسانی در آن بهشدت بالاست. وقتی محصولات چاپی باطل شود؛ دیگر به هیچ دردی نمیخورند. مانند خودرو نیست که پس از چند سال به قیمت دهدرصد کمتر از قیمت اصلی بهفروش برسند.
دهقانپور از رقابت منفی در صنف چاپخانهداران سخن گفت: این رقابت منفی باعثایجاد مشکلات زیادی شده است. برای مثال پایین آوردن قیمتها بدون سیاستهای مالی درست؛ تنها به شکست مالی صنعت چاپ میتوان دامن میزند اما بسیاری از چاپخانهداران از این روش برای جذب مشتری استفاده میکنند ولو به زیان آنها باشد.
وی درباره مشکلات مدرن کردن ماشینآلات چاپی نیز گفت: درحال حاضر نوکردن ماشینآلات چاپی کاری بسیار دشوار است. از یک منظر هزینهی خرید این دستگاههاست و در نگاه دیگر ثابت ماندن اجرت کار باوجود تعویض دستگاهست. اجرت کار با دستگاه ۵۰۰میلیونی با دستمزد کار با دستگاه ۱میلیاردی برابرست. بنابراین کسی راغب نمیشود به جایگزین کردن ماشینآلات نو اقدام کند.
صنعت چاپ بهرهور نیست
علیرضا رضایی نیز در پاسخ به این پرسش که عملکرد اتحادیه چاپخانهداران را چگونه میتوان ارزیابی کرد؛ گفت: بهطور کلی در ایران اتحادیهها عملکرد مناسبی ندارند که این امر به فردطلبی ایرانیان در کاهای گروهی بازمیگردد. میتوان گفت اتحادیه چاپخانهداران نیز جنبهای سمبولیک پیدا کرده است.
معاون چاپخانه ایران سپهر درباره وظایف اتحادیهی چاپخانهدارن نیز گفت: انتظار میرود تا این اتحادیه برای قیمتگذاری چارهای بیندیشد و از ایجاد رقابت منفی در این حیطه جلوگیری کند. شاید بتوان با معرفی شاخصهای قیمتی و نظارت لازم از این مسئله پیشگیری کرد.
رضایی؛ ریشهی ایجاد این رقابت منفی را چنین شرح داد: برخی از چاپخانهداران برای جذب مشتری؛ او را پای میز مذاکره میکشانند تا با او به تفاهم برسند که البته برای مثال اگر قیمت استاندارد ۴۵۰۰هزارتومان باشد، قیمت را به ۲۳۰۰ میرسانند. پس میتوان گفت راهحل؛ مشاوره قدرتمند از طرف سازمانهای موفق است.
وی افزود: اتحادیه باید هدفگذاری بلندمدت کند، بولتنهای سالانه چاپ کند، قیمتگذاری را ساماندهی کند و حمایتهای دولتی را جذب کند.
رضایی؛ محصولات چاپی را اولین برخورد مشتری با محصول دانست و گفت: علارغم اهمیت صنعت چاپ، بستر لازم برای عملکرد مناسب این صنعت وجود ندارد. میتوان گفت صنعت چاپ ما بهرهور نیست.
معاون چاپخانه ایرانسپهر؛ صنعت چاپ ایران را ناموفق دانست و گفت: ما نتوانستهایم حتی در خاورمیانه تبدیل به یک قطب شویم. هرچند ماشینآلات نسبتا خوبی داریم و افراد خلاقی هم در این حیطه فعال هستند اما هیچ موفقیتی به دست نیاوردهایم.
وی؛ صنعت چاپ ایران را کسبوکاری خانوادگی دانست و اتحادیهها را مسئول عدم تغییر در شیوه مدیریت چاپخانهداران دانست و گفت: هنوز شیوههای قدیمی درحال اجراست. افراد اندکی هستند که جرات می کنند شیوههای جدید مدیریتی را در دستور کار قرار دهند.
رضایی گفت: اتحادیه چاپخانهداران باید در زمینهی اشاعهی روشهای مدیریتی نوین فرهنگسازی کند و دورههایی برای مدیرها با استفاده از سیستم تشویق و تنبیه تشکیل دهد تا صنعت چاپ به سمت صنعتی بهرهور هدایت شود.