کارگران غیررسمی و کرونا

  • در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین چه سرنوشتی در انتظارِ کارگران غیررسمی‌ست؟؛

    مشاغل غیررسمی تحت تاثیر کرونا قرار گرفته‌اند و سفر آن‌ها به شدت کوچک شده است.

  • بار محدودیت‌های کرونایی بر دوش کارگران سنگینی ‌می‌کند؛

    کارگرانی که قربانی مقررات‌زدایی شده‌اند، امروز برخلاف الزامات قانونی در کارهای با ماهیت مستمر، قرارداد موقت چندماهه -حتی یکماهه- دارند و ممکن است به خاطر محدودیت‌های کرونایی، اخراج شوند و مجبور شوند ماه‌ها در صف دریافت مقرری بیکاری منتظر بمانند اما کارگرانِ قربانیِ رسمی‌زدایی که سال‌ها به طور غیررسمی و بدون بیمه کار کرده‌اند، در صورت تعطیلی موقت مشاغل، شغل خود را از دست خواهند داد و بدون درآمد، به امان خدا رها می‌شوند.

  • ایلنا گزارش می‌دهد؛

    حمایت‌های مقطعی و موردی نمی‌تواند درد کولبرانی مانندِ «محمد» را از اساس، درمان کند؛ شاید اگر پیش از اینها، با ایجاد مشاغل جایگزین و شایسته از طریق اشتغالزایی در بخش‌های کشاورزی یا صنعت در استانهای غربی کشور، کولبران به معنای واقعی سازماندهی شده و از شغل شایسته بهره‌مند می‌شدند، امروز با خیل عظیم انسان های دردمند و کم توانی روبرو نبودیم که برایشان بسته شدن مرزها به خاطر شیوع کروناویروس، حُکمِ گرسنگی دسته جمعی را داشته باشد!

  • ایلنا گزارش می‌دهد؛

    نگرانی کارگران صنایع، نساجی و خودروسازی جدی است؛ نگرانی آن زن میانسالی که در واگن‌های مترو از ترس‌های روزمره‌اش می‌گوید و از اینکه اگر سر کار نیاید، چند ماه بعد کل زندگیِ جمع و جورش کنار خیابان خواهد بود، نیز بسیار جدی است؛ ولی اگر نهادهای مربوطه با قدرت، سرعت و جدیتِ کافی به وظایف قانونی خود عمل کنند، قطعاً از حجم این نگرانی‌ها خیلی زود کاسته خواهد شد.