اورتون 0-1 آرسنال: برد خونسرد توپچیها برای پس گرفتن صدر از سیتی
آرسنال در شبی پرتنش و بدون زرقوبرق، با یک برد حیاتی مقابل اورتون نشان داد هنوز برای قهرمانی آمده و اجازه نمیدهد سایه منچسترسیتی صدر را از چنگش دربیاورد.
به گزارش ایلنا، آرسنال امشب در شرایطی پا به خانه اورتون گذاشت که فشار صدرنشینی بیش از هر زمان دیگری روی شانههایش سنگینی میکرد. چند ساعت قبل، منچسترسیتی با پیروزی برابر وستهم موقتاً صدر جدول را از توپچیها گرفته بود و تیم آرتتا خوب میدانست لغزش در گودیسون پارک میتواند کابوس همیشگیِ نایبقهرمانی را دوباره زنده کند.
اما آرسنال کاری را انجام داد که این فصل بارها از آن سربلند بیرون آمده؛ بردن بازیهای سخت، بدون نمایش چشمنواز اما کاملاً حسابشده. شاگردان آرتتا با پیروزی ۱-۰ مقابل اورتون، سه امتیاز طلایی گرفتند و دوباره به صدر جدول برگشتند؛ بردی که بیش از آنکه فنی باشد، ذهنی و روانی بود.
شروع مسابقه برای آرسنال ساده نبود. اورتون با بازی فیزیکی، توپهای بلند و پرتابهای اوبراین سعی داشت ریتم بازی را به هم بزند. توپ در اختیار آرسنال بود اما نفوذ به دفاع فشرده میزبان کار آسانی نبود. نیمه اول بیشتر شبیه یک جنگ اعصاب بود تا یک نمایش هجومی پرهیجان.
قفل بازی در دقیقه ۲۷ شکست. کرنر آرسنال، برخورد توپ به دست اوبراین و دخالت VAR، یک پنالتی برای توپچیها به همراه داشت. گیوکرش که برای چنین شبهایی به لندن آمده، پشت توپ ایستاد و با ضربهای محکم، پیکفورد را تسلیم کرد. گلی که فقط نتیجه را تغییر نداد، بلکه جریان ذهنی بازی را هم به سود آرسنال چرخاند.
بعد از گل، آرسنال اعتمادبهنفس بیشتری گرفت. نفوذهای ساکا، تحرک گیوکرش و مدیریت بازی توسط اودگارد موقعیتهایی خلق کرد، اما تیر دروازه و واکنشهای پیکفورد اجازه نداد اختلاف بیشتر شود. نیمه اول با همان یک گل به پایان رسید؛ در شرایطی عجیب که اورتون حتی یک شوت هم به سمت دروازه آرسنال نزده بود.
نیمه دوم داستان متفاوتی داشت. اورتون جلو کشید، ورزشگاه جان گرفت و فشار روی دروازه داوید رایا افزایش یافت. ارسالها، ضربات ایستگاهی و توپهای دوم یکی پس از دیگری خطرساز شدند، اما خط دفاعی آرسنال و رایا ایستادگی کردند. در آن سوی میدان هم تیر دروازه بار دیگر مانع گل دوم توپچیها شد.
دقایق پایانی، آزمون واقعی شخصیت آرسنال بود؛ عقبنشینی منظم، مدیریت زمان و تمرکز کامل. اورتون پرانرژی حمله میکرد اما دقت نداشت و معجزهای رخ نداد. سوت پایان که به صدا درآمد، آرسنال سه امتیاز را در جیب داشت؛ بردی که شاید زیبا نبود، اما بوی قهرمانی میداد.
این مسابقه نشان داد آرسنالِ این فصل فقط برای بازیهای تماشایی ساخته نشده؛ این تیم بلد است در شبهای سخت، محکم بایستد، اشتباه نکند و صدر جدول را به هیچکس تعارف نکند.
