ثبات تعرفه اینترنت یک تهدید ملی بود!
ثبات تعرفه اینترنت یک تهدید ملی بود! طی سالهای گذشته، نگاه عمومی به ثابت ماندن تعرفههای اینترنت موبایل بهعنوان «حمایت از مردم» شکل گرفته و پشت این ظاهر، واقعیتی بسیار نگرانکننده پنهان بود.
قیمتگذاری غیرواقعی، شبکه ارتباطی کشور را وارد چرخهای از فرسایش بیوقفه کرده و راه تنفس آن را که از نیازهای حیاتی این دوران است، مسدود میکند. مصرف دیتای موبایل سالبهسال با شیب تند افزایش یافته؛ برخی ماهها حتی رشد مصرف نزدیک به دو برابر سال قبل بوده است. این رشد بهمعنای نیاز مستقیم به سرمایهگذاریهای گسترده در تجهیزات رادیویی، هسته شبکه، فیبر و انرژی است. اما تعرفهها تقریباً یک دهه است در محدودهای ثابت ماندهاند و اجازه ندادهاند منابع لازم برای توسعه شبکه فراهم شود. این شکاف، سادهتر از آن چیزی است که تصور میشود؛ «هزینهها ارزیاند، درآمد ریالی» و ثابت مانده است. این یعنی هر سال اپراتورها بیش از قبل از جیب خود برای نگهداشت شبکه هزینه میکنند و این مدل دیر یا زود به سقف تحمل خود میرسد. چنین شرایطی اثرهای مضر و قابل پیشبینی به شرح زیر دارد: افت تدریجی کیفیت: کاهش سرعت، پینگ بالا، قطعیهای مکرر معطل ماندن پروژههای توسعهای: نصب سایتهای جدید، ارتقا به ۵G، توسعه فیبر کوچ منابع انسانی متخصص: چون شرکتها بودجه ارتقای نیروها و جذب افراد متخصص را از دست میدهند افزایش شکاف دیجیتال میان شهرهای بزرگ و کوچک توقف نوسازی تجهیزات که مستقیماً پایداری شبکه را تهدید میکند اپراتورها طی سالیان گذشته بارها به رگولاتوری و دولت هشدار دادهاند که ثبات تعرفهها نه نشانه مدیریت قیمت، بلکه عامل فرسایش زیرساخت ملی است. با ادامه این روند، کشور در چند سال آینده با چالشی روبهرو میشود که رفع آن هزینههای چند برابری خواهد داشت؛ بازسازی شبکهای که زیر فشار توسعهنیافتگی از نفس افتاده است. تعدیل تعرفه امروز، معنایش گرانی نیست و باید واقعگرایانه با موضوع مواجه شویم؛ معنای آن نجات شبکه ارتباطات کشور از یک سقوط خاموش بود.
