افتتاحیه نوزدهمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز برگزار شد
مراسم افتتاحیه نوزدهمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز با حضور مسئولان و هنرمندان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد
به گزارش ایلنا، آیین افتتاحیه نوزدهمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز، طراح گرافیک، تصویرگر و پژوهشگر فقید با حضور جمعی از چهره‌های فرهنگ و هنر و استقبال مخاطبان، جمعه ۹ آذر ۱۴۰۳ در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد. اجرای این برنامه برعهده امرالله فرهادی بود.
انوشیروان ممیز، در این مراسم گفت: نمایشگاه امسال شامل سه بخش بوده که در گالری‌های ممیز، پاییز و زمستان برپا می‌شود. این نمایشگاه‌ها، شامل «نمایش گزیده پوسترهای آلن لوکرنک از فرانسه»، «آشنایی دیرینه، دیداری تازه؛ نمایش گزیده پوسترها و تایپ‌فیس‌ها از طراحان ارمنستان» و «نمایش تصویرسازی‌های استاد ممیز برای مجله رودکی» است. در برگزاری هر سه نمایشگاه، ساعد مشکی نقش به سزایی داشته است. از بهروز متین صفت نیز تشکر می‌کنم که اگر نباشد، نمایشگاهی برگزار نخواهد شد. از هر دو آن‌ها و همه کسانی که در این راه به ما کمک کرده‌اند، تشکر می‌کنم و امیدوارم شاهد اتفاق خوبی باشیم.
محمد مهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در این مراسم گفت: باعث افتخار است که در جمع دوستان حاضر هستم. امروز نوزدهمین سالگرد درگذشت استاد بی‌بدلیل، جناب آقای ممیز است که او را به عنوان پدر گرافیک نوین ایران می‌شناسیم. نام ایشان با نام خانه هنرمندان عجین شده است. البته نام ایشان با مفاهیم دیگری هم عجین شده و خانه هنرمندان ایران یکی از این موارد است. در واقع قدم مبارک و همت ایشان سبب شد تا امروز ما در خانه هنرمندان ایران گرد هم بیاییم. عصر حاضر، عصر تفوق بیش از پیش نشانه‌ها، در هر کدام از شاخه‌هایی چون نشانه‌های رفتاری، نمادها، شمایل‌ها بوده تا مورد بحث قرار گیرد. این فقط در حوزه بصری و تصویری و ارتباط انسانی بین ما و طرف مقابلمان نیست؛ بین انسان و ماورالطبیعه هم به شمار می‌آید. اگر در دوره‌های گذشته، نشانه‌ها را عامل ارتباط بین مفاهیم بزرگ و کوچک با جهان هستی می‌دانستند، امروزه نشانه‌ها خودشان ماهیت محتوایی پیدا کرده‌اند و اساسا مفهوم را تشکیل می‌دهند. بنابراین وقتی ما از گرافیک مدرن در کشور خودمان صحبت می‌کنیم، با این پدیده مواجه هستیم.
مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در ادامه صحبت‌هایش گفت: البته در این موضوع شاید ما به نسبت بعضی کشورهای دیگر خیلی پیشرفت نکرده باشیم. دلیل آن به سابقه طولانی این حوزه مربوط می‌شود. پیوند سختی که بین ادبیات و اساسا گاهی اوقات بین نشانه‌ها در عصر جدید شکل گرفته است، علی‌رغم سادگی که به نظر می‌آید، باعث شده که این نقیضه شکل بگیرد. جامعه پیشرفته در حال حاضر جامعه‌ای است که بتواند به خلق نشانه‌ها کمک کند. بنابراین برگزاری برنامه‌های این چنینی، برگزاری نمایشگاه، استفاده از تجاربی که هنرمندان خارجی و پیشرفته در این حوزه داشتند، کمک می‌کند به اینکه ما در این بازار جهانی، بتوانیم به خلق نشانه‌ها بیشتر نزدیک شویم. برای همگی آرزوی موفقیت می‌کنم.
نادره رضایی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد در ادامه این مراسم گفت: به سهم خودم از آقای عسگرپور، آقای ساعد مشکی، جناب متین صفت و انوشیروان و نازنین ممیز به خاطر استمرار این برنامه‌ها تشکر می‌کنم. با خودم می‌گفتم اگر بخواهم به بهانه نوزدهمین سال درگذشت استاد مرتضی ممیز، در جمع فرهیخته و اهل فنی در حوزه هنر و گرافیک، صحبت کنم، چه باید بگویم که وجه ممیزه مرتضی ممیز در ایران امروز باشد. هر چه فکر کردم، دیدم از هنر مرتضی ممیز گفتن در جمع شما که فرهیخته‌اید و ژرف‌تر و عمیق‌تر از من می‌دانید، شاید فایده‌ای نداشته باشد. یک ویژگی برای خودم معنادار بوده و ضرورت ایران امروز است. به گمانم مرتضی ممیزی که ما می‌توانیم درباره او صحبت کنیم، مرتضی ممیزی است که کنش‌گر مرزی، نهادساز و ساختارساز بوده و در میانه ایستاده است.
او افزود: آنجایی که در سال‌های اولیه انقلاب می‌خواهد، سندیکا تشکیل دهد و نمی‌تواند؛ می‌رود و نوآوری می‌کند و برای اولین بار تعرفه خدمات گرافیک را مصوب می‌کند، . این نشان می‌دهد که در زمانه خود به عنوان واسط نهاد دولت، حاکمیت و جامعه ایستاد و در آن بستر و برای آن حوزه تخصصی گره‌گشایی کرد. از اولین‌های بسیاری در مورد استاد ممیز می‌توان گفت؛ کسی که رشته گرافیک را بنیان نهاد و انجمن گرافیک به واسطه و همت ایشان و بزرگواران دیگری ایجاد شد. در ایران امروز و تنگناهایی که در آن هستیم، طبیعتا نهاد دولت و حاکمیت نمی‌تواند در تمام حوزه‌ها، افق‌گشایی و گره‌گشایی کند.
معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد در ادامه صحبت‌هایش گفت: در این بستر، صلح به معنای نبود جنگ نیست؛ صلح یعنی بستر گفت‌وگو را فراهم کردن و ما بیش از هر کسی در این شرایط به افرادی میاندار، تاب‌آور، روا دار و بسترساز نیاز داریم. افرادی که بتوانند این واسطه‌گری را به بهترین شکل انجام دهند.
آنجایی که استاد ممیز در سال‌های اول و شرایطی که برایش ایجاد شد، نپذیرفت که (دانشگاه را) ترک کند و بر تدریس خود ایستاد. او به ما می‌گوید که در جاهایی با همه دلخوری‌ها و رنجیدگی‌های به حق نباید میدان را خالی کنیم. ساحت هنر و فرهنگ، ساحت شماست. بنابراین از شما می‌خواهم بمانید، نهاد بسازید، کنشگری مرزی کنید. نهاد ساز باشید و در این میانه نقش واسطه‌گری شما می‌تواند نجات‌دهنده دولت و مردم در این شرایط باشد.
رمی بوالگ، نفر دوم سفارت فرانسه در ایران در این مراسم گفت: خانم‌ها، آقایان، خانم معاون وزیر، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، بنیاد ممیز، باعث افتخار من است که امروز به نمایندگی از سفارت فرانسه اینجا هستم تا با شما بزرگداشت مرتضی ممیز، پدر گرافیک نوین ایران را شریک باشم. همانطور که می‌دانید حضور مرتضی ممیز در فرانسه در شکل‌گیری ساختار و هنر ایشان بسیار تاثیر گذار بوده است. امشب با نمایش آثار ایشان، نمایش آثار آلن لوکرنک طراح فرانسوی یاد ایشان را گرامی می‌داریم. همانطور که می‌دانید این دو با هم دوست بودند و این دوستی در برگزاری نمایشگاه این دو گرافیست در اینجا مشاهده می‌شود. آزادی و اراده‌ای که در نشان دادن آثار وجود دارد و همچنین به اشتراک‌گذاری توانایی‌هایی که با دانشجویان فرانسوی و ایرانی داشتن، در هر دو آن‌ها مشترک است.
او افزود: آلن لوکرنک، گرافیستی است که آثار خود را خیلی به وضوح و با قدرت به نمایش می‌گذارد و باب گفت‌وگو را با آثارش باز می‌کند. خوشحالم که این همکاری وجود دارد و ما این آثار را در اینجا می‌بینیم. خوشحالم که این تبادل فرهنگی به ویژه در حوزه گرافیک همچنان وجود داشته و ما در ارتباط هستیم. ما قدرت و غنای گرافیک ایرانی را در بین گرافیست‌های ایرانی می‌بینیم و از نمایش آثار جوانان گرافیست‌های ایرانی در فرانسه استقبال می‌کنیم. روابط بین ایران و فرانسه در حوزه‌های هنری مانند سینما و موسیقی خیلی گسترده‌تر است. اما در این رویداد مشاهده می‌کنید که روابط در حوزه گرافیک نیز قوی و خوب است. از حضور همگی تشکر می‌کنیم.
بهرام کلهرنیا، ساعد مشکی نیز از دیگر سخنرانان این مراسم بودند که درباره ویژگی‌های زنده‌یاد مرتضی ممیز به بیان نکاتی پرداختند.
نمایشگاه‌های نوزدهمین سالگرد درگذشت استاد مرتضی ممیز در خانه هنرمندان ایران، از جمعه ۹ آذر ۱۴۰۳ در گالری‌های ممیز، پاییز و زمستان گشایش یافته و تا ۱۶ آذر ۱۴۰۳ پذیرای علاقمندان است.
