در گذر شتاب زده زمان گاهی چه زود دیر می شود

به گزارش ایلنا، آذر منصوری در یادداشتی در پی درگذشت بهران بیضایی نوشت: بهرام بیضایی از معدود اندیشمندانی بود که با اتکا به دانشی ژرف از تاریخ، اسطوره و ادبیات ایران، روایت‌هایی ماندگار و انسانی در عرصه‌ی تئاتر و سینما آفرید. آثار برجسته‌ی او، از جمله «چریکه‌ی تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو، غریبه‌ی کوچک» و «مسافران»، بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌هایی عمیق درباره‌ی هویت ایرانی، کرامت انسان، مهاجرت، تاریخ و نسبت ما با سرنوشت جمعی است. او نه‌تنها خالق آثار هنری، بلکه آموزگار اندیشه، پرسشگری و نگاه نقادانه به فرهنگ و جامعه بود.

وی افزود: تلخی این فقدان زمانی ژرف‌تر می‌شود که به یاد آوریم بخشی از توان، خلاقیت و حضور این سرمایه‌ی کم‌نظیر، در شرایطی سپری شد که امکان بهره‌گیری شایسته و به‌هنگام از دانش و تجربه‌ی او در میهن فراهم نبود. از دست رفتن چنین چهره‌هایی، جامعه را با حسرت فرصت‌هایی مواجه می‌کند که می‌توانست به بار بنشیند و نشد؛ با ظرفیت‌هایی که می‌شد بیش از این قدر دانست و مجال بروز داد.

منصوری تاکید کرد: درگذشت استاد بیضایی، یادآور این حقیقت تلخ است که سرمایه‌های انسانی و فرهنگی، اگر به‌موقع پاس داشته نشوند، به خاموشی می‌گرایند و در گذر شتاب‌زده‌ی زمان، گاهی چه زود، دیر می‌شود. اینجانب این ضایعه‌ی بزرگ را به خانواده‌ی محترم ایشان، شاگردان، دوستداران و جامعه‌ی فرهنگی و هنری ایران تسلیت عرض می‌کنم و برای روح بلند او آرامش و برای نام و آثارش ماندگاری آرزو دارم.