به‌جای گنده‌گویی بدهی خود را تسویه کنید!
«ژان نوئل بارو» وزیر امور خارجه فرانسه در روزهای گذشته در خلال نشست غیرعلنی شورای امنیت سازمان ملل متحد در محل استقرار رسانه‌ها در اظهارنظری گستاخانه گفته است: «اگر مذاکرات برای رسیدن به توافق درباره برنامه هسته‌ای ایران به نتیجه نرسد و منافع امنیتی کشورهای اروپایی تأمین نشود، فرانسه این اختیار را دارد که مکانیسم بازگشت سریع تحریم‌ها (snapback) که در اکتبر منقضی می‌شود را در شورای امنیت فعال کند و بدون هیچ تردیدی تحریم‌هایی را علیه ایران مجدداً اعمال خواهیم کرد. اگر توافقی با ایران انجام نشود درگیری نظامی حتمی و قریب‌الوقوع به نظر می‌رسد.»
درباره اظهارنظر سخیف و گنده‌گویی این مقام فرانسوی گفتنی‌هایی است که در ادامه به اختصار به آن می‌پردازیم:
1- شواهد و مستندات و البته تجربه برجام، حکایت از آن دارد که تقسیم کار ویژه‌ای میان آمریکا، اسرائیل و تروئیکای اروپا درخصوص مسئله ایران صورت گرفته است. بر همین اساس طرف مقابل در حال اجرای پروژه «پلیس خوب- پلیس بد» است.
هدف اصلی پروژه «پلیس خوب- پلیس بد»، ایجاد خطای محاسباتی در طرف مقابل است. در این پروژه، یکی تهدید می‌کرد و دیگری تطمیع. هدف نهائی نیز اخذ امتیاز حداکثری از طرف مقابل است. خوشبختانه تیم مذاکره‌کننده کشورمان در مذاکرات اخیر، نسبت به تحرکات طرف مقابل کاملاً هوشمندانه رفتار کرده است. با این‌حال انتظار این است که جناب آقای عراقچی وزیر محترم امور خارجه و جناب آقای بقایی سخنگوی محترم وزارت خارجه، در تکمیل این رویکرد هوشمندانه، درخصوص این تقسیم کار آشکار طرف مقابل، موضعی صریح و قاطع اتخاذ کنند.
هدف از نگارش این نوشته، تشریح ابعاد پروژه
«پلیس خوب- پلیس بد» نیست، بلکه قرار است به یک سؤال مهم پاسخ بدهیم و آن اینکه، در مواجهه ایران و فرانسه، کدام کشور حق دارد در جایگاه طلبکار قرار گیرد و بدهکار کیست؟ بخوانید:
2- در نیمه اسفند سال گذشته، دولت فرانسه در اقدامی غیرانسانی و غیرقانونی، خانم «مهدیه اسفندیاری» شهروند ایرانی را به اتهام حمایت از فلسطین و محکوم کردن نسل‌کشی
رژیم صهیونیستی در غزه بازداشت کرد.
این اقدام غیرقانونی و ضدبشری دولت فرانسه، که حتی امکان دسترسی کنسولی و تماس تلفنی را از این شهروند ایرانی سلب کرده، نقض فاحش حقوق بین‌الملل، کنوانسیون‌های حقوق بشر و اصول دموکراسی ادعایی این دولت است. چنین رفتارهایی نه‌تنها آزادی بیان را سرکوب می‌کند، بلکه همسویی همه‌جانبه فرانسه با جنایات رژیم وحشی و کودک‌کش صهیونیستی را بیش از پیش آشکار می‌سازد. دولت فرانسه در این خصوص به ایران بدهکار است و باید در اسرع وقت و بدون قید و شرط این شهروند ایرانی را آزاد کرده و به دلیل انجام این رفتار غیرانسانی غرامت بدهد.
3- وزیر خارجه فرانسه در اظهارنظری سخیف از مکانیسم ماشه سخن به میان آورده است. مکانیسم ماشه، ساز وکاری در برجام است که طرف‌های غربی با فعال کردن آن امکان بازگرداندن تمام قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل علیه ایران را دارند. این قطعنامه‌ها اگرچه در قطعنامه ۲۲۳۱ تعلیق (و نه لغو) شد اما این تعلیق نیز عملاً هیچ‌گاه رخ نداد و محتوای تحریمی این قطعنامه‌ها توسط اروپا و آمریکا اجرا می‌شد و یا تحریم‌های مشابه آن به بهانه‌های دیگر توسط آنها اعمال شد.
بر این اساس کارشناسان معتقدند که با فعال کردن مکانیسم ماشه توسط تروئیکای اروپا، در عمل تغییری در تحریم‌ها رخ نمی‌دهد. دولت فرانسه به‌جای گزافه‌گویی درباره اعمال تحریم علیه ایران، باید درباره بدهکاری خود در برجام پاسخگو باشد.
4- «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه اسبق- تیر ۹۸- گفت: «در نشست برجام ۳ کشور اروپایی متعهد شدند ۱۱ تعهد را اجرائی کنند». ظریف- آبان ۹۸- در تکمیل اظهارات قبلی خود خطاب به اروپایی‌ها گفت: «فقط یک تعهد را نشان دهید که
در ۱۸ ماه گذشته به آن عمل کرده‌اید.»
در دولت روحانی پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای در اردیبهشت ۱۳۹۷، اروپایی‌ها وعده دادند که حداکثر تا ۱۰ خرداد همان سال بسته پیشنهادی خود مبنی بر تضمین اجرای تعهدات برجامی را ارائه دهند. بر همین اساس اروپا می‌بایست پس از خروج آمریکا از توافق، یک قطعنامه در واکنش به نقض قطعنامه ۲۲۳۱ توسط آمریکا صادر می‌کرد، با تحریم‌های آمریکا مقابله می‌کرد، روابط بانکی برای تجارت با ایران را تضمین می‌کرد و درباره خرید نفت از ایران تعهد می‌داد و همچنین از مطرح کردن موضوع موشکی و منطقه‌ای امتناع می‌کرد.
اما هیچ‌کدام از موارد فوق رخ نداد و در نهایت اروپا وعده داد که یک کانال مالی- که حتی یک دهم تعهدات برجامی نیز نبود- را راه‌اندازی خواهد کرد. در نهایت در اسفند سال ۱۴۰۱،
سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در بیانیه‌ای مشترک، از انحلال سازوکار مالی «اینستکس» خبر دادند. رهبر معظم انقلاب
- ۱۰ مرداد ۹۹- در بخشی از بیانات خویش فرمودند: «اروپایی‌ها هیچ کاری برای مقابله با تحریم‌های آمریکا نکردند و آنچه که به نام اینستکس نیز مطرح کردند، بازیچه‌ای بود که محقق نشد.»
5- در مقطعی که دولت خاتمی روی کار بود-سال‌های ۸۲ تا ۸۴- توافق سعدآباد و پاریس و بروکسل میان ایران و ۳ کشور فرانسه، انگلیس و آلمان امضا شد. در این توافق، با وجود انجام همه تعهدات از سوی ایران، تعهدات طرف اروپایی کاملاً زیرپا نهاده شد. در این خصوص نیز فرانسه به ایران بدهکار است.
6- دولت فرانسه یکی از حامیان اصلی صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران بوده است. پاریس با در اختیار گذاشتن تسلیحات پیشرفته‌ای چون هواپیماهای سوپراتاندارد و هلی‌کوپترهای سوپر فرلون مجهز به موشک‌های اگزوسه، در جنایات رژیم بعث علیه ایران نقش بسزایی ایفا کرد. رژیم بعث با استفاده از این هواپیماها و هلی‌کوپترها، از سال ۱۳۶۳ جنگ نفتکش‌ها را با شدت و گسترش بیشتری از سر گرفت و طی سال‌های جنگ، صدها کشتی را با استفاده از همین تسلیحات، مورد هدف قرار داد.
7- میزبانی آشکار از گروهک تروریستی منافقین که قتل
۱۷ هزار ایرانی بی‌گناه را در کارنامه سیاه خود ثبت کرده است و پرونده خون‌های آلوده، دو نمونه دیگر از اقدامات دولت فرانسه علیه ملت ایران است. مشارکت با آمریکا در تحریم داروی بیماران و از جمله کودکان ایرانی، همصدایی با آمریکا در تروریسم اقتصادی، حمایت از فعالین ضدانقلاب و اعضای گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب، حمایت از فتنه ۸۸، حمایت از اغتشاشات ۱۴۰۱ و... تنها بخش کوچکی از جنایت‌ها و خباثت‌های دولت فرانسه علیه ملت ایران است.
8- اقدامات ضد ایرانی دولت فرانسه فقط به دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی خلاصه نمی‌شود. این دولت غربی در این خصوص کارنامه سیاهی دارد. به این نمونه توجه کنید: در سال 1352، رژیم پهلوی در اقدامی ذلت‌بار از جیب ملت ایران چند فقره وام کلان در اختیار دولت فرانسه برای همکاری‌های اقتصادی قرار داد. براساس مستندات موجود، رژیم پهلوی در آن سال در مجموع مبلغ یک میلیارد دلار به دولت فرانسه تحویل داد اما پاریس به هیچ عنوان به تعهدات خود در این خصوص عمل نکرده و پول ملت ایران را بالا کشید و هیچ‌گاه این بدهی را تسویه نکرد.
9- فهرست اقدامات ضدایرانی دولت فرانسه باز هم به موارد مذکور ختم نشده و آن‌قدر متعدد و پرشمار است که چندین یادداشت و گزارش می‌طلبد. بر همین اساس، مقامات دولت فرانسه به‌جای بیان اظهارات سخیف و گزافه‌گویی علیه ایران، باید فکری به حال لیست بلند بدهی‌های خود به ایران داشته باشند. مقامات فرانسوی بهتر است همزمان با تلاش برای تسویه بدهی‌های خود به ایران، کمی هم حرف نزدن و سکوت را رعایت کنند. مطمئن باشند که کسی نمی‌گوید که مقامات فرانسوی لال هستند. البته بگذریم که این دولت غربی در مقابل کودک‌کشی و جنایات رژیم صهیونیستی عملاً لال است.
