دردسرهای تمام‌نشدنی طارمی برای پرسپولیس؛ آقای گل گریزمان نمی‌شود؟
مهاجم پرسپولیس در حالی درخواست جدایی داده است که خودش عامل محرومیت این باشگاه از دو پنجره نقل و انتقالاتی است.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، مهدی طارمی، مهاجم پرسپولیس که به خاطر قراردادش با باشگاه ریزه‌اسپور منجر به محرومیت پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالات شده است، اخیراً خواستار جدایی از این تیم شده است.
درخواست طارمی از پرسپولیس برای جدایی با واکنش تند هواداران این تیم روبه‌رو شد. این چندمین بار است که طارمی تصمیم به جدایی گرفته و هواداران از این بابت دل خوشی از او ندارند.
آخرین ماجرای جدایی طارمی به اول فصل قبل برمی‌گردد که راهی ترکیه شد و عکس امضای قراردادش با ریزه‌اسپور روی جلد روزنامه‌ها رفت، ولی خیلی زود پشیمان شد و به پرسپولیس برگشت.
ادامه ماجرا را همه می‌دانیم؛ این پرونده برای پرسپولیس به قیمت جریمه مالی و مهم‌تر از آن محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالات تمام شد. طارمی هم خودش چهار ماه محروم شد و حالا در آستانه پایان این محرومیت تصمیم به جدایی گرفته است.
مهم‌ترین دلیل خشم هواداران را باید در همین محرومیت دانست که نتیجه انتقال نافرجام طارمی به ترکیه است. پرسپولیس خوش‌شانس بود که علیپور این روزها آماده است، وگرنه غیبت این مهاجم ملی‌پوش می‌توانست به قیمت از دست رفتن امتیازات حساسی تمام شود.
برخی از آنها هم معتقدند طارمی که خودش دلیل این محرومیت بوده نباید در این شرایط پرسپولیس را تنها بگذارد. اگر این محرومیت پابرجا بماند، پرسپولیس تا پنجره زمستانی سال آینده اجازه خرید بازیکن ندارد و باید با همین داشته‌ها پیش برود. در حال حاضر علیپور و منشا، دو مهاجم پرسپولیس در خط حمله هستند، ولی در صورت مصدومیت یا افت آنها دست برانکو در این خط خالی می‌شود، مگر اینکه تصمیم بگیرد وحید امیری را به خط حمله منتقل کند.
آنها احتمالا گریزمان را مثال می‌زنند که به دلیل محرومیت اتلتیکو مادرید از نقل و انتقالات تابستان گذشته حاضر نشد به منچستریونایتد برود و انتقالش را به سال آینده موکول کرد. مهاجم فرانسوی نقشی در محرومیت تیمش نداشت، ولی تن به این فداکاری داد تا دست سیمئونه در خط حمله خالی نماند.
با همه اینها طارمی در این سال‌ها آنقدر برای پرسپولیس درخشیده و موثر بوده که نمی‌توان قضاوت درباره عملکردش را تنها به تقاضاهای چندباره جدایی‌اش و پرونده ریزه‌اسپور محدود کرد. او در دوره‌ای به پرسپولیس پیوست که این باشگاه به خریدهای گران و ناکارآمد شهرت داشت. در آن سال‌ها پرسپولیس به دلیل بدسلیقگی در نقل و انتقالات از بازیکنان متوسطی پر شده بود که با ارقام بالا به این تیم پیوسته بودند، ولی کارآیی پایینی داشتند تا هواداران یکی از بدترین ادوار تیم‌شان را تجربه کنند. طارمی در این جمع شرایط متفاوتی داشت. مهاجمی گمنام که با رقمی پایین و بی سر و صدا از لیگ یک به پرسپولیس پیوسته بود و از تنها بازیکنان قابل اعتنای تیم بود.
نخستین فصل حضور طارمی همزمان با دوران متزلزل پرسپولیس بود که تیم بیشتر فصل را در نیمه پایینی جدول گذراند، با این حال توانست هفت گل بزند و یکی از بهترین‌ها بود. طارمی در دو فصل بعد به ترتیب با زدن 16 و 18 گل بهترین گلزن مسابقات شد و نقش بسیار مهمی در نایب‌قهرمانی و قهرمانی متوالی پرسپولیس داشت.
نقش برانکو در موفقیت‌های اخیر پرسپولیس غیرقابل انکار است، ولی اگر از مربی کروات هم بپرسید قطعاً به تاثیر طارمی در اوج‌گیری تیم اعتراف خواهد کرد. در این سال‌ها درباره از دست رفتن فرصت‌ها توسط طارمی بیش از اندازه بزرگ‌نمایی شده و آمار گلزنی او کافی است تا استعداد گلزنی او را ثابت کند.
انتقال بازیکنان ایرانی به اروپا یا باشگاه‌های ثروتمند عربی حاشیه خلیج فارس اتفاق جدیدی نیست و در دو سه دهه گذشته بهترین‌های فوتبال ایران قدم در این مسیر گذاشته‌اند، پس علاقه طارمی برای رفتن نباید از سوی هواداران سرزنش شود. انتظار می‌رفت این انتقال دیر یا زود اتفاق بیفتد، همانطور که چند ماه قبل برای سروش رفیعی رخ داد.
