داغ کره جنوبی هنوز به دل ما مانده است

به گزارش ایلنا، پسین ثانیه‌های نیمه نخست. سالن «نوحد نوفل» بیروت؛ میزبان عرصه را بر شاگردان مهران حاتمی تنگ کرده است. برخلاف عملکرد موفق تیم ایران در 10 دقیقه نخست؛ لبنانی‌ها با مثلث فادی الخطیب، نورول پله و ارکجی فاصله را کم‌تر و کم‌تر می‌کنند. 34 بر 31، شاگردان بوتاتاس جان دوباره‌ای گرفته‌اند. مالکیت اما با تیم کشورمان است‌. شمارش معکوس و هجوم همه‌جانبه پسران ایران و توپی که در دستان بهنام یخچالی جوان بلاتکلیف مانده؛ بهنام اما گوشه‌نگاهی به آن سوی زمین دارد و توپ را به دستان هنرمند هم‌تیمی‌اش می‌سپرد. بازیکن پست سه ایران. او تردید نمی‌کند؛‌ در کسری از صدم ثانیه، حلقه میزبان را هدف می‌گیرد و پشت قوس محوطه سه امتیازی بی‌درنگ پرتاب‌ می‌کند... نفس تعدادی از لبنانی‌ها در سینه حبس شده اما برخی دیگر از تماشاگران میزبان فریاد می‌کشند؛ شاید دستش بلرزد، شاید آخرین تیرش به خطا برود. توپ او میان هوا و زمین معلق است که زنگ پایان کوارتر دوم به صدا در‌می‌آید ولی این پایان داستان نیمه نخست نیست. سبد لبنان فرو می‌ریزد و محمد جمشیدی شادمان مشت‌هایش را گره می‌کند. نیمکت لبنان دست بردار نیست. اعتراض پشت اعتراض و جملات عربی و انگلیسی که از قاب تلویزیون هم به وضوح شنیده می‌شود. بوتاتاس می‌داند جمشیدی چه بلایی سر تیمش آورده، شلیک او ضربتی مهلک به روحیه شاگردانش است؛ پس میزبان می‌کوشد به هر ترفندی شده گل سه امتیازی محمد را پر پر کند. ویدئوچک اما بر حقانیت جمشیدی و پرتابش صحه می‌‌گذارد و 2 ثانیه تنها چیزی است که به لبنانی‌ها می‌رسد. بوتاتاس دست از پا درازتر به سمت شاگردانش می‌رود و پسران ایران با حلقه‌ سپید شادی، خندان به رختکن می‌روند. 37 بر 31 و شاید اگر دست محمد می‌لغزید، فادی و یارانش در کوارتر سوم کوبنده‌تر ظاهر می‌شدند اما جمشیدی با یکی از بهترین پرتاب‌های زندگی‌اش، پایه‌گذار صعود ایران به نیمه نهایی آسیاکاپ می‌شود. صحبت های این بازیکن خوب بسکتبال کشورمان را در زیر می خوانید.

 بازی با لبنان چطور بود؟

بازی خیلی خوب بود مخصوصا جلوی آن همه تماشاگران لبنانی پیروز شدن کار آسانی نبود از قبل می دانستیم که بازی حساس است آنهم بخاطر اینکه بازی لبنان با نیوزلند را از نزدیک دیدیم و داوران دیوانه وار برای آنها سوت می زدند برای همین یک ذره از این موضوع ترس داشتیم با اینکه همه می دانستیم ما بهتر از لبنان هستیم اما داوری و جو سالن برای مان سخت به نظر می آمد که خدارا شکر با بازی خوب مان اجازه این نوع کارها را به آنها ندادیم.

موقع خواندن سرود ایران هم گویا لبنانی ها بی احترامی کردند؟

بله 8هزار تماشاگر در سالن بود و اصلا جو خوبی نبود. موقع خواندن سرود جمهوری اسلامی هم هو کردند که کار بسیار زشتی بود و همین باعث شد انگیزه ما برای پیروزی بر لبنان دو، سه برابر شود.

بازی مقابل فادی الخطیب چطور بود؟

آنهایی که بسکتبال را می شناسند و بلدند متوجه می شوند که این فادی، فادی قبل نیست. شاید در امتیازآوری موفق باشد اما در دفاع خوب نیست و تیم را به باد می دهد. حربه ما هم همین بود که در حمله توپ را به یار فادی بدهیم ، موفق هم بودیم و توانستیم با ذونی که زدیم دفاع را کنترل کنیم. با این ترفند فادی را از حمله هم خارج کردیم و تقریبا راحت بردیم.در واقع با خود فادی توانستیم لبنان را شکست دهیم.

ملاک برتری ایران نسبت به لبنان چه بود؟

به نظر من ملاک برتری ما ریباند بود. خیلی بچه ها در این بخش خوب عمل کردند با 15- 16 اختلاف بردیم تجربه اوشین و حامد کمک کرد این دو نفر به خوبی تیم را رهبری کردند.

خودت هم عملکرد خوبی داشتی.

واقعیت این است که ما این بازی را با شوت و حمله نبردیم و در دفاع عملکرد بهتری داشتیم. منم اگر شوت هایم رفت زحمت بچه ها بود و توپ را به موقع و خوب به من رساندند و خدارا شکر من هم توانستم تمام کننده خوبی باشم اما در کل تاثیری که دفاع و همکاری بچه ها داشت، شوت های من نداشت.

دیدار با سوریه، هند و اردن چطور بود؟

بازی ما با سوریه و اردن کمی ره خورد و به نظرم حساس شدن آن بازی ها در دیدار با لبنان به دردمان خورد. از طرفی آن بازی ها کمک کرد تا ما با اوشین و حامد هماهنگ تر شویم. این درست است که سال ها با آنها کار کردیم اما در این تابستان این سه بازی کمک کرد که هماهنگ تر شویم.

خیلی ها اعتقاد داشتند اضافه شدن اوشین ساهاکیان و حامد حدادی در این مقطع به صلاح تیم نیست و امکان دارد ناهماهنگی هایی به وجود آید نظر تو چیست؟

همیشه سرمربی تیم بهترین تصمیم را می گیرد و صلاح کار را بهتر از همه می داند. مهران حاتمی هم تصمیم درستی گرفت. اصلا اضافه شدن حامد و اوشین اشتباه نبود، آنها بازیکنان بزرگی هستند و سال های سال زحمت کشیدند. می دانم اوشین در سال های گذشته حتی یک جلسه هم غیبت نداشته و الان هم بخاطر مشکلی که داشت نتوانست حاضر شود. او بازیکن بزرگی است که خیلی وقت ها به تیم کمک می کند و الان هم دقیقا همین کار را کرد. ما از قبل با آنها بازی کرده و هماهنگ بودیم، این چند وقت هم که برگشتند یک هفته تمرین و سه بازی آسان هم برای هماهنگی کافی بود. کار سختی نداشتیم چون سالیان سال هم باشگاهی و هم ملی کنار همبازی کرده بودیم. به نظرم اگر اوشین و حامد نبودند این نتیجه ای که تا الان گرفتیم را نمی توانستیم بگیریم. آنها بازیکنان خوبی هستند که هم در زمین به ما کمک می کنند و هم  از لحاظ روانی تاثیر زیادی هم روی ما و هم روی حریفان دارند. آنها به معنای واقعی رهبر هستند.

بازی با کره جنوبی را چطور می بینی؟

کره واقعا تیم سختی است. بازیکنان آنها پیرامونی بازی می کنند و همه شوت می زنند. بازی آنها شاید به ما نخورد اما تمام تمرکزمان را می گذاریم که برنده شویم. کره تیم شوت زنی است و باید حواس مان در دفاع جمع باشد و با دفاع خوب نباید اجازه دهیم بازیکنان شوت زن آنها خالی شوند.

فینال بازی های آسیایی اینچئون با کره جنوبی را یادت هست؟ در این بازی انتقام می گیرید؟

هیچ وقت آن فینال را فراموش نمی کنیم. از آن به بعد هم هر موقع با کره بازی کردیم کمتر از 30 تا نبردیم اما این کره عالی بازی می کند و فیلیپین را با 20 اختلاف برد. واقعا خوب بازی می کنند و باید خیلی هماهنگ باشیم تا به قول شما تلافی کنیم. اگر 50 بار دیگر هم ببریم تلافی آن بازی نمی شود. داغش هنوز به دل همه ما مانده است.

پایان آن بازی خیلی هم گریه کردی.

آره عکس هایم هست الان هم اگر 5 دقیقه بهش فکر کنم دوباره گریه ام می گیرد.

و در نهایت چند درصد احتمال قهرمانی می دهی؟

واقعیتش الان به قهرمانی فکر نمی کنم در حال حاضر فقط بازی کره جنوبی برای ما مهم است ایشالله ببریم بعد از آن به قهرمانی فکر خواهیم کرد.

سعیده فتحی-آسمان آبی