بررسی دلایل مشکلات؛ خانه تکانی در پایان یک عصر

به گزارش ایلنا، آنها از سه سال پیش که لوییس انریکه هدایت‌شان را برعهده گرفت تا این حد از نظر روحی و روانی به هم ریخته نبوده‌اند و در حالی که روزهای به پایان رسیدن دوران مربیگری انریکه در بارسا به شماره افتاده است، این تیم حالا خودش را بار دیگر در مرداب بحران می‌بیند. چه اتفاقی افتاده است؟ مشکل کار کجاست؟ چه کسی مقصر است و چطور می‌شود این مشکلات را حل کرد؟

اولین و مهم‌ترین سوال این است: منشأ این مشکلات کجاست؟

پاسخ این سوال یک کلمه است: خریدها. به استثنای ساموئل اومتیتی که خرید خوبی برای پوشش مرکز خط دفاعی بوده است، بارسلونا از سال 2014 که لوییس سوارس را خرید دیگر هیچ خرید مفیدی انجام نداده است. این تیم 30 میلیون یورو خرج آردا توران کرد آن هم در حالی که خیلی‌ها هشدار داده بودند که این بازیکن ترکیه‌ای در بارسا نمی‌تواند با آن سرعت و قدرتی که در اتلتیکومادرید داشت بازی کند. در فاصله‌ای کوتاه 30 میلیون پوند دیگر خرج خرید آندره گومز شد، بازیکنی که فصل گذشته هم نتوانست مانع از عملکرد ضعیف و افتضاح والنسیا شود. بعد از او نوبت به یکی دیگر از بازیکنان والنسیا به نام پاکو آلکاسر رسید که او هم با 30 میلیون پوند خریداری شد، بازیکنی که با وجود قیمتش که سه برابر منیر الحدادی بود، از او عملکرد بهتری نداشته است. شاید بدترین خرید بارسایی‌ها هم گزینه‌ای بود که برای پر کردن جای خالی دنی آلوز جذب کردند؛ الیکس ویدال در ازای 15 میلیون پوند. به این فهرست باید لوکاس دین، مدافع رم و دنیس سوارس از ویارئال را هم اضافه کرد. با وجود همه این خرید‌های گران که نیمی از بودجه تشکیل یک باشگاه صرف خرید‌شان شد، بارسلونا به هیچ وجه پیشرفت نکرده است. آیا روبرت فرناندس، مدیر ورزشی باشگاه باید تقصیرها را به گردن بگیرد و نه لوییس انریکه؟ خب نه کاملاً. این لوییس انریکه بود که از بارسا خواست آردا توران را بخرد و بر خرید یک مهاجم نوک پافشاری کرد و به همین دلیل باشگاه به سراغ پاکو آلکاسر رفت. حالا که او تنها 7 بازی دیگر دارد تاریخ درباره دوران مربیگری‌اش چه خواهد گفت؟ خب او هنوز هم می‌تواند دو گانه لالیگا و جام حذفی را ببرد هر چند اگر فرداشب ال‌کلاسیکو را در خانه رئال مادرید نبرد آن وقت قهرمانی‌اش در لیگ هم غیرممکن خواهد شد. او خاطرات خوب زیادی برای هواداران بارسلونا برجا گذاشته است چون در اولین فصل مربیگری‌اش سه‌گانه را برد و منعطف‌تر شدن تاکتیک‌های این تیم و محدود نبودن آن به تیکی تاکا  نیز از دیگر دستاوردهای او بود. او با انعطاف‌پذیری که به تاکتیک‌های تیمش داد از بارسا تیمی دیگر ساخت و ضعف مربیان قبلی در گرفتن بهترین بازی‌ها از لیونل مسی را جبران کرد.

اما چه کسی باید  جای انریکه را بگیرد؟

لالیگای این فصل فقط سه مدعی داشت که البته مدعی سوم یعنی سویا هم بعد از بحران داخلی از کورس خارج شد. کارلوس اونسوئه، دستیار انریکه بعد از بازگشت تاریخی بارسا برابر پاری‌سن‌ژرمن به عنوان گزینه اول جانشینی انریکه معرفی شده است اما هنوز قطعی نیست که او جانشین انریکه باشد و مربیان دیگری مانند ارنستو والورده که گفته در پایان فصل اتلتیک بیلبائو را ترک می‌کند هم هستند. او دو سال در فاصله سال‌های 1998 تا 2000 برای بارسلونا بازی کرده و مهاجمی بود که با این تیم جام در جام اروپا و جام یوفا را برد و پس از آن هم به اتلتیک بیلبائو رفت و شش سال در آن تیم بازی کرد. او در آنجا موفقیت‌های زیادی کسب کرد و با پایان قراردادی که او را از پیوستن به تیم‌های غیرباسکی منع می‌کرد، اکثر هواداران بارسلونا معتقد بودند که همان کسی است که می‌تواند تیم‌شان را به اوج برگرداند و به همین دلیل بود که وقتی تاتا مارتینو در پایان فصل 14-2013 استعفا کرد، به عنوان یکی از گزینه‌های جانشینی این مرد آرژانتینی معرفی شد. او که در میان هواداران هم فردی محبوب است، متناسب با نیازهای تیمی است که بیش از هدایت شدن نیاز دارد سازماندهی شود و حتی می‌تواند اونسوئه را هم به عنوان دستیار شماره 2 خود نگه دارد. این دو نفر در دوران بازیگری‌شان هم کنار هم بوده‌اند و همین موضوع می‌تواند به آنها برای متحد شدن در مأموریت برگرداندن بارسلونا به جایگاه در خور نامش در پایان دوران مربیگری لوییس انریکه کمک کند. آیا تصور رخ دادن این سناریو به اندازه کافی مهیج نیست؟ شاید این گزینه‌ای نباشد که هواداران را از خود بیخود کند اما با توجه به اینکه والورده یکی از خود آنها بوده است که هرچند کوتاه در این تیم بازی کرده است، می‌‌تواند گزینه خوبی باشد چون تا حدوی به سازوکار و امور این تیم آشنا است. او در بیلبائو موفقیت‌های زیادی کسب کرده است و همان ماهیتی که برای کار کردن با مسی و هم‌تیمی‌‌هایش لازم است را دارد.

بارسلونا چه بازیکنانی را خواهد خرید؟

بارسلونا یک دفاع راست می‌خواهد و شاید هم یک دفاع چپ و البته یک هافبک طراز اول. بارسا هنوز به طور کامل از خرید هکتور به‌یرین از آرسنال قطع امید نکرده است. آنها با تجربه‌ای که دارند می‌دانند که آرسنال یک باشگاه فروشنده است و ترجیح می‌دهد که دفاع راستش را به یک تیم در خارج از انگلیس بفروشد تا به یک رقیب مستقیم در لیگ برتر. مارکو وراتی، هافبک ایتالیایی پاری‌سن‌ژرمن هم می‌‌تواند گزینه خوبی باشد. بهترین خرید تابستانی بارسا اما می‌تواند جذب فیلیپه کوتینیو از لیورپول باشد که جذب او از خرید وراتی از PSG‌ به مراتب آسان‌تر به نظر می‌رسد. کوتینیو شخصاً به رفتن به بارسلونا و بازی درکنار هموطنش نیمار و هم‌تیمی سابقش سوارس تمایل دارد و یورگن کلوپ هم از حالا شروع به پیدا کردن جانشینان کوتینیو کرده است. تنها مشکل این است که او هافبکی بیش از اندازه هجومی است. او می‌تواند جانشین اینیستایی شود که دوران بازیگری‌اش رو به پایان است اما لازم است مانند ایوان راکیتیچ - در فصل قهرمانی سه گانه بارسلونا - یک هافبک باکس تو باکس باشد تا یک هافبک هجومی که صرفاً در حملات فعالیت دارد. تئو هرناندس، بازیکن 19 ساله اتلتیکومادرید هم می‌تواند چاره کار بارسایی‌ها برای سمت چپ خط دفاعی‌شان باشد بخصوص که غرامت فسخ قراردادش هم زیاد نیست و خریدش تنها 20 میلیون پوند هزینه دارد. اگر بارسا بتواند جرارد دئولوفئو را از میلان پس بگیرد هم که اوضاع برای جانشین انریکه بهتر خواهد بود و یک مهره اضافه در خط حمله خواهد داشت. ماموریت جانشین انریکه اما تنها خرید این بازیکنان نیست و او باید مهره‌های ناکارآمد را هم در فهرست فروش باشگاه قرار دهد که یکی از آنها خاویر ماسکرانو است؛ بازیکنی که پا به سن گذاشته و دیگر نه به درد خط دفاعی بارسا می‌‌خورد نه به درد خط میانی‌اش. این موضوع در مورد ژرمی متئو هم صدق می‌کند. در همین حال روبرت فرناندس، مدیر ورزشی باشگاه می‌تواند از تمایل چینی‌ها برای خرید آردا توران و پاکو آلکاسر هم استفاده کند و این دو بازیکن را هم به آنها بفروشد.

پیت جنسون: سایت دیلی میل