توضیحات مدیر روابط عمومی فدراسیون‌ورزش‌کارگری درباره مسابقات‌جهانی ایتالیا

به گزارش خبرنگار ایلنا، مسابقات‌جهانی ورزش‌‌های‌کارگری 18 تا 24 خرداد در حالی در لینیانوی ایتالیا برگزار می‌شود که کاروان 80 نفره ایران بامداد یک‌شنبه تهران را به مقصد محل برگزاری بازی‌ها ترک خواهد کرد.

در آستانه حضور کاروان اعزامی ایران به این رقابت‌ها با عباس قشمی‌میمند، مدیر روابط عمومی فدراسیون ورزش‌‌کارگری به گفت‌وگو نشستیم که توضیحات کاملی درباره شکل‌گیری کنفدراسیون‌جهانی ورزش‌کارگری و همچنین کاروان اعزامی کشورمان ارائه داد که در ادامه بخوانید:

سابقه کنفدراسیون و مسابقات جهانی

ریشه‌های شکل‌گیری کنفدراسیون‌جهانی ورزش‌کارگری به حرکت‌های ورزش‌کارگری در 1913 بر می‌گردد که در بلژیک نهادی برای ورزش‌کارگری تأسیس شد. این نهاد بین 2 جنگ‌جهانی دستخوش تحولاتی شد. برای اولین بار 14 سپتامبر 1920 در لوزان‌سوئیس و دومین‌بار در بروکسل نهاد ورزش‌کارگری که قبلاً در بلژیک شکل‌گرفته بود، بازسازی شد. نهاد جهانی ورزش‌کارگری سال 1973 در اسپورت‌آکورد شناسایی و 1986 از طرف کمیته‌بین‌المللی‌المپیک مورد تایید واقع شد. این نهاد جهانی هم اکنون 31 عضو دائمی و 7 عضو عادی و بالغ بر 45 انجمن‌ملی(دارای عضو) با گستره 250 میلیون نفر در سطح‌ جهان دارد. مقر اصلی کنفدراسیون در اتریش است. ایتالیا و اتریش از فعال‌ترین اعضای این اتحادیه‌اند.

کنفدراسیون‌جهانی ورزش‌کارگری سال 2008 اولین دوره رقابت‌های ورزشی غیرحرفه‌ای را در ریمینی(ایتالیا) برگزار کرد. 3 هزار ورزشکار زن و مرد از سراسر جهان در این مسابقات شرکت کردند. دوره دوم مسابقات در تالین استونی حدود 8 هزار شرکت‌کننده را گرد هم آورد که بسیار فراتر از حد انتظار برگزارکنندگان مسابقات بود. سومین دوره این رقابت‌ها سال 2013  در وارنای بلغارستان با حضور 6 هزار ورزشکار برگزار شد. حالا چهارمین دوره(2015) اواخر خردادماه با میزبانی شهر ساحلی لینیانوی ایتالیا برگزار خواهد شد که تخمین زده می‌شود نزدیک به 5 هزار ورزشکار کارگر دور هم جمع شوند.

شهر ساحلی لینیانو با 8 هزار نفر جمعیت به عنوان شهری توریستی در استان اودینه و شمال‌شرقی ایتالیا واقع شده است. علت دومین‌ میزبانی ایتالیا ظرف 4 دوره گذشته رقابت‌ها هم سابقه تشکیلاتی و اتحادیه‌های کارگری این کشور است. طبق توافق اعضا، پنجمین دوره این بازی‌ها در سال 2017 و در لتونی برگزار خواهد شد.

رشته‌های شرکت‌کننده ایران

چهارمین دوره مسابقات‌ در 14 رشته برگزار می‌شود که کاروان ورزش کارگری ایران در 8 رشته با 63 ورزشکار زن و مرد(37 ورزشکار مرد، 16 ورزشکار زن) و 10 مربی و سرپرست در این مسابقات شرکت خواهد کرد. البته نیمی از این مربیان نیز به عنوان بازیکن شرکت کرده‌اند.

ایران در رشته‌های جودو با 7 ورزشکار(به سرمربیگری سعید قمی)، کشتی‌فرنگی و ساحلی با 4 کشتی‌گیر(به سرمربیگری رسول شیران)، والیبال‌ساحلی با 4 والیبالیست(به سرمربیگری حمید حق‌بین)، والیبال‌سالنی بانوان با 12 والیبالیست(به سرمربیگری خانم نژادنایبی)، فوتبال با 17 بازیکن(به سرمربیگری مهدی مناجاتی)، دوومیدانی بانوان با 4 دونده و آقایان با 7 دونده(به سرمربیگری داوود مقامی‌نژاد)به این مسابقات اعزام خواهند شد.

شرایط و اهداف نخستین حضور ایران

تقریباً اوایل مهرماه 93 بود که کنفدراسیون‌جهانی ورزش‌کارگری کنگره‌ای در ایتالیا با حضور اعضای دائمی و عادی این نهاد برقرار کرد و از آنجایی که دوره قبلی بازی‌ها در وارنای بلغارستان، ایران به عنوان عضو آزمایشی این کنفدراسیون پذیرفته شده بود، لازم شد هیأتی از طرف ایران در این کنگره شرکت کند.

از یک‌طرف ما به عنوان یکی از اعضای پذیرفته‌ شده باید حق عضویت سالیانه می‌پرداختیم که متأسفانه در سال 92 پرداخت نشده بود و از طرف دیگر برای دائمی‌شدن عضویت نیاز به حضور مداوم در برنامه‌های کنفدراسیون‌جهانی و همکاری با سایر اعضا داشتیم، به همین دلیل فیروزآبادی(قائم‌مقام وزیر کار) به همراه حسین‌زادگان(رئیس فدراسیون ورزش‌کارگری) با سفر به ایتالیا با مسئولان این کنفدراسیون و سایر اعضای شرکت‌کننده دیدار و مذاکره کردند. نتیجه این سفر پرداخت حق عضویت ایران، تصمیم به شرکت در بازی‌های جهانی ورزش‌کارگری 2015 و مشارکت در اتحادیه‌های بین‌المللی ورزش‌کارگری بود.

استارت کار برای شرکت در بازی‌های‌جهانی از همان موقع زده شد. بزرگ‌ترین مشکل عدم برگزاری مسابقات قهرمانی کشور برای کارگران در سال‌های گذشته بود. الحمدالله مسابقات قهرمانی کشور در 10 رشته برگزار شد. بعد از آن المپیاد ورزش‌کارگری در مازندران در 24 رشته و با حضور 2000 ورزشکار زن و مرد از سراسر کشور برگزار شد. نتیجه همه این رویدادها شناخت نفرات اصلی هر رشته و تشکیل تیم‌های ملی ورزش‌کارگری بود.

این اتفاق میمون و مبارکی بود که تیم‌های ملی ورزش های کارگری ما برای اولین‌بار تشکیل شد. البته برگزاری مجمع‌انتخاباتی فدراسیون و انتخاب احمد حسین‌زادگان با رأی قاطع، افراد زیادی را امیدوار کرد بالاخره طلسم شکسته شده و ورزش‌کارگری با تشکیلاتی قوی اداره خواهد شد. سرمربیان تیم‌های ملی با تلاش روسای انجمن‌های ورزش کارگری انتخاب شدند. مهدی مناجاتی که از بزرگان فوتبال ایران است به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال بدون هیچ منت و توقعی قبول زحمت کرد تا تیم را هدایت کند و همین‌طور در سایر رشته‌ها سرمربیان انتخاب شدند. ایران با هدف حضور پرشور در برنامه‌های کنفدراسیون‌جهانی و همچنین اعلام حضور، و با شعار «ورزش‌کارگری، نشاط و بهره‌وری» در این مسابقات شرکت خواهد کرد.

بخت‌های مدال‌آوری

در وهله اول باید اشاره کنیم به هیچ‌وجه اساس مسابقات‌جهانی ورزش‌کارگری بر قهرمانی و کسب مدال نیست و به همین خاطر است که نام کنفدراسیون، فدراسیون‌ها و اتحادیه‌های عضو هم آماتوری است.

با این وجود تمام تلاش مربیان تیم‌های ملی و روسای انجمن‌ها  و همچنین هیأت‌رئیسه فدراسیون بر این بوده که ما دست پر به این مسابقات رفته و سربلند هم برگردیم.

در وهلۀ دوم تلاش شد ضمن اینکه ما برای اولین بار در این مسابقات شرکت می‌کنیم، حتما نفراتی انتخاب شوند که در انتخاب‌‌ها کلیه قوانین و مقررات کنفدراسیون‌جهانی رعایت شده باشد. اول از همه «کارگر» به معنای واقعی باشند، قهرمان‌ملی و جهانی نباشند، دوپینگی نباشند و اینکه بهترین نفرات بوده و براساس آئین‌نامه‌ها و مقررات فدراسیون انتخاب شوند. اولویت هم با نفرات‌برتر مسابقات قهرمانی کشور و مسابقات المپیاد ورزش‌کارگری بود، بر همین اساس این ورزشکاران بهترین‌های قشر ورزش‌کارگری کشورند.

باید اشاره کنیم در کشتی‌فرنگی، امید ما به کسب مدال بسیار زیاد است. احسان فراهانی یکی از بهترین کشتی‌گیران ما، تمامی حریفان خود را در مسابقات کشتی‌فرنگی قهرمانی کارگران کشور سال93 ضربه‌فنی کرد. بعد از آن استاد رایگان قول داد در صورت شرکت این کشتی‌گیر در مسابقات‌جهانی، حتما مدال طلا بگیرد. سامان نوروزی هم یکی دیگر از بخت‌های مدالی ما در کشتی­ است. در دوومیدانی هم رحیم دیبایی و روح‌الله محمدی را به عنوان بخت‌های کسب مدال داریم. همین‌طور در دوومیدانی بانوان امید زیادی به کسب مدال داریم. ورزشکاران والیبال‌ساحلی و جودو هم تقریبا بی‌‌امید نیستند. البته مهم اولین حضور ایران در این دوره مسابقات است.

کمبودها و کمک‌ها

فرض کنید فدراسیونی تازه تأسیس شده، از هیچ ارگانی پول دریافت نکرده و نمی‌کند و آن‌وقت دغدغ حضور در مسابقات‌جهانی هم دارد. مشکلات پرداخت‌پول حق عضویت و ثبت‌نام به کنفدراسیون‌جهانی با وجود تحریم‌ها، تعیین مکان اردوها، میزبانی‌ها و هزینه مالی برنامه‌های تیم‌های ملی، رفت و آمد ورزشکارانی که از 31 استان انتخاب شده و باید به محل اردوها می‌رسیدند، دغدغه‌های حضور پررنگ رژیم اشغالگر قدس در مسابقات‌جهانی که از اعضای فعال است و در تمامی رشته‌ها حضور دارد و ... بخشی از مشکلات‌فدراسیون در این مدت بوده است.

حضور پررنگ رژیم اشغالگر قدس در این مسابقات باعث شد تیم‌ملی شنای‌کارگران با وجود اردوهای بسیار و آمادگی‌کامل  به این مسابقات اعزام نشود. البته نباید از حمایت‌های وزیر  کار و همچنین قائم‌مقام وی غافل شد که بدون حمایت‌های آنها شاید فدراسیون قادر به انجام بسیاری از فعالیت‌­های خود نبود. در ضمن باید به حمایت کامل برگزار کنندگان این دوره از مسابقات و نیز کنفدراسیون‌جهانی نسبت به حضور ایران، همکاری مطلوب سفارت‌ایتالیا در زمینه صدور روادید، حمایت سازمان تأمین‌اجتماعی، بانک توسعه‌تعاون، بانک‌رفاه و شرکت‌پتروشیمی‌جم و شرکت‌صنایع سنگشیر پارس از کاروان اعزامی ورزش‌کارگری و وزارت‌ورزش به عنوان نقاط دلگرم‌‌کننده اشاره کرد، ضمن اینکه باید تشکر ویژه‌ای داشته باشیم از زحمات هیأت‌های ورزش‌کارگری استان‌های مازندران، گلستان، گیلان، تهران و همچنین پرسنل مجموعه ورزشی شهید معتمدی(کارگران تهران) برای تقبل میزبانی اردوی تیم‌های ملی کارگری.

سخن پایانی

ورزش‌کارگری سال‌گذشته چنان رشدی داشته که مقامات 2 وزارتخانه ورزش و کار قانع شده‌اند به برنامه‌های این فدراسیون درباره جامعه 30 میلیونی مخاطب‌اش اهمیت دهند. به هر حال این اولین حضور ایران در رقابت‌های جهانی ورزش‌کارگری است و فارغ از هر نتیجه‌ای، مهم همین مشارکت و حضور کارگرانی است که پای کوره‌های ذوب، معادن، کارخانجات و کارگاه‌­ها عرق می‌ریزند ولی سهم آنها درصد ناچیزی است از میلیاردها پول و امکاناتی که مثلا خرج فوتبالیست‌­هایی می‌شود که یک‌شبه ره صد ساله را طی کرده‌اند. ان‌شاءالله کاروان اعزامی به ایتالیا با دست پر از مسابقات‌جهانی به ایران برگردد تا اهالی ورزش کارگری به نمایندگان خود افتخار کنند و خستگی‌شان در برود.