در مراسم تشییع پیکر مدیرمسئول مجله دنیای تصویر مطرح شد؛
علی معلم سپهسالار سینمای ایران بود/ آنها که معلم را به دادگاه کشاندند امروز خوشحالند+عکس
مراسم تشییع پیکر علی معلم؛ تهیه‌کننده و متتقد سینما از ساختمان شماره دو خانه سینما آغاز شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مراسم تشییع پیکر علی معلم از دقایقی پیش صبح امروز؛ چهارشنبه 25 اسفند؛ آغاز شده است.
دوستان و همکاران علی معلم از دقایقی قبل از مراسم با حضور در ساختمان شماره دو خانه سینما؛ یاد و خاطره این تهیه‌کننده و منتقد سینما را گرامی داشتند.
منوچهر شاهسواری، زهرا اشراقی، جمشید مشایخی، همایون اسعدیان، داریوش فرهنگ، محمد گبرلو، فرشته طائرپور، عباس بابویهی، نقوی (رریس ستاد نماز جمعه تهران)، سیروس الوند، علیرضا داودنژاد، سیدضیاء هاشمی، حبیب رضایی، سعید راد، کامران ملکی، عبدالله اسکندری، امیرحسین شریفی، فرهاد توحیدی، منوچهر شاهسواری، ابراهیم مختاری، مهراوه شریفی‌نیا، علیرضا خمسه، سامان مقدم، پوریا ذوالفقاری، ابوالحسن داودی، مسعود جعفری‌جوزانی، مهدی گلستانه، حسین انتظامی، حسن فتحی، فرامرز روشنایی، رضا درستکار، جواد طوسی، علی‌اکبر عبدالعلی‌زاده، محمدمهدی حیدریان، منوچهر محمدی و محمد سریر ازجمله حاضران در این مراسم هستند.
عزیز الله حاجی‌مشهدی آغازکننده مراسم بود. او شعری که در وصف علی معلم نوشته بود را خواند و پس از او جواد طوسی (رئیس انجمن منتقدان سینمای ایران) گفت: عجب سالی بود امسال و چه پایان تلخی. یک ویژگی بارز علی معلم استقلال عمل بود. او در سه حوزه کاری در سینما کار می‌کرد. او رفاقت را معنا می‌کرد و یک عاشق بی‌نظیر و یک معلم یک آدم کاربلد بود. معلم استقلال داشت ولی این استقلال عمل در یک جامعه پر سوءتفاهم؛ باعث دلخوری برخی می‌شود. باید از علی معلم بیشتر استفاده می‌شد اما نشد.
سخنران بعدی مراسم؛ جعفری‌جوزانی بود که گفت: علی معلم سپهسالار سینمای ایران بود. زمانی که همه دنبال فیلمسازی بودند؛ او دنبال بسترسازی بود و با همین هدف دنیای تصویر را منتشر کرد. علی کسی بود که در المپیک مشعل را روشن می‌کند. او برای رسیدن به هدف استراتژی داشت و کلیت سینما را می‌دید و این نگاه؛ آدم‌های خودخواه را آزار می‌داد. علی معلم با پول و سرمایه خودش به جشنواره‌های جهانی می‌رفت و برای سینمای ایران لابی می‌کرد. علی بیست سال پیش به من گفت؛ یک روزی می‌رویم فرانسه و می‌بینیم که بنر فیلم‌های ایرانی در سینماها نصب شده. این حرف نشان می‌داد که علی معلم افق بلندی را می‌دیدید که دیگران از آن غافل بودند.
سعید راد نیز در بخشی از این مراسم گفت: علی معلم استاد و معلم من بود. او رفیق و دوست بود و پر از عشق و این عشق را با سخاوت خرج می‌کرد. او با مشقت‌های بسیار جشن سینما را راه انداخت و از همه تقدیر کرد. معلم به وسعت خود سینما بود اما هیچ فردی و نهادی از او برای کارهایی که برای سینما انجام داد؛ تقدیر نکرد. علی معلم خیلی زود رفت و من هرچه بگویم نمی‌توانم حق او را ادا کنم.
در ادامه مراسم؛ ابوالحسن داودی پشت تریبون حاضر شد و گفت: چرا ما نباید خیلی از حر‌ف‌ها را در زمان زنده بودن آدم‌ها بگوییم و چرا ما فضایل آدم‌ها را وقتی هستند بیان نمی‌کنیم و همین که از میان ما می‌رود؛ به یاد او می‌افتیم؟ من از خداوند متعال خواهش می‌کنم به فرشته مقربش بگوید تا دست از سینمای ایران بردارد و امیدوارم این سالِ بد زودتر تمام شود زیرا سبد سینمای ایران پرشده است. علی معلم مردی سرشار از زندگی بود و اصلا مستحق مرگ نبود. او یک کمال‌طلب تنها بود که با همه توانش می‌جنگید و تهیه‌کننده قابلی هم بود اما از مرگ رو دست خورد. من و علی معلم بیش از سی سال با هم دوست بودیم و او در کنار همه ویژگی‌های خوبش، به خانواده‌اش عشق داشت.
سپس سیروس الوند درباره معلم چنین گفت: علی معلم یکی از جان‌های شیفته بود و امروز تنگ‌نظرانی که به جایزه اصغر فرهادی و سینمای ایران بخیلانه و تنگ‌نظرانه نگاه می‌کنند؛ از درگذشت علی معلم خوشحال هستند. آنها به خاطر جشن دنیای تصویر؛ معلم را به دادگاه کشاندند ولی نمی‌دانند که سینمای ایران ادامه دارد و ستاره‌های آن دنباله‌دارند چون علی معلم در جوان‌های بسیار تکثیر می‌شود و همچنان وجود خواهد داشت.
کامران ملکی هم با یاد از علی معلم در سخنانی کوتاه گفت: امروز برای آخرین بار علی معلم را به خانه سینما دعوت می‌کنیم. او دوست خانه سینما بود و البته نقدهایی هم مطرح می‌کرد که از روی دوست داشتن بود. من امیدوارم به نصایحش عمل کنیم.
جهانگیر الماسی نیز گفت: من علی معلم را از دهه شصت می‌شناختم. او بسیار بامعرفت بود. او گریزانِ مرداب و گنداب و عاشق آبی دریا بود و مانند نهنگ‌های دریا هرگز با دشمنان دریا سرسازگاری نداشت. همه حرف و باور علی این بود که از رسالت به رحمانیت برسیم و روشن‌بخشی راهی بود که در آن مسیر به سعادت و همدلی برسیم. درود بر کسانی همچون علی معلم.
در ادامه؛ علیرضا رییسیان با گرامی‌داشت خاطره علی معلم گفت: علی معلم زمانی که جشن برگزار می‌کرد تیغ‌های بسیاری به زده می‌شد. چند روزی هم مجله‌اش را بستند. در سینما برخی در ابتدای راه و بعضی دیگر در انتهای راه بودند ولی علی معلم خودِ راه بود. او کرنش نمی‌کرد و مجیز نمی‌گفت و در هنگام قضاوت و رای دادن؛ مسایل شخصی را دخیل نمی‌کرد. او تابع اخلاق سیاسی ماکیاولیستی نبود؛ امری که امروز در جامعه زیاد شده است. علی معلم مانند سیف‌الله داد جریان ایجاد کرد و دلیل ماندگاری چنین افرادی نیز همین است. مرگ‌آگاهی چیزی‌ست که وجود دارد و مولانا می‌گوید مرگ تغییر نیست بلکه تبدیل است. امروز روح علی تبدیل به مرتبه بالاتری شده است.
هیوا مسیح هم در این مراسم گفت: سخن گفتن درباره علی معلم توان زیادی می‌خواهد. او به آنچه می‌گفت ایمان داشت. بسیاری از نردبان علی معلم بالا رفتند و بعد او را تنها گذاشتند. اما او یک تنه هزار تن بود که رنج‌های سینمای ایران را به دوش می‌کشید و امروز گُرده‌های علی معلم و سینمای ایران زخمی‌ست اما افرادی مانند علی معلم دیگر پیدا نمی‌شود او گرچه در حوض سینمای ایران رقصید اما نهنگی بود که نیاز به اقیانوس داشت.
حسین انتظامی (معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد) یکی دیگر از سخنرانان مراسم بود که گفت: امروز همه داغدار هستیم در فراق علی معلم. او دو وجه داشت که بخشی در سینما بود و کارهای تاثیرگذاری در سینما کرد و وجه دیگرش مطبوعات بود. خیلی از سینماگران از ساحت مطبوعات به سینما رسیدند و علی معلم پایمردانه بر سر راهی که در مطبوعات در سینما بنا نهاد؛ ایستاد هرچند بسیار او را اذیت کردند.
در ادامه؛ امید معلم (فرزند علی معلم) درباره پدرش گفت: پدرم احترام همه را نگه می‌داشت. معمولا وقتی آدم‌ها هستند قدرشان را نمی‌دانیم حتی خود من هم قدر پدرم را ندانستم اما مسیر علی معلم توسط فرزندان و نیروهای جوان ادامه پیدا می‌کند. او تک تک شما را دوست داشت و متشکرم که همه شما اینجا هستید.
همسر علی معلم نیز برای دقایقی از حاضران قدردانی کرد. آذر معماریان گفت: علی به عشق سینما سالها توانایی‌اش را برای سینما گذاشت و امروز من دست تک تک شما را می‌بوسم و از همه تشکر می‌کنم که اینجا آمده‌اید. علی روح من بود. من از 19سالگی با او بودم. زمانی که از سینما سخن می‌گفت اطلاعات بسیاری داشت ولی دیگران از این اطلاعات استفاده مثبت نکردند و من از این مسئله بسیار ناراحتم. علی عاشق مملکتش بود و شب‌ها تا صبح مطالعه می‌کرد و می‌خواند.
منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما) نیز گفت: علی معلم دو فرزند داشت به نام‌های امید و ایمان و چه اسم‌های بامسمایی زیرا ما بدون امید و ایمان راه به جایی نمی‌بریم. سینمای ایران با همه فراز و نشیب‌هایش پیام‌اور امید و ایمان بود و سینمای ایران مشوق زندگی بود. علی معلم سپید مو، سیپد رو و سپید دل و سپید فکر بود. او به ادبیات و سینما و عرفان اشراف داشت. هیچ چیزی نمی‌تواند سینمای ایران را وارد شکاف با جامعه و وارد شکاف با خودش کند زیرا این سینما مملو از امید و ایمان است.
در ادامه؛ جمشید مشایخی گفت: معتقدم علی زنده است. علی معلم می‌گفت اگر بعد از هزار سال بر لحدم گذار کنی؛ مشت شود همه دل و روحم برای تو.
در پایان این مراسم؛ پیکر علی معلم به بهشت زهرا(س) و قطعه هنرمندان منتقل شد تا در آنجا به خاک سپرده شود. همچنین مقرر شد مراسم یادبود زنده‌اد علی معلم عصر روز جمعه از ساعت 18 الی 19 :30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار شود.
