آثار بیضایی، ساعدی و نعلبندیان مصداق نمایش ایرانی است/ آقای شهردار به وعده‌اش عمل نمی‌کند

به گزارش خبرنگار ایلنا، علی عابدی، در نشست خبری اعلام آخرین بازسازی‌ها و نوسازی در تماشاخانه سنگلج، با اشاره به اینکه قبلا نوسازی‌هایی در این تماشاخانه انجام گرفته بود، گفت: وقتی به این تماشاخانه آمدم دیدم مشکلاتی از نظر سخت‌افزاری وجود دارد و احتمال به وجود آمدن مشکلات عدیده هم خواهد بود.

مدیر تماشاخانه سنگلج با بیان اینکه در این روند یک ساله بخشی از بازسازی‌های ضروری انجام شده، گفت: این تغییرها در سنگلج را در دو بخش تقسیم‌بندی کردیم؛ سخت افزاری، ساختمانی و مرمت و بخش دیگر دغدغه اصلی سنگلج یعنی هویت نمایشی این تماشاخانه که بسیار مهم است.

او با بیان اینکه لازم است سنگلج به دوره طلائی تئاتر ایران و اجرای نمایش‌هایی در آن دوره برگردد، گفت: درست است که سنگلج همچنان سالن اجرای تئاتر است اما برایم مهم بود که چه نمایشی در آن اجرا می‌شود و چه جایگاهی بین سالن های تئاتری فعال دارد.

عابدی با تاکید بر اینکه باید جایگاه سنگلج به قله‌هایی که بوده برگردد، گفت: هرچند این حرکت لاک‌پشتی است، اما شروع شده و نتیجه خواهد داد و نگاه هنرمندان و مسئولان تئاتر در این فواصل زمانی به سنگلج قطعا تغییر خواهد کرد. قصد داریم استاندارد اجرایی مدنظر را اعمال کنیم تا به جایی برسیم که نگاه اصحاب هنر به این سالن محلی کیفی برای اجرا باشد و باور کنند سنگلج امکانات نور و صدای مدرنی دارد که شاید در سالن دیگری وجود نداشته باشد.

مدیر تماشاخانه سنگلج با بیان اینکه اگر امکانات سنگلج به روز شود، کارگردانان راغب به اجرای نمایش در آن می‌شوند، گفت: بسیار شنیده‌ایم که می‌گویند سنگلج موقعیت جغرافیایی خوبی ندارد، در حالیکه با پای پیاده تنها ١٧ دقیقه از تئاتر شهر تا این سالن راه است و نسبت به خیلی از سالن‌های خصوصی و دولتی موقعیت جغرافیایی بهتری دارد. در مورد جای پارک هم، برخلاف بسیاری از سالن‌های دیگر، سنگلج از ساعت پنج عصر به بعد در خیابان بهشت بسیار خلوت است و مشکل پارکینگ ندارد.

نمایش ایرانی یعنی نمایشی که دغدغه سیاسی و اجتماعی داشته باشد

عابدی با اشاره به اینکه تعریف تماشاخانه سنگلج نمایش‌های ایرانی است، گفت: همه معتقدند سنگلج خاستگاه و پایگاه نمایش‌های سنتی ایرانی است که با این تعریف مشکلی نداریم و علاقه‌مند به اجرای این نمایش‌ها هستیم اما کیفیت نمایش‌های آئینی برای ما بسیار مهم است و از نمایش‌هایی حمایت می‌کنیم که کیفیت بالایی دارند.

او خاطرنشان کرد: سنگلج تبدیل به پایگاهی شده بود که متاسفانه در حقش اجحاف می‌شد و نمایش‌های بی‌کیفیتی که هیچ سالنی به آن اجازه اجرا نمی‌داد را به سنگلج سوق می‌دادند و این باعث کاهش تماشاگران سالن و از دست رفتن جایگاه حرفه‌ای آن شده بود.

عابدی با اشاره به تعریف نمایش ایرانی گفت: از نظر ما نمایش ایرانی یعنی نمایشی که دغدغه سیاسی و اجتماعی دوره خود را داشته باشد و هر نویسنده‌ای چنین متنی بنویسد قابل اجرا در سنگلج خواهد بود؛ همانطور که در دهه 40 آثار عباس نعلبندیان، بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی با چنین تعریفی در سنگلج اجرا می‌شد.

مدیر تماشاخانه سنگلج یادآور شد: در طرح جدید تماشاخانه، از نمایش‌هایی با دغدغه و هویت ایرانی و با کیفیت حمایت می‌کنیم.

کمپین توسعه سنگلج برای یادآوری به قالیباف

عابدی با اشاره به طرح توسعه سنگلج که مدت‌هاست مطرح بوده، گفت: با حضورم به عنوان مدیر این تماشاخانه طرح توسعه سنگلج را پیگیر بودم و با کمیسیون فرهنگی مجلس جلساتی برگزار کرده و این دغدغه را مطرح کردم و قول مساعد برای همکاری را گرفتم تا با آقای قالبیاف صحبت کنند و جلسه مشترکی تشکیل دهند اما خبری نشد و حتی با اینکه از طریق نماینده‌های مجلس این مضوع را پیگیر شدم باز هم پل ارتباطی با آقای شهردار ایجاد نشد.

مدیر تماشاخانه سنگلج ادامه داد: خود آقای قالیباف برای توسعه سنگلج چراغ سبز نشان داده و با آن موافق بودند به طوریکه پس از درگذشت آقای داود رشیدی آقای قالباف در اینستاگرام شخصی‌اش گفت آخرین وصیت این هنرمند یعنی توسعه تماشاخانه سنگلج را عملیاتی خواهد کرد و پس از آن نمایندگانی از طرف ایشان برای تشکیل جلسه آمدند اما تا امروز علیرغم پیگیری‌ها هنوز خبری نشده است.

عابدی ادامه داد: آخرین راهکاری که به ذهن‌مان رسید راه‌اندازی کمپین طرح توسعه سنگلج بود چراکه بارها از طرق مختلف این وعده به ایشان یاداوری شده اما با گذشت 5 سال هنوز اتفاقی نیفتاده است.

هنرمندان دغدغه روشن نگه داشتن چراغ سنگلج را ندارند

مدیر تماشاخانه سنگلج خاطرنشان کرد: نیاز به بازنگری در دیدگاه مرکز هنرهای نمایشی نسبت به نمایش‌های ایرانی وجود دارد؛ اگر قدرت حمایتی و بودجه‌ای کافی را به ما بدهند می‌توانیم هرچه زودتر به هدف حمایت از آثار ایرانی باکیفیت برسیم.

عابدی ادامه داد: با بودجه‌ای که اکنون در اختیار سنگلج قرار دارد حرکت شایسته‌ای نمی‌توان انجام داد. اگر بودجه کافی داشته باشیم می‌توانیم از کارگردان‌های مختلف دعوت کرده و کار سفارش دهیم. به طور مثال کار اخیر آقای حسین پاکدل (کابوس حضرت اشرف) ویژگی‌های کامل یک نمایش ایرانی را دارد و می‌توانست در سنگلج اجرا شود اما به دلیل مشکلات بودجه‌ای امکان حمایت از چنین آثاری را نداریم.

او با بیان اینکه این ذهنیت منفی در هنرمندان تئاتر وجود دارد که کارها در تالار سنگلج فروش ندارد و تماشاگر نخواهد داشت، گفت: خود کارگردانان دغدغه روشن نگه داشتن چراغ سنگلج را ندارند. قضیه به سوی مادی نگری و بازاری شدن تائتر می‌رود و اغلب می‌خواهند کارهای زودپزی 15 روزه آماده کرده و در سالن‌های مختلف اجرا کنند چون دغدغه مالی دارند. اما همین افراد اگر فردا اتفاقی مانند پلاسکو برای سنگلج رخ دهد مدعی می‌شوند.