در نشست «کورش کبیر؛ افسانه یا واقعیت» مطرح شد؛
روی آوردن شاهزادگان اشکانی به دین بودا/شعری چینی که در آن از خدای آتش طلب کمک می‌کند
نشست «کوروش کبیر؛ افسانه یا واقعیت (تحلیلی بر نقد و نظرهای معاصر در باب واقعیت تاریخی کوروش و امپراتوری هخامنشی)» در دانشگاه اصفهان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست نقد و بررسی کتاب «کوروش کبیر؛ افسانه یا واقعیت (تحلیلی بر نقد و نظرهای معاصر در باب واقعیت تاریخی کوروش و امپراتوری هخامنشی)» با سخنرانی «سید اصغر محمودآبادی»، استاد تمام گروه تاریخ و ایرانشناسی دانشگاه اصفهان، «حمیدرضا پاشازانوس»، پسادکترای ایران باستان از دانشگاه «نانکای» چین و «اسماعیل سنگاری»، دکترای ایران باستان از دانشگاه «لیون» فرانسه و استادیار گروه تاریخ و ایرانشناسی دانشگاه اصفهان و با حضور «امیر احمدنژاد»، معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشکده ادبیات و علوم انسانی و جمعی دیگر از اساتید و صاحب نظران، در تالار «صائب» دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان برگزار شد.
در این سخنرانی‌ها ابتدا نظرات و عقاید ناصر پورپیرار در کتاب «دوازده قرن سکوت»اش دربارۀ ایران دوره هخامنشی، یهودیان و کوروش بیان شد و سپس سخنرانان به نقد و بررسی و تحلیل آن پرداختند.
سید اصغر محمودآبادی با استناد به روایات تاریخی «گسنوفون» و «کتسیاس» و همچنین عقد پیمانی بین آشور بانیپال و کوروش اول، پدربزرگ کوروش کبیر، وجود کوروش را به اثبات رسانید و در ادامه اشاره کرد که کوروش نه فقط به یهودیان بلکه به تمام مذاهب آن زمان آزادی داد و این استدلال را به کار برد که قوم یهود اهمیت نگارش را می‌دانستند و بنابراین هم اکنون برخی روابط یهودیان و کوروش را فراتر از آزادی می‌دانند و در نتیجه برخی معتقدند که قوم یهود حامی کوروش بوده است.
بنابراین محمودآبادی به وسیله منابع دست اول تبعیت کوروش از یهودیان را نقض می‌کند.
پس از آن حمیدرضا پاشازانوس برای اثبات کوروش از یافته‌های باستانشناسی کشف شده در چین بهره می‌برد.
یکی از آثار کشف شده که هم اکنون بر آن تاکید می‌شود شامل دو استخوان نوشته‌ای است که بر روی آن نوشته‌هایی اکدی حک شده و شامل مفاهیم منشور کوروش است. این اثر در سال ۱۹۸۲ میلادی در موزه شهر ممنوعه چین یافت شد و پس از خوانش آن و بررسی‌های آوانگاری آن اثبات شد که جعلی نیست و درنتیجه در سال ۲۰۱۰ میلادی به آن توجه بیشتری شد.
به نظر می‌رسد این اثر هدیه‌ای بوده از طرف سرزمین ایران به یکی از حاکمان نواحی شرقی ایران.
سپس اسماعیل سنگاری به سخنرانی درباره کتیبه‌های دوره ی هخامنشی و آثار بدست آمده از تخت جمشید و بعد از آن به متون و منابع کهن یونانی و رومی پرداخته و نوشته‌های مورخان آن دوره را که درباره پارسیان سخن گفته‌اند را مورد بررسی قرار داد.
از جمله نوشته‌های هرودوت هالیکارناسی، آریان، دیودوروس سیکولوس، کویینتوس کورتیوس روفوس، پلوتارخوس، گسنوفون و استرابو توسط وی مورد بحث قرار گرفت.
سنگاری همچنین به برخی نوشته‌ها و نقشه‌های هکاته آبدری، استرابو و هرودوت از جهان آن زمان و حدود و ثغور هخامنشیان و به‌ویژه نام پرسیکوس ماره (دریای پارس) نیز که در آنها اشاره شده، پرداخت.
او گفت: با بررسی این منابع می‌توان سلسله مراتب اجتماعی پارسیان و خصایل قومی آنان را با ایرانیان ادوار مختلف تاریخی تطبیق داد و بر تاریخ حسیات و خلقیات مشترک قومی ایرانیان صحه گذارد. این نشست که همراه با تصاویر آثار و یافته‌های مادی و مکتوب بود، با استقبال علاقمندان، پژوهشگران و دانشجویان مواجه شد و پس از پرسش و پاسخ به پایان رسید.
در همین حال، نشستی دیگر با عنوان «زمینه ها و شیوه‌های تماس و برهم‌کنش تمدن‌های ایران و چین در دوره اشکانیان» با سخنرانی حمیدرضا پاشازانوس، پسادکترای تاریخ ایران باستان از دانشگاه نانکای چین، و با حضور اساتید گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، اسماعیل سنگاری و «فریدون اللهیاری»، رییس سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان برگزار شد.
اهمیت این موضوع در این است که می‌توان از طریق داده‌های چینی اطلاعات مهمی از دوره اشکانیان و روابط آنها با دنیای شرقی که بسیاری از آن هنوز هم دارای ابهامات زیادی است، به دست آورد.
در این سخنرانی به داده‌ها و منابع چینی اشاره شد؛ ازجمله متون چینی و بودایی و یافته‌های باستانشناسی که در حدود شمال غربی چین یافت شده است و آثار کشف شده نظیر ریتون‌ها و دیگر آثار فرهنگی خود گواهی‌ست بر این مدعا.
در ادامه سخنرانی به روابط تجاری از طریق جاده ابریشم و ارتباطات و تبادلات فرهنگی بین چین و ایران دوره اشکانی اشاره شد؛ به طوری که شواهد و یافته‌ها نشان می‌دهد ایرانیان بر چینیان تاثیرات فرهنگی داشته‌اند.
واژه‌هایی که از ایران و هند وارد زبان چینی شده و یا استفاده چینی‌ها از ارابه‌هایی به تقلید از ایرانیان و همچنین شعری چینی که در آن از خدای آتش طلب کمک می‌کند، ازجمله نشانه‌های تاثیر ایران بر چین است.
پاشازانوش در سخنرانی خود تأکید کرد: در دوره مورد بحث سفیرانی بین دو سرزمین رد و بدل می‌شد و اولین سفیری که به ایران آمد و به هرودوت چینی‌ها مشهور است و کتابی در باب مشاهدات و اطلاعاتِ بدست آورده نوشت که نام آن «شی‌جی» به معنی «نخستین یادداشت» است که به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده است. در این گونه متون نام شهرهایی به زبان چینی آمده که می‌توان آنها را با برخی شهرها و مناطق ایران تطبیق داد؛ نظیر تیسفون یا خلیج فارس که نام آنها به چینی کاملا متفاوت است.
وی افزود: تبادل سفرا بین یکدیگر تا دوره ساسانیان نیز ادامه پیدا می‌کند اما این تبادلات، به‌ویژه در دوره اشکانیان، منتج به روی آوردن برخی شاهزادگان اشکانی به دین بودا می‌شود و تا جایی پیش می‌رود که زبان چینی را فراگرفته و به آموزش و ترویج دین بودایی در چین می‌پردازند.
این سخنرانی که همراه با تصاویری از یافته‌های باستانشناسی در چین بود، با استقبال پژهشگران و دانشجویان مواجه شد و پس از پرسش و پاسخ به پایان رسید.
