سیدعباس صالحی مطرح کرد؛
انتخاب پایتخت کتاب ایران با تغییر دولت‌ها منتفی نمی‌شود
به اعتقاد سید عباس صالحی؛ طرح‌هایی مانند پایتخت کتاب ایران را کارهایی توصیف کرد که با پویش اجتماعی همراه است که تغییر دولت‌ها هم بر آنها اثر منفی نخواهد داشت.
به گزارش ایلنا، سیدعباس صالحی (معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) در ارزیابی سومین دوره انتخاب پایتخت کتاب ایران، گفت: هیأت داوران مرحله دوم، از میان ۱۰۲ شهر، ۲۰ شهر را برای مرحله داوری نهایی معرفی کردند. پرونده‌هایی که دیده شد و همچنین گزارشی که از پرونده‌های اولیه ارائه شد، چند نکته را به‌خوبی نشان می‌داد: افزایش کمّی شهرهای شرکت‌کننده، افزایش کمّی طرح‌ها، تنوع بیشتر طرح‌ها، کیفیت بالاتر طرح‌ها نسبت به سال قبل، قوت ضمانت‌های اجرایی طرح‌های اصلی در پیوست طرح‌ها، ارتقاء برنامه‌ریزی و ارائه طرح‌ها در شهرهای شرکت‌کننده، ازجمله این ویژگی‌ها بود.
معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: مشخص بود که ادبیات برنامه‌ریزی برای تقویت زیرساخت‌های کتاب و کتابخوانی در شهرها ارتقای خوبی پیدا کرده و این امر، مدیون تلاش‌های دبیرخانه در طول سال و برگزاری کارگاههای آموزشی بوده و همچنین خود شهرها که در یک رقابت سه‌ساله، سطح برنامه‌های خود را ارتقا داده بودند.
صالحی درباره استمرار فعالیت جشنواره‌های ترویج کتابخوانی هم گفت: یکی از مسائل مدّ نظر دوستان پیشنهاددهنده این جشنواره‌ها، این بود که کارهای بخشنامه‌ای و از بالا، دوره‌های موقت دارند. زیرا با یک جشنواره متولد می‌شوند و با یک جشنواره پایان می‌یابند. اما کارهایی که با پویش اجتماعی همراه است، تغییر دولت‌ها هم نمی‌تواند بر آنها اثر منفی بگذارد؛ چون از پایین به بالا هستند. برداشت من این است که بعد از سه سال، این پویش اجتماعی که به‌عنوان پایتخت کتاب ایران و روستاها و عشایر دوستدار کتاب شکل گرفته، مسیر خود را ادامه می‌دهد؛ به این خاطر که راه خود را در بدنه اجتماع پیدا کرده است. طبیعتاً دولت‌ها هم با توجه به نقاط قوت این مسیر اجتماعی، نمی‌توانند از آن فاصله بگیرند.
وی همچنین درباره میزان مشارکت نهادهای غیردولتی در جشنواره‌های ترویج کتابخوانی گفت: با توجه به سابقه کار و تذکرات اصلاحی سال‌های قبل و کارگاههای آموزشی، مشارکت‌های اجتماعی در نمره‌دهی به شهرها اثر دارد. با همین رویکرد مشخص بود که شهرهای راه‌یافته به مرحله داوری نهایی، تلاش کرده‌اند که حداکثر ظرفیت شهرهای خود را در نظر بگیرند که ظرفیت‌های دولتی و نهادهای عمومی و خصوصی را شامل می‌شد. این شهرها با ایده‌های مختلفی تلاش کرده بودند که مجموعه‌های درگیر در ترویج کتابخوانی را به هم متصل کنند. زندان‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس، کارخانه‌ها و سازمان‌ها و... به گونه مشهود و ملموسی، با تلاش حداکثری به هم متصل شده بودند و تلاش شده بود که نهادهای دولتی و خصوصی را به‌طور ملموسی پای کار بیاورند.
