وزیر علوم: ایران هیچ میراث دیداری و شنیداری در یونسکو ثبت نکرده‌است
وزیر علوم به لزوم احداث رشته‌های تخصصی برای حفاظت از میراث دیداری و شنیداری تاکید کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در همایش جهانی میراث دیداری و شنیداری که صبح امروز (سه‌شنبه چهارم آبان‌ماه) برگزار شد؛ تاکید کرد: ۲۷ اکتبر روز جهانی گرامیداشت میراث دیاری – شنیداری است. روزی که در سراسر جهان بنا به درخواست یونسکو، نقش و توان فیلم، تلویزیون و رادیو برای نشر اندیشه‌ها و اطلاعات و در نهایت برقراری گفت‌وگو میان جوامع مختلف مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. میراث دیداری – شنیداری، ضمن آنکه شناخت گذشته‌ها راب رای ما ممکن می‌سازد ابزاری است برای به تصویر کشیدن هویت‌های فرهنگی و تنوع جوامعی که جهان امروز را شکل داده است. گنجینه‌هایی از میراث دیداری – شنیداری را می‌توان در سراسر دنیا در کتابخانه‌ها، موزه‌ها، آرشیوهای دیداری – شنیداری، فیلم‌خانه‌ها، بخش‌های صوتی و تصویری سازمان‌ها و نهادهای خصوصی و دولتی یافت. این گنجینه‌های با ارزش بخشی ازمیراث فرهنگی جهان به شمار می‌رود و اسنادی که غیرقابل جایگزین هستند هویت و تنوع فرهنگی ما را تشکیل می‌دهند.
وی افزود: در کشورهای صنعتی طرح و پروژه‌های بزرگی برای بررسی وضعیت نحوه حفاظت و نگهداری میراث دیداری – شنیداری و سپس تخصیص منابع مالی کافی برای حفاظت از آن طراحی و اجرا شده است. ما نیز لازم است به وضعیت حفاظت از میراث دیداری – شنیداری در کشورمان نیز توجه نماییم. زیرا این منابع با تهدید زوال تدریجی روبرو هستند و شرایط حفاظت و نگهداری از میراث دیداری – شنیداری در بعضی از مراکز با مشکلات جدی روبرو است. علاوه بر آن هر مرکز و نهادی مستقلاً در زمینه حفاظت و نگهداری میراث دیداری – شنیداری فعالیت می‌نماید و یک طرح ملی تاکنون در این زمینه تعریف نشده است. تاکنون یک فهرست ملی حاوی مجموعه میراث دیداری – شنیداری کشور نیز تدوین نشده است.
وزیر علوم همچنین با اشاره به لزوم توجه بیشتر به میراث دیداری و شنیداری بیان کرد: با تقدیر از تلاش‌های کمیته ملی حافظه جهانی کمیسیون ملی یونسکو در ایران در معرفی میراث مستند کشورمان از طریق ثبت آن در فهرست یونسکو انتظار دارم: اولا کمیته ملی تلاش‌های خود را بیشتر به ثبت جهانی میراث دیداری – شنیداری کشورمان معطوف نماید تا سال ۲۰۱۶ از مجموع ۳۴۸ اثر که در فهرست جهانی میراث مستند به ثبت رسیده بود بیش از ۶۰ اثر آن متعلق به میراث دیداری – شنیداری کشور‌ها بوده که ایران تاکنون در فهرست جهانی اثری از میراث دیداری – شنیداری کشورمان به ثبت نرسانده است و مناسبت است در دور جدید اقدام نماید. می‌توانم به اقدام کشور کوبا در سال ۲۰۰۸ در پیشنهاد ثبت گزارش‌های خبری که از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ تولید شده و به تشریح تاریخچه جنگ سرد و معرفی مبارزات استقلال طلبانه کشورهای آفریقایی پرداخته و برای شناخت انقلاب کوبا بسیار مفید است اشاره نمایم. کشور فیلیپین نیز در سال ۲۰۰۳ مجموعه‌ای از برنامه‌های رادیویی که به مدت چهار روز در جریان انقلاب مردم فیلیپین در سال ۱۹۸۶ بر علیه نظام دیکتاتوری به پخش اخبار مشغول بودند را برای ثبت پیشنهاد کرد که به تصویب رسید لذا کشورمان نیز می‌تواند مجموعه اسناد دیداری و شنیداری (صدا و سیما) حاوی روند پیروزی انقلاب اسلامی و یا دفاع مقدس در جریان جنگ تحمیلی را پیشنهاد نماید. در این چارچوب ثبت آلبوم خانه عکس کاخ گلستان نیز توسط کمیته ملی قابل بررسی است.
فرهادی ادامه داد: ثانیا از کمیته ملی حافظه جهانی انتظار دارم تا موضوع تاسیس جایزه جهانی فردوسی که به دلیل بازنگری یونسکو در ضوابط تاسیس جوایز به حالت تعلیق درآمده بود را مجددا پیگیری نمایند. اینجایزه که قرار بود به افراد و یا نهادهایی اعطا گردد که در زمینه شناسایی و حفاظت از نسخ خطی تلاش نموده‌اند هم اکنون با پایان دوره بازنگری یونسکو قابل پیگیری و تحقق است. ثالثا با توجه به عضویت کشورمان در شورای اجرایی یونسکو، طرح پیشنهاداتی از سوی کمیته ملی از جمله تعیین یک روز به عنوان روز جهانی نسخ خطی و یا تدوین یک سند بین المللی در جهت جلوگیری از انتقال غیرقانونی میراث مستند توسط یونسکو می‌تواند به طور جدی توسط دفتر نمایندگی و کمیسیون ملی پیگیری شود. لذا ضروری است کمیته ملی پیشنهادات جدید و بدیعی را در چارچوب برنامه حافظه جهانی به یونسکو ارائه نماید و شاید هم لازم باشد رشته تخصصی در زمینه حفاظت از میراث دیداری و شنیداری و تولید منابع احداث کنیم.