اجرای سی سال موسیقی شمس در وحدت / احتمال همکاری کیخسرو پورناظری و شهرام ناظری
نشست خبری کنسرت گروه شمس؛ روز گذشته ۲۸ تیر ماه با حضور کیخسرو پورناظری، تهمورس پورناظری و سهراب پورناظری برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ تهمورس پورناظری در ابتدای این نشست گفت: کنسرت گروه شمس در سه بخش برگزار می‌شود. بخش اول به اجرای پدرم با همراهی سازهای کوبه‌ای اختصاص دارد. بخش دوم نیز هم‌نوازی و بداهه‌نوازی پورناظری‌ها است که به همراه سازهای کوبه‌ای خواهد بود. در بخش سوم کنسرت همه اعضای گروه شمس به ما می‌پیوندند و بسیاری از آثار که پیش از این اجرا شده و اجرا نشده؛ برای مخاطبان ارائه می‌شود.
او ادامه داد: این برنامه خواننده ندارد، اما بی‌کلام هم نیست. موسیقی‌ها تنبور است و ما خیلی سعی کرده‌ایم که حال و احوالی که دهه ۶۰ و ۷۰ آثار تنبور داشته با رعایت آن احوالات را روی صحنه ببریم.
تهمورس پورناظری درباره دلیل اجرای آثار سی‌ساله گروه؛ توضیح داد: ارائه آثار مربوط به سی‌سال دو دلیل دارد اول آنکه تمام آثاری که روی صحنه اجرا می‌شود ساخته پدر هستند و با رویکرد و سلیقه و احوال وی است و اگر قرار بود آثاری دیگر باشند باز ما در همین مسیر حرکت می‌کنیم.
این آهنگساز افزود: شاید از دهه ۸۰ تغییراتی در کار‌ها ایجاد شده باشد اما این فرمی است که بسیار جذاب است و جزو محدود‌ترین آثار موسیقی بعد از انقلاب است که البته هنوز مخاطب دارد و به صورت آلبوم و سی‌دی در بازار موسیقی حضور یافت می‌شود. کمتر هنرمندی است که اثرش در ۴ دهه حضور داشته باشد و مخاطب جدید جذب کند.
وی درباره همکاری با شهرام ناظری عنوان کرد: این که برنامه گروه تنبور با خوانندگی شهرام ناظری باشد قصه‌های خود را دارد که باید با زمان پیش برود و اگر قرار باشد نگاه نوستالژیک و عمیقی به واسطه این همکاری در آثار ایجاد کنیم باید بگویم همان‌طور که شنونده عادت دارد که یک موسیقی را با یک صدا بشنود، بعد از سی سال این خاصیت از میان رفته است.
کیخسرو پورناظری نیز در ادامه این نشست گفت: قبل از گروه ما چند گروه دیگر فعالیت‌های داشتند و در واقع هم‌نوازی در سنت تنبور از قبل بوده است بنابراین مسئله هم‌نوازی از قبل از ما وجود داشته و ما تنها به صورت فعال‌تر آن را ادامه داده‌ایم. کاری که ما روی تنبور کرده‌ایم این است که تمام ظرایف در مکتب تنبور را استفاده کرده‌ایم و چندین ظرافت را به این گنجینه اضافه کرده‌ایم. گروه شمس از هیچ ظرافت و زیبایی تنبور غافل نبوده است.
کیخسرو پورناظری درباره کنسرت گروه شمس نیز توضیح داد: در قسمت اول که تکنوازی مقام‌های تنبور را اجرا می‌کنیم بیشتر فرم مقام‌ها را نگهداری کردم و بداهه‌نوازی و سلیقه خود را به کار می‌برم که البته با ابداعاتی همراه است. شاید در این بخش چند قطعه شعر هم خوانده شود، البته یک قسمت بی‌کلام و بی‌ریتم و یک قسمت هم ریتم دارد و هم چند خط شعر از حضرت مولانا در آن خوانده می‌شود. این شعر فارسی در مقام گل‌وده‌ره خوانده می‌شود.»
پورناظری با بیان اینکه مقام بسیار درخور توجه فواصل موسیقی خاص است که در موسیقی ایرانی سابقه ندارد، گفت: «فواصلی که در مقام‌ها وجود دارد از نظر من مقام کمال‌یافته‌ای هستند که شاید در طول قرون به این پختگی و تنوع رسیده‌اند.»
وی درباره اینکه آیا می‌شود اجرایی ارکسترال با همراهی ساز تنبور برگزار کرد یا نه؛ بیان کرد: این اجرا تنها در شرایطی محقق می‌شود که ارکستر درخدمت تنبور باشد و ملودی‌ها برای تنبور ساخته شده باشد.
این نوازنده افزود: تا سال ۱۳۵۷ فعالیت دیگری در قالب ارکستر موسیقی سنتی کردی داشتم و در سال ۱۳۵۷ و بعد از انقلاب آن فعالیت‌ها تعطیل شد و بن‌مایه‌ای که آن چند سال کارکردم بیشتر آثار موسیقی کرمانشاهی بود که در دو آلبوم کرماشان و نیشتمان منتشر شده است. البته شاید بعد‌ها بقیه این آثار را بتوانیم در قالب آلبوم منتشر کنیم.
پورناظری اظهار کرد: موسیقی سنتی هم تا سال ۱۳۵۷ اجرا می‌کردم که شامل کارهایی بود که اکثراً خودم ساخته‌ام. چکیده این ساخته‌ها هم سهراب با همایون شجریان در قالب کنسرت به نمایش گذاشت که اگر آلبوم آیینه‌ها منتشر شود به عنوان کارهای شنیدنی به مخاطب ارائه می‌شود.
کیخسرو پورناظری درباره همکاری با شهرام ناظری نیز گفت: در حال‌حاضر هریک برنامه و شرایط خاصی داریم ولی در صورتی که امکان همکاری مجدد همچون سال‌های آغازین تاسیس گروه شمس فراهم شود، قطعاً با هم همکاری خواهیم کرد.
سهراب پورناظری نیز در پایان این نشست درباره بخش بداهه‌نوازی کنسرت گروه شمس توضیح داد: برای بخش بداهه این اجرا یک فرم طراحی کرده‌ایم که بداهه‌نوازی را در قالب آثاری که پدر داشتند به مخاطب ارائه می‌کند. این بخش با ترجیع‌هایی به هم متصل می‌شوند و با پایان آهنگ‌های پدر تمام می‌شود. بداهه‌ها در دل این شکل اجرا می‌شود.