نویسندگان زن انگلستان در تهران

ناهید طباطبایی در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ در اشاره به ترجمه‌ این کتاب گفت: این کتاب پیش از این از سوی نشر خجسته منتشر شده و این بار نشر چشمه آن را منتشر کرده است. 

او ادامه داد: این مجموعه شامل هشت داستان است با نام‌های «ازدواج به سبک منچستری» از «الیزابت کلگهورن گسکل»، «سفری با قطار» نوشته‌ «لیدی مارگارت مجندی»، «مسافر خوشگذران» نوشته‌ «الا دارسی»، «توصیه» از «آدا لورسون»، «گره روبان» به قلم «لورنس آلما تادما»، «محبوبه سال» نوشته «الا هپورت دیکسون»، «لوسی رن» از «آدا رادفورد» و «داستان یک مسافرت ماه عسل» نوشته‌ «مارگارت آلیفانت» است.

داستان‌های این کتاب مربوط به دوره «رمانتیک» هستند و آن‌ها را می‌توان در طبقه‌ داستان‌های عاشقانه جای داد که بعضی مثل «سفری با قطار» پایانی خوش دارند و برخی دیگر مانند «گره روبان» پایان تلخ. این داستان‌ها با عدم ارائه‌ پایانی مشخص، آشکارا به سمت سنت‌گرایی رفتار زنان گرایش پیدا می‌کنند که بعدها در ادبیات مدرن قرن بیستم پررنگ‌تر می‌شود.

طباطبایی در پیشگفتار «داستان‌هایی از نویسندگان زن انگلستان» نوشته است: در دورانی که نوشتن یکی از چند کار آبرومند برای زنان محسوب می‌شد، چاپ داستان در مجله‌ها و سالنامه‌ها به یک منبع درآمد برای زنان تنها و بیوه یا آن‌هایی که می‌خواستند به درآمد شوهران‌شان بیفزایند تبدیل شد. “مری شلی” که در سن ۲۱ سالگی بیوه شده بود سال‌ها زندگی خود و پسرش را با نوشتن داستان تامین می‌کرد.»

الیزابت گسکل در بخشی از داستان «ازدواج به سبک منچستری» نوشته است:

«شما می‌توانید هرچه خواستید بپرسید و مرا به خاطر مجرد بودن یا زود باوری‌ام به قول خودتان سرزنش کنید. اما از من هیچ پاسخی نخواهید شنید… من به طور کلی مطمئن نیستم هر چیزی که دارید، از راه درست به دست آورده باشید؛ یا اگر قرار باشد هر مردی مالک اموال خودش باشد، مدت زیادی مال شما باقی بماند.»