"توکویل" و "سرگذشت پنجاه کنشگر اقتصادی ایران" را بخوانید

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ وقتی از محمد ترکمان می‌پرسیم به کدامیک از آثاری که در سال ۹۴ خوانده؛ علاقمند شده؛ نام این کتاب‌ها را می‌برد: «خلقیات ما ایرانیان» نوشته محمدعلی جمال‌زاده، «توکویل» اثر ژاک کنن هو‌تر، «سرگذشت پنجاه کنشگر اقتصادی ایران» نوشته فریدون شیرین کام و ایمان فرجام نیا، «سفیر بدون سفارت، وکیل بدون موکل» خاطرات پرویز افشاری، «گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰» نوشته فاطمه جواهری و «اقتصاد ایران در دوران دولت ملی» نوشته فرشاد مومنی.

این پژوهشگر تاریخ از این آثار با عنوان "بهترین کتاب‌هایی که در سال گذشته مطالعه کرده‌ام" یاد می‌کند.

به اعتقاد ترکمان؛ «توکویل» به دلیل مطالب تحقیقی و پژوهش‌هایی اقتصادی که با دقت سراغ آن‌ها رفته؛ این توان را دارد تا راهکارهای خوبی به خواننده خود در زمینه حل بسیاری از مشکلات نظری و عملی جامعه کنونی ایران ارایه کند.

این پژوهشگر می‌گوید: کتاب «توکویل» توجه خاصی به نهادهای مدنی در توسعه کشور‌ها و بیان شاخصه‌های مهم در آزادی دارد. از این رو خواندن این کتاب را به دانشجویان و علاقمندان به موضوعاتی مانند توسعه فرهنگی و سیاسی توصیه می‌کنم.

ترکمان درباره موضوع «سرگذشت پنجاه کنشگر اقتصادی ایران» نیز چنین می‌گوید: این کتاب از این لحاظ حائز اهمیت است که نظریه‌های فعالان اقتصادی در سالهای ۵۷ و پیش از آن را در یک اثر نه چندان مفصل اما کاربردی گردآوری کرده است. تعریف نویسنده از فعالان اقتصادی همان افرادی‌ست که نقش موثری در اقتصاد و کارآفرینی آن روزهای ایران و سال‌هایی که انقلاب هنوز به ثبات نرسیده بود؛ داشته‌اند.

این پژوهشگر در بیان اهمیت این کتاب چنین ادامه می‌دهد: افرادی که در این سال‌ها نقش اقتصادی پررنگی در کشور ایفا کردند؛ از نقطه صفر؛ رشد اقتصادی را شروع کردند و به تدریج به جایی رسیدند که دیگر متکی به ثروت خانواده یا ارث نبودند.

وی یادآور می‌شود: جوانان ما با خواندن این کتاب به آینده باامید بیشتری نگاه خواهند کرد. مساله مهمی که باید در کشور اتفاق بیفتد؛ کوچک شدن کشور است و در این میان نقش حکومت باید در حد مدیریت، نظارت و برنامه‌ریزی خلاصه بشود تا رشد سرطانی حکومت و دولت که فضا را بربخش خصوصی بسته نگاه داشته و به عاملی ویرانگر برای این بخش تبدیل شده؛ تقلیل پیدا کند.

این پژوهشگر درباره اهمیت درک رشد بسترهای اقتصادی در میان آحاد جامعه می‌گوید: جامعه امروز پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه دارد و لازم است موانع موجود در این مسیر از سر راه جامعه برداشته شده و این یعنی بایستی اجازه حضور جوامع مدنی و صنوف به بخش‌های مختلف فعالیت‌های اقتصادی داده شده و به همه ایرانیان این فرصت داده شود درست مانند انتخابات ۷ اسفند که همه ایرانیان خواست خود را به منصه ظهور رساندند.

ترکمان با بیان این مطلب که "مهم اصلاح نظام آموزش و پرورش کشور است و اصلاحات اساسی و بنیادین توسط کار‌شناسان مربوطه انجام شود و نه افرادی که در راس حکومت هستند"؛ درپاسخ به این سوال که مدیریت فرهنگی کشور امروز باید در کدام حوزه متمرکز شده و بیشترین توسعه را در چه زمینه‌ای مدنظر داشته باشد؛ گفت: مدیریت فرهنگی باید در بحث‌های مرتبط با آموزش و پرورش به‌صورت خاص و نهادینه وارد عمل شود. اساسی‌ترین تغییرات کشور امروز باید در همین بخش صورت بگیرد اما متاسفانه نظام آموزش و پرورش کشور ما؛ مهارت، خلاقیت و ابتکار را به قشری که مخاطب اوست؛ تعلیم نمی‌دهد.

این پژوهشگر با بیان اینکه اگر نظام آموزش و پرورش اصلاح شود؛ تمام حوزه‌ها تحت تاثیر این تحول رو به اصلاح می‌رود، می‌افزاید: کشورهایی که توسعه پیدا کرده‌اند نظام آموزش و پرورش قوی داشته‌اند و معلم در این کشورها جایگاه رفیعی دارد. در این کشورها نظام آموزشی هرگز در خدمت ایدئولوژی قرار ندارد بلکه تنها درخدمت توسعه و رشد کشور است و محصول آن نیز تولید مدرک بدون مهارت نیست.

وی با اشاره به این موضوع که "نخبگانی که در نظام فعلی آموزش و پرورش تربیت می‌شوند؛ به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند" اضافه می‌کند: این موضوع بلایی برای کشور شده است. تربیت‌یافته‌گان نظام آموزش فعلی به دلیل تنگناهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و به دلیل فقدان زمینه پذیرش آنها؛ جذب قدرت‌های جهانی می‌شوند درحالیکه کشور برای توسعه در تمامی زمینه‌ها به این افراد به شدت نیازمند است.