خبرگزاری کار ایران

آزاده اخلاقی در نشست رسانه‌ای مجموعه جدیدش:

عکس‌هایم واقعیت تاریخی نیست/ نورافکنی بر نقطه‌های تاریک تاریخ می‌اندازم

آزاده اخلاقی در نشست رسانه‎ای مجموعه جدید خود گفت: من مانند کاراگاهی عمل می‌کنم که نورافکنی روی نقطه‌های تاریک تاریخ می‌اندازم که البته ممکن است آن‌چه که در قاب من نقش می‌بندد همه واقعیت نباشد.

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ نشست رسانه‌ای پروژه جدید آزاده اخلاقی، عصر روز سه‌شنبه اول دی ماه، در گالری محسن و با حضور امید روحانی، محمود کلاری مدیر عکاسی پروژه، امید روحانی، ایرج رامین‎فرطراح لباس، آزاده اخلاقی کارگردان، احسان رسول‎اف تهیه‌کننده، علی عابدینی طراح چهره‎پردازی، مریم مستوفی دستیار کارگردان و پیمان جعفری مدیر تولید پروژه برگزار شد.

امید روحانی که اجرای نشست را برعهده داشت، درباره پروژه جدید آزاده اخلاقی؛ گفت: مجموعه قبلی  آزاده اخلاقی به روایت 17 مرگ شخصیت‌های تاریخ معاصر اختصاص داشت. پروژه بعدی او که اکنون در مرحله پژوهش و پیدا کردن لوکیشن و طراحی چهره و صحنه است، روند متفاوتی دارد. این پروژه ویژگی‎های یک کار سینمایی را دارد و حتی از پروژه‌های سینمایی نیز سنگین‌تر است.

وی با اشاره به اینکه پروژه جدید اخلاقی از 150 سال قبل تا دوران انقلاب را شامل می‏‌شود، ادامه داد: این پروژه بسیار عظیم و تاریخی است و بر حوادثی که هریک نقطه عطف تاریخ ایران محسوب می‎شوند؛ تاکید دارد. در این روند صحنه‎ها باید بازسازی و سپس عکاسی شوند.

روحانی افزود: با خواندن و مرور تاریخ متوجه می‌شویم تسلسلی از قیام‌های مردم، سرکوب‌ها و زندان‌ها وجود دارد. این تسلسلی است که پروژه جدید بر آن تمرکز شده. کودتای 1299 و 28 مرداد از جمله موضوعات این پروژه هستند.

اخلاقی نیز  با بیان این مطلب که مقطع تاریخی این پروژه از انقلاب مشروطه تا انقلاب 1357 را شامل می‏‌شود؛ ادامه داد: این مجموعه برخلاف کار قبلی من یعنی به "روایت یک شاهد عینی" بازسازی مرگ‎های تراژیک تاریخ معاصر نیست بلکه کاری روایت محور و شامل یک سری اتفاقات است که در تاریخ ما رخ داده.

وی افزود: تسلسلی در قیام‎های مردمی ایران وجود دارد که تکرار می‎شوند، همچنین سرکوب‎هایی در این تاریخ انجام شده که موجب زندان و شکست شده است، از میان آنها سه دوره را انتخاب کرده‎ام که حوادثی تکرار شونده هستند؛ مانند کودتای 1299، کودتای 28 مرداد، پایان جنبش مشروطه و... که این‌ها براساس اهمیت ارزش‎گذاری شده و برای پروژه انتخاب می‌شوند.

کارگردان پروژه "به روایت یک شاهد عینی" همچنین اظهار کرد: مدت‌ها پیش از زمان تحقیقات پروژه "به روایت یک شاهد عینی"، به چیدمان تصویر و اینکه بازیگر در کجای قاب باشد؛ فکر می‏‌کردم. در واقع ما کادر اصلی را مشخص می‌‏کنیم، برای آن استوری برد چیده شده و در نهایت عکس‎ها گرفته می‎شود. برای این پروژه از بازیگر حرفه‎ای استفاده نکرده‎ایم، آنان یا بازیگران تئاتر هستند یا هنروران. و حتی فرصت این نبود که با آنها آشنا شوم اما استوری برد و عکس‎های مستند برای کار به ما بسیار  کمک کرد.

اخلاقی با اشاره به اینکه من بیشتر از آنکه عکاس باشم آرشیویست هستم؛ گفت: این عکس‎ها مستند تاریخ ایران و جهان و برای من مرجع هستند. مثلا عکس 16 آذر عکسی است که از عکس کاوه گلستان در سال 57 برای خلق آن استفاده کرده‎ام.

وی ادامه داد: در مجموعه قبلی بسیاری از عکس‌ها مرجعی در عکس‎های جهان، یا نقاشی داشت و چند ماه روی جمع کردن عکس‌هایی کار کردم که مرده‎ای در آنها وجود داشت. مثلا عکس میرزاده عشقی، از عکسی مربوط به تظاهرات دانشجویی در آمریکا برداشت شده است.

این هنرمند همچنین درباره اینکه آیا عکس‌های او نشان دهنده تاریخ هستند، اظهار کرد: من ادعا نمی‌کنم این عکس‌ها واقعا قدیمی هستند، تنها می‏‌خواستم با دوربین امروز نورافکنی بر تاریخ بیفکنم و مانند یک کارآگاه آن را کشف کنم تا ببینیم در آن لحظه چه اتفاقی افتاده و آن را به صورت واضح در اختیار مخاطب بگذارم.

اخلاقی افزود: به دلیل تناقضاتی که وجود دارد؛ نمی‎توان تاریخ را دقیقا بازسازی کرد و من تنها می‎توانم حس کلی خودم را از تحقیقات ارائه کنم و این عکس‎ها نیز مدعی بازسازی دقیق تاریخ نیستند.

کارگردان پروژه "به روایت یک شاهد عینی"همچنین با بیان اینکه مجموعه جدید هنوز عنوانی ندارد، گفت: پروژه قبلی من مجموعه‎ای از خاطرات، گزارشات و تفصیلات بود و این بار وسواس من کمی بیشتر شده است. آن پروژه کمی مرا ترساند و رفتاری که مخاطب می‏‌کرد؛ موجب شد ترس من بیشتر شود. به این دلیل که مخاطبان احساس می‎کردند این عکس‌ها واقعی هستند در حالیکه من برای این ملت بی‎تصویر، تصویرهایی می‌سازم و حالا مخاطب فکر می‌‏کند که این عکس‌ها واقعی هستند و حتی گاف‌های مرا هم به عنوان واقعیت پذیرفته‌اند درحالیکه هستند عکس‌هایی در مجموعه قبلی که اشتباهاتی دارند و می‌شد بهتر و دقیق‌تر کار شوند.

وی همچنین درباره این موضوع که تفاوت نقش او و محمود کلاری عکاس پروژه در چیست نیز اظهار کرد: این موضوع کاملا واضح است. ایده این پروژه منعلق به من است و کارگردانی آن را برعهده دارم. همچنین در این پروژه با یک گروه کاملا حرفه‎ای همکاری دارم که برایم یک اتفاق نادر است. عکس‎های من به وسیله آقای کلاری به ثبت می‌‏رسند و ایشان در واقغ مدیر عکاسی و نورپردازی کار هستند.

احسان رسول‎اف تهیه‎کننده این پروژه نیز در سخنانی اظهار کرد: سال 1390 بود که آزاده اخلاقی با ایده "به روایت یک شاهد عینی" به سراغ ما آمد، ایده او به نظر ما اتفاقی مهم بود و اتفاق افتادن آن نیاز به پروداکشن داشت. پروژه او از در عرصه هنرهای تجسمی متعارف نبود و تجربه نشده بود. فرآیند پروژه بسیار دشوار برنامه‎ریزی شد و به شکلی فشرده پیش رفت و تولید شد تا اینکه در سال 91 به نمایش گذاشته شد.

وی با اشاره به اینکه پیدا کردن ایده اصلی مجموعه جدید یک سال و نیم طول کشیده است، ادامه داد: چند مورد مدنظر ما بود تا اینکه در نهایت از یک کار شخصیت‎محور به کاری روایت محور تغییر جهت دادیم. بیش از چند ده هزار صفحه، پژوهش و فیش‎برداری شده و چند ماه است وارد پیش‎تولید شده‎ایم. آقای رامین‎فر در این مرحله به گروه ما اضافه شد زیرا مهمترین بخش فرآیند تبدیل تحقیقات به عکس، به وسیله او رخ می‏‌دهد.

رسول‌اف افزود: این پروژه شبیه‎سازی چند سریال تاریخی به شکل موازی است و پیچیدگی‎های خاصی دارد که شاید در سریال‎ها نیز تاکنون رخ نداده است. گروه مستندی نیز در کنار ما مشغول به کار هستند، تا در زمان نمایش مجموعه دوم یک فیلم مستند نیز از روند تولید پروژه به نمایش گذاشته شود.

وی همچنین با اشاره به اینکه مانند هر پروژه دیگری به همراه مدیر تولید و کارگردان، بودجه‌بندی خاصی برای کار وجود دارد، اظهار کرد: براساس تحقیقات انجام شده و برنامه‎ریزی‎ها می‎دانیم که هر عکس چه هزینه‎ای خواهد داشت و همه تلاش ما این است که به عنوان الگویی در عرصه هنرهای تجسمی ایران، این اتفاق را رقم بزنیم. به نظر من بسیار دشوار خواهد بود گروه دیگری در کنار هم جمع شوند که هزینه کمتری را به کار اختصاص دهند.

تهیه‎کننده پروژه جدید آزاده اخلاقی همچنین ادامه داد: در سال‌های اخیر موضوع سرمایه‎گذاری در عرصه هنرهای تجسمی مطرح شده و امیدوارم رسانه‎ها نیز کمک کنند تا این سرمایه‎گذاری تنها به شکل خرید آثار هنری مطرح نباشد. این پروژه برای ما ایجاد یک نگاه جدید بود تا این موضوع را مطرح کنیم که سرمایه‌گذاری در هنرهای تجسمی مانند سرمایه‎گذاری‌های دیگر است. سرمایه‌گذار در همه حوزه‌ها به فکر برگشت سرمایه و بعد به دست آوردن درآمد است به همین دلیل این نگرش می‎تواند سرمایه‎گذار را از سمت خریدار اثر هنری به تولیدکننده اثر هنری تبدیل کنند تا در نهایت شاهد آثار بهتری در عرصه‌هنرهای تجسمی نیز باشیم.

رسول‎اف درباره شکل نمایش مجموعه جدید آزاده اخلاقی نیز گفت: عکس‏‌های این مجموعه ابعاد مختلفی دارند و به شرایط متفاوتی برای نمایش نیاز دارند به همین دلیل به نظر نمی‏‌رسد که نمایش آنها درون گالری ممکن باشد. این آثار ادیشن‎هایی به شکل معمول خواهد داشت و به علاوه یک ادیشن موزه‌ای نیز از آنها وجود خواهد داشت که می‎توانند اثر را در سازی دلخواهد خود به نمایش بگذارند. همچنین هم‎زمان با نمایشگاه، کتابی از عکس‎ها، اسناد و نقاشی‎های مرتبط با این پروژه نیز ارائه خواهد شد، در مورد مجموعه نخست خانم اخلاقی گالری‎ها و موزه‎هایی بودند که به برگزاری نمایشگاه "به روایت یک شاهد عینی"علاقه داشتند با این حال ما آن نمایشگاه‌ها را به مجموعه دوم موکول کردیم.

محمود کلاری مدیر عکس و نورپردازی پروژه تازه آزاده اخلاقی درباره همکاری با این رویداد هنری گفت: من این پروژه را دشوار نمی‏‌دانم بلکه حضور در این پروژه برای من نوعی چالش است. تصور اینکه در همه این سال‌ها سینما کار کرده‌ام و اکنون این کار ترکیبی از سینما و عکاسی است برایم بسیار جالب است. در این پروژه چیدمانی اتفاق می‎افتد و من مانند یک فیلمبردار در سینما در کنار خانم اخلاقی هستم.

وی ادامه داد: برای عکاسی این کار از یک سری فیلترهای خاص به همراه نورپردازی مناسب استفاده خواهیم کرد که ممکن است کنتراست بیشتر یا کمتری داشته باشد. اینها در مقاطع مختلف در هر سکانس، کانسپتی وجود دارد که شیوه کار ما را رقم خواهد زد و نوع لنز، میزان فاصله و مواردی از این دست را مشخص خواهد کرد. در واقع این پروژه همانند کارهای سینمایی است که این بار با دوربین عکاسی رقم خواهد خورد.

این مدیر فیلم‎برداری باسابقه با اشاره به اینکه کارهای آزاده اخلاقی را می‎شناسد، افزود: نگاه، سلیقه، دیدگاه و تسلط خانم اخلاقی بر ادبیات موجب شد این کار را بپذیرم و برای آن اشتیاق داشته باشم. خلق داستان با دوربین عکاسی برای من ارزشمند است. نکته دیگر اینکه من با عکاسی مقاله‎ای آشنا هستم و زمینه کار در این مورد کاملا فراهم است.

ایرج رامین‎فر طراح صحنه این پروژه نیز در این نشست گفت: درحال حاضر این پروژه به سرانجام نرسیده و من اکنون حرفی برای گفتن ندارم. این پروژه واقعا سنگین است و با این حال بسیار به آن علاقه‌مندم. من پروژه قبلی خانم اخلاقی را دیده‎ام و بسیار برایم جذاب بود و با کارهایی که من در سینما و تئاتر متفاوت است. یکی از مشکلات من در سینما این بود که زحمات بسیاری که کشیده می‎شد؛ به هدر می‏‌رفت اما این عکس‎ها بازسازی تاریخ است که البته با دقت بالایی انجام می‏‌شود. باید تمام وقت برای این مجموعه کار کرد تا حتی یک شی کوچک نیز با تاریخ عکس متفاوت نباشد.

وی درباره طراحی لباس این مجموعه نیز اظهار کرد: در مورد لباس این مجموعه باید بگویم که در واقع کار ما طراحی نیست بلکه بازسازی است. با توجه به تحقیقاتی که خانم اخلاقی انجام داده‌اند، این شکل از کار ضروری است زیرا تحقیقات ایشان به شکلی بود که من احساس می‎کردم از تاریخ چیزی نمی‌‏دانم.

پیمان جعفری مدیرتولید این پروژه نیز گفت: خانم اخلاقی با محققان بسیاری برای پروژه خود صحبت کرده است، حاصل این تحقیقات جمع شده است و اکنون در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب از میان آنها هستیم و به این نتیجه برسیم که آنها را چگونه نشان دهیم. به علاوه انتخاب بازیگر، طراحی چهره‎پردازی، طراحی صحنه و لباس و ... نیز از دیگر کارهای پروژه است تا در نهایت مرحله عکاسی آغاز شود.

وی ادامه داد: متاسفانه مردم ما تصویری‎ شده‎اند و دیگر اهل خواندن نیستند، به همین دلیل باید آنها را تشویق کرد تا به خواندن تاریخ علاقهمند شوند. به هر حال پروسه تولید در حال انجام است، عکاسی صحنه‎های زمستانی را بهمن و اسفند امسال انجام می‏‌دهیم و بخش‎های تابستانی را اردیبهشت سال 95 اجرا خواهیم کرد.

علی عابدینی طراح چهره‎پردازی این مجموعه عکس نیز در سخنانی اظهار کرد: حضور در این پروژه تجربه جالبی برای من است. من پروژه‎های بسیاری را کار کرده‎ام اما این کار سختی‌‏های خاص خودش را دارد. از خانم مستوفی دستیار کارگردانی پروژه بسیار سپاسگزارم که بسیار به من کمک کردند و با انتخاب افرادی که شباهت قابل توجهی به کاراکترهای پروژه دارند کار را تا حد بسیاری بهبود بخشیده‎اند. برای کار گریم ما این از شخصیت‎ها عکاسی کرده و سپس چهره‌ها را قالب‎گیری می‎کنم. بعضی از عکس‎ها بسیار پرشخصیت هستند و همه آنها هم به گریم نیاز دارند، به علاوه از بعضی شخصیت‎ها عکس‎هایی وجود دارد اما از آنجا که عکس‎ها واضح نیستند، کار را بر مبنای نوشته‎هایی که از آن رویداد یا شخصیت وجود دارد پیش می‎بریم.

وی افزود: البته در انتخاب افراد، نمی‎خواهیم که بازیگران کاملا شبیه کاراکترهای اصلی باشند بلکه داشتن بخشی از ویژگی‌های ظاهری آن شخصیت برای ما کافی است. این کار پروژه‎ای دشوار و عظیم است و خوشحالم که به واسطه آن بیشتر جذب تاریخ شده‎ و آن را بیشتر مطالعه می‎کنم.

لاله مستوفی دستیار کارگردان این پروژه که وظیفه انتخاب بازیگران را نیز برعهده دارد، درباره این بخش از کار پروژه گفت: این کار دارای دو بخش بازیگران اصل و بازیگران فرعی است. مسئله بازیگری در عکس بسیار متفاوت است زیرا حاصل تلاش یک گروه، در یک عکس نمایش داده می‎شود. به علاوه انتخاب بازیگران کار بسیار دشواری است زیرا از بیشتر این شخصیت‎ها که بخشی از تاریخ معاصر ما را تشکیل می‏‌دهند، عکس‎هایی وجود دارد و ما باید نهایت تلاش خود را انجام دهیم تا آنها ر در این روزگار بیابیم.

وی ادامه داد: این بازیگران باید دارای فیزیک مناسب با شخصیت مورد نظر ما باشد و این موضوع کار ما را بسیار دشوار می‎کند. نکته دیگر آنکه بازیگر غیرحرفه‎ای در زمان ایفای نقش است که ممکن است شکوفا شود و ما باید بتوانیم با وجود تمام اتفاقاتی که در صحنه در حال وقوع است این نبوغ را کشف کرده و موحبات بروز آن را فراهم کنیم. به هر حال بازیگری عکس در ایران موضوعی بسیار نو است و خانم اخلاقی آن را باب کرده است. در نهایت اینکه خوشحال می‎شویم از دوستان علاقه‎مند به حضور در بازیگری این عکس‎ها بهره بگیریم.

کد خبر : ۳۳۲۳۰۵