رمان تازه ویرجینیا وولف ترجمه می‌شود

به گزارش خبرنگار ایلنا، سهیل سمی( مترجم) از وضعت بد ترجمه و همچنین وضعیت اسفبار کتابخوانی در ایران انتقاد کرد. او معتقد است که رسانه ملی هیچ کمکی در این زمینه نمی‌تواند بکند.

او با اشاره به کمرنگ بودن نقش رسانه‌ی ملی گفت: رسانه ملی تکلیفش روشن است. صداوسیما مردم را نمایندگی نمی‌کند و خط مشی خودش را دارد. اما فکر می‌کنم باور اصلی برمی‌گردد به تصور کسانی که تصمیم‌گیری‌های فرهنگی می‌کنند. آنها روی تضاد دوتایی کار می‌کنند.

سمی افزود: آنان آثار غربی را منشاء تهاجم فرهنگی می‌دانند و ترجیح می‌دهند آنها را تبلیغ نکنند مگر اینکه یک نویسنده خارجی، یک کار تحقیقی درباره مولانا انجام دهد وگرنه صداوسیما هرگز کتاب «اپرای شناور» از جان بارت را تبلیغ نمی‌کند. این سازمان فکر می‌کند تبلیغ چنین کتاب‌هایی یعنی دست و پا بسته خود را تسلیم دشمن کردن.

او ادامه داد: باید این را بپذیریم که جان بارت همانقدر متعلق به من است که حافظ متعلق به جهان. این تضاد بین ما و بیگانه باید از بین برود. درست است که ادبیات رنگ بومی و محلی دارد اما آثار فاخر ادبی، خیلی جهانشمول هستند. ادبیات گنجینه‌ی تمدن بشری است. 

سمی در پایان سخنان خود به آثار جدیدش اشاره کرد و گفت: در حال حاضر روی دو کتاب کار می‌کنم. رمان «اتاق جی کب» نوشته ویرجینا وولف را تا نیمه ترجمه کرده‌ام. همچنین ترجمه‌ی رمان «عیش در پراک» نوشته فیلیپ راس را نیز به تازگی شروع کرده‌ام. کار رمان «پایان جاده»، نوشته‌ی جان بارت، تمام شده و تنها نیاز به یک بازبینی نهایی دارد. این کتاب را قرار است نشر ققنوس منتشر کند.