اعضای هیئت مدیره خانه موسیقی دچار فراموشی شده‌اند
کامبیز روشن‌روان درباره هیئت مدیره خانه موسیقی می‌گوید: متأسفانه هیأت مدیره خانه موسیقی گاهی اوقات دچار فراموشی می‌شود و چیزی را که خودشان تصویب کرده‌اند را هم به یاد نمی‌آورند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کامبیز روشن‌روان که خود یکی از بنیان‌گذاران خانه موسیقی است؛ شب گذشته یکشنبه 17 خرداد در جلسه نقد عملکرد 15 ساله خانه موسیقی گفت: بخش زیادی از نقد‌های دوستان به من برمی‌گردد و خوشحالم که می‌توانم این مسئله را پاسخ دهم. من از زمانی که قرار شد خانه موسیقی تأسیس شود؛ جزو نفرات اولی بودم که اهالی موسیقی را دور هم جمع می‌کردم و می‌خواستم که افراد دور هم بنشینند و تشکیلاتی را تأسیس کنند. خوشبختانه در آن زمان با همکاری دوستان اساسنامه اولیه خانه موسیقی با رعایت اصول و قواعد خاص آن نوشته شد.
وی افزود: در مورد مجامع سخن به میان آمد و گفته شد که بار اول چگونه تشکیل می‌شود و بار دوم چطور. من نزدیک به 40 اساسنامه را بررسی کردم و در تمام این اساسنامه‌ها عنوان شده بود که اگر بار اول مجمع عمومی به حد نصاب نرسید؛ بار دوم با هر تعدادی رسمیت دارد. بنابراین ما چیزی خلاف قانون ننوشتیم. درخصوص مجمع عمومی که قاعدتاً باید همه اعضا در آن باشند.
از شرایط کتابخانه خانه موسیقی خبر ندارم
روشن‌روان درباره شرایط خانه موسیقی در گذشته توضیح داد: در آن زمان خانه موسیقی 7 هزار عضو داشت و در 14 سال پیش پیدا کردن سالنی که 7 هزار نفر دور هم جمع بشوند میسر نبود ولی تا آنجا که یادم می‌آید ما مجامع عمومی خانه موسیقی را در تالار رودکی برگزار می‌کردیم و به همه اعضا تلفن می‌کردیم و یا با نامه‌نگاری از جلسه مجمع عمومی آگاه‌شان می‌کردیم و سعی می‌کردیم بیشترین تعداد اعضا در مجامع عمومی حضور داشته باشند.
وی افزود: درخصوص صحبتی که مدیرعامل باید بیرون از هیأت مدیره باشد در همان زمان صحبت شد و نظر جمع در نهایت بر این شد که مدیرعامل خانه موسیقی به دلیل تخصصی بودن فضا می‌بایست که از اهالی خود موسیقی باشد. این کار با این عنوان انجام شد که اگر هنرمندان مشکلی داشتند؛ مدیرعامل بتواند با آنها ارتباط برقرار کند.
او درباره ایجاد کتابخانه خانه موسیقی بیان کرد: من زمانی که داشتم خانه‌ام را به جای دیگری منتقل می‌کردم؛ یک وانت کتاب را به خانه موسیقی تقدیم کردم و اصرار داشتم که در طبقه بالای خانه موسیقی کتابخانه ایجاد شود. حالا از این کتاب‌ها و کتاب‌هایی که آقای ساسان فاطمی تهیه کردند خبر ندارم کجا هستند.
فراموشی در میان اعضای خانه موسیقی
وی درباره کانون صدابرداران نیز گفت: من کاملا راه‌اندازی کانون صدابرداران به یاد دارم اما متأسفانه هیأت مدیره خانه موسیقی گاهی اوقات دچار فراموشی می‌شود و چیزی را که خودشان تصویب کرده‌اند را هم به یاد نمی‌آورند. وقتی یک فرد پست مهمی را تحویل می‌دهد نباید همه چیز تغییر کند؛ هیأت مدیره این کانون را تأیید کرده بود اما این کانون مورد فراموشی هیأت خانه موسیقی قرار گرفت.
روشن‌روان درباره شعب خانه موسیقی توضیح داد: در مورد شعب خانه موسیقی در شهرستان هم این اتفاق تکرار شد ما در آن زمان چند شعبه دایر کردیم که در شهرهایی چون نیشابور، تبریز، شیراز و... وجود داشت. ما آیین‌نامه خانه موسیقی در شهرستان‌ها را داشتیم و هیأت مدیره هم به تصویب رسانده بود. طبق آیین‌نامه، تمام شعباتی که ما دایر می‌کردیم در انتخابات هیأت مدیره اعضای هیأت مدیره نیز باید در محل مذکور حاضر می‌شدند و انتخابات را نظارت می‌کردند و جالب اینکه اعضای هیأت مدیره ما رفتند و در چند شهرستان هم حضور پیدا کردند اما متأسفانه پس از خروج من از خانه موسیقی شنیدم که می‌گویند چنین چیزی وجود نداشته و می‌گفتند که این شعبات غیرقانونی هستند.
او در پایان اظهار داشت: درخصوص بحث آموزشگاه‌ها هم لازم می‌دانم نکاتی را عنوان کنم. ما در آن زمان مذاکراتی را انجام دادیم و موافقت معاونت هنری و مدیرکل دفتر موسیقی وقت را گرفتیم براین اساس که تمامی کسانی که می‌خواهند مجوز آموزشگاه‌ها را بگیرند و تمام کسانی که می‌خواهند در این آموزشگاه‌ها تدریس کنند باید از کانال خانه موسیقی عبور کنند تا صلاحیت این افراد بررسی شود بعد از خروج من از خانه موسیقی شنیدم که این مورد هم کاملاً منتفی شده است.