حبیب رضایی جوایز خود را به نفع بی‌سرپناهان اهدا می‌کند

به گزارش خبرنگار ایلنا، این هنرمند سینما و تئاتر که این روزها در مجموعه نوروزی «کلاه قرمزی» مشغول به کار است با نگارش یادداشتی صمیمانه، در فاصله دو برداشت از کار، دلایل حضور خود را در این حرکت خودجوش که توسط هنرمندان راه اندازی شده، بیان کرده است.

حبیب رضایی، در این نوشتار آورده است:

«برای ما اهل نمایش، دیده شدن و درعین حال در مقاطعی از مسیر حرفه‌ای‌مان، برگزیده شدن و جایزه گرفتن، اتفاقی بسیار مهم است که گاه به نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای‌مان تبدیل می‌شود. بنابراین، جایزه برای ما فقط یک تشویق ساده نیست، بلکه نشانه‌هایی است که یادآوری می‌کند تا کجای مسیر را درست رفته‌ایم و تعبیری است برای رویاهایی که در تمام طول مسیر هنری‌مان برای برگزیده شدن داشته‌ایم. با این دیدگاه جایزه‌ها برای ما، تایید رویاهایمان است.

اما صاحب این قلم با خود فکر می‌کند در شرایطی که بسیارند کسانی که، از داشتن اولین حق مسلم زندگی یعنی برخورداری از سرپناه، محروم مانده‌اند، چقدر دردآور و دور و بی‌رنگ است اینکه مثلا دغدغه این را داشته باشیم که جایزه‌ها را در کدام قفسه یا کمد یا اتاق نگهداری کنیم. چراکه از ازل تا ابد، داشتن سرپناه جزو ملزومات اولیه و اساسی زندگی هر موجود زنده بوده است، و خواهد بود. اما در این زمانه لاکردار انسان‌های زیادی هستند که نمی‌دانند.... در کجای این شب تیره، و به کدامین دیوار بی‌مدعی،  سر پرسودا و دل پردردشان را  تکیه دهند. آنان که در آرزوی دو وجب سقف هستند تا بتوانند بی‌ترس از لرزیدن یا بدون نگرانی از سوختن، از بارش باران و برف، طروات و از تابش آفتاب، نور و گرما بگیرند.

 انسان‌هایی که قطعا برای انسان بودنشان-لااقل- حق دارند جایی داشته باشند، که آنرا خانه بنامند فارغ از هر مساحت و وسعتی؛ جایی که دست‌هایشان، بی‌‌سوز سرما دعاهای گرمشان را به آسمان بسپارد.

آنها حق دارند جایی برای پناه گرفتن داشته باشند. اگر آغوشی برای دل ندارند، دست‌کم پناهی برای سر داشته باشند.

(سرپناه بیش از هر چیزی در این جهان حق مسلم آنهاست.)

امیدوارم نشان‌ها و تشویق‌هایی که برای من به اندازه همه عمر صرف شده، می‌ارزد، به اندازه آجری این حق مسلم را به محروم ماندگان از آن، بازگرداند.

هم‌وطن نبینیم  بی‌سرپناه باشید، که هم‌سایه شدن با شما، جایزه ما است...همین.