کاردازیچ، جنایتکاری که تاریخ فراموش نمی‌کند
مدیر کل سیاسی و امور بین‌الملل وزارت امور خارجه کشورمان در پی صدورحکم کارادزیچ، در یادداشتی او را یکی از عوامل از هم گسستگی یوگسلاوی خواند.
به گزارش ایلنا، متن یادداشت حمید بعیدی نژاد در ادامه می آید:
دیوان بین المللی کیفری سازمان ملل متحد برای رسیدگی به جنایات یوگسلاوی سابق بعد از پانصد روز بررسی که حدود چهار سال به طول انجامید و بعد از انتظاری طولانی رأی خود را برای محکومیت رادوان کارادزیچ رهبر صربهای افراطی صادر کرد.
دیوان، کارادزیچ را به جرم جنایات جنگی، پاکسازی قومی و کشتار نژادی مردان و پسران مسلمانان در شهر سربرنیتسا در سال ۱۹۹۵ به چهل سال زندان محکوم کرد. بدین ترتیب کارادزیچ هفتاد ساله باید تمام عمر خود را در زندان بگذراند.
وی در کنار میلوسویچ رئیس جمهور صربستان و راتکو ملادیچ فرمانده ارتش صربستان، سه نفر از کسانی بودند که در کشتار مسلمانان و مردم بوسنی جنایات بزرگی را مرتکب شدند تا از از هم گسستگی جمهوری یوگسلاوی که از سه قومیت اصلی صرب، کروات و بوسنی تشکیل می شد، جلوگیری کنند اما با کشتارهای بیشتر، مردم بوسنی و کروات با ایجاد تنفر بیشتر از افراطیون صرب به جدایی و استقلال مصمم تر شدند.
جنگ داخلی یوگسلاوی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ ادامه یافت که در این سالها مردم بوسنی و بعد کرواسی با شدیدترین جنایات از سوی ملی گراهای افراطی صرب مواجه شدند.
میلوشویچ در جریان محاکمه همین دیوان در زندان درگذشت و ملادیچ در فرآیند دیگری تحت محاکمه در همین دیوان قرار دارد. نهایی کردن پرونده محاکمه کارادزیچ مهمترین پرونده ای بوده است که طی ۲۳ سال گذشته دیوان کیفری سازمان ملل در بررسی جنایات یوگسلاوی به اتمام رسانده و نسبت به آن رای صادر کرده است. این محاکمه با محاکمه فرماندهان ارتش نازی در دادگاه نورنبرگ قابل مقایسه است.
کارادزیچ دستور کشتار تمامی جمعیت مرد حتی جوانان و نوجوانان را در شهر سربرنیتسا صادر کرده بود که به کشتار دسته جمعی هشت هزار انسان بیگناه منجر شد.
او همچنین با محاصره شهر سارایوو، دستور شدیدترین خشونتها و جنایات را علیه مردم بوسنی صادر کرده بود.
بعد از پایان جنگ داخلی بوسنی کارادزیچ فرار کرد و سالهای سال با یک هویت ساختگی در مناطق دورافتاده صربستان زندگی میکرد. در سالهای آخرین، او با ریشهایی که برای تغییر چهره بلند کرده بود در شخصیت یک پیر معنوی شفا دهنده به طور پنهان زندگی می کرد.
وقتی نیروهای ناتو او را در سال ۲۰۰۸ دستگیر کردند، او برای محاکمه به شهر لاهه که مقر دیوان کیفری میباشد انتقال یافت و چون در ابتدا با محاکمه خود مخالفت می کرد، تا مدتها هیچ همکاری با دیوان نمی کرد.
در برابر اتهامات تایید شده دادگاه که جنایت جنگی، مسؤولیت مستقیم کشتار مردم بیگناه سربرنیتسا و جنایات بهنگام محاصره سارایوو باشد، عده ای مجازات او را سبک قلمداد کرده اند و حداقل حبس ابد را برای او قابل انتظار می دانسته اند.
اما جدا از این موضوع، محاکمه و صدور رأی این دیوان از نظر بین المللی و کارکرد اینگونه محاکم بین المللی در حداقل تامین عدالت و محکومیت جنایات جنگی بخصوص برای خانواده قربانیان حائز اهمیت بسیاری است.