توافق وین٬ توافقی ماندگار در تاریخ ایران
یک فعال سیاسی اصلاح طلب با نگارش یادداشتی توافق هسته‌ای و دستاوردهای آن را بررسی کرد.
به گزارش ایلنا مصطفی ایزدی در این یادداشت با عنوان «توافق وین، مهمتر از پذیرش قطعنامه 598» نوشت که دولتمردان دیپلماسی ایران، شجاعانه و عزتمندانه رودرروی شش قدرت برتر جهان نشستند و آنان را مستأصل کردند. متن این یاددشت به این شرح است:
بیست و هفت سال پیش در چنین روزها، قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد، مبنی بر توقف جنگ ایران و عراق، توسط امام خمینی پذیرفته شده؛ یعنی از نظر حقوقی، جنگ تجاوزکارانه بعثیون عراقی علیه کشور و ملت تازه انقلاب کرده ایران پایان یافت٬ اگر چه بعد از پذیرش قطعنامه، عراق دست از جنگ و تجاوز نکشید و حمله نظامی به شهرهای گوناگون ایران را ادامه داد، اما حضور شورانگیز مردم، به ویژه در عملیات مرصاد و در پاسخ به عملیات فروغ جاویدان که منافقین، (عناصر فریب‌خورده سازمان مجاهدین خلق) به نیابت از صدام حسین در منطقه غرب میهن اسلامیمان آغاز کرده بودند، ادامه تجاوزگری را در دفاع مقدس، متوقف کردند.
در سال 1367، جنگ با همه ضربات سهمگینی که بر پیکر ملت و میهن وارد کرده بود، پایان یافت و دوران سازندگی و پیشرفت و ترمیم خرابی‌های فراوان جنگ شروع شد. در آن موقع و تا هنوز هم، عناصر نظامی-سیاسی علاقمند به جنگ، همچنان در تحلیل‌های خود به دنبال کسانی می‌کردند که جام زهر را به امام نوشاندند.
در مقابل، سیاسیونی که در ارائه گزارش به امام نقش داشتند، پایان ناخواسته جنگ را به گردن نظامیان می‌اندازند و نظامیان، آن را به گردن سیاسیون می‌اندازند. اگرچه این جدال لفظی و رسانه‌ای پایان ناپذیر است، اما باید به کسانی که به امام نامه نوشتند و همین نامه‌ها باعث پایان جنگ در ایران اسلامی شد، هزاران آفرین گفت.
چه سیاسیون باشند و چه نظامیان و چه کار مشترک اینها بود، هر چه بود، همین که باعث شدند تخریب زیر بناها پایان یافت، به خون غلطیدن بهترین جوانانمان متوقف شد. ایران رو به سازندگی گذاشت، غم و غصه‌های فراوان جنگ، کاستی گرفت و شور و هیجان و کار و تلاش و امید جای مصائب بی شمار جنگ نشست، در تاریخ نام نیکشان به یادگار خواهد ماند.
امروز هم، همانند 27 سال پیش، عده‌ای از دولتمردان غیرتمند و مصمم، کمر همت بستند و کشور را درتوافقی که محتوای آن به قول دکتر حسن روحانی بده بستان است، از وضعیت سخت دوران تحریم، که جنگ اقتصادی قدرتهای بزرگ علیه ایران بود، نجات دادند.
این که مقام‌های ارشد، اعم از سیاسی و نظامی و مذهبی، در مورد توافق، چگونه فکر می‌کنند، بحث جداگانه‌ای دارد. اگر دلواپسان آمریکا و اسرائیل و افراطیون ایران در مورد توافق صورت گرفته بین ایران و شش دولت بزرگ دنیا، نظری برخلاف دلسوزان دارند، اصلا مهم نیست.
مهم این است که این توافق تاریخی، همان کاری را کرد که پذیرش قطعنامه 598 توسط امام خمینی(ره) کرد. آن یکی جنگ نظامی را تعطیل کرد و این یکی (یعنی توافق اخیر) ، ایران را از حوزه تحریم‌های مصیبت‌بار، خارج نمود. اگر نگوییم که جنگ اقتصادی قدرتهای مخالف ما، بدتر از جنگ نظامی است که یک کشور بر ما تحمیل کرد، باید بپذیریم که تاثیرش مهلک‌تر است.
شاید از این پس، منتقدان و ایرادگیران، این ور و آن ور بنشینند و علیه امضا کنندگان ایرانی توافق وین حرف بزنند و چهره‌های آنان را تخریب کنند، همچنان که همین دلواپسان برای راه انداختن دوئل‌های سیاسی علیه رقبای خود، چگونگی قانع کردن امام برای پذیرش قطعنامه 598 را پیش می‌کشند و می‌خواهند در این وانفسای حساس، دیگ خود را گرم کنند و توپخانه رسانه‌ای خود را علیه دولت یازدهم روشن کرده‌اند و مرتب آیه یاس می خوانند.
بالاخره دولتمردان دیپلماسی ایران، شجاعانه و عزتمندانه رودرروی شش قدرت برتر جهان نشستند و آنان را مستأصل کردند تا تن به امضای توافق بدهند. این توافق دارای تعهداتی است که طرفین باید به آن پایبند باشند. حال چه تعهداتی به عهده ماست و چه تعهداتی به عهده 6 کشور دیگر است، جای بحث جداگانه دارد.
مهم این است که توافق صورت گرفت و بر اثر این توافق، تحریم‌ها برداشته می شود و دیگر به بهانه فعالیتهای هسته‌ای ایران، تحریمی وضع نمی شود. از طرفی، در چند سال قبل قدرتهای غربی ایستاده بودند که ما کل فعالیتهای صلح آمیز هسته ای خود را متوقف کنیم و تجهیزات آن را بر چینیم.
اگر چنین نمی کردیم، گزینه نظامی را پررنگ می کردند. اما در چند روز گذشته، ایستادگی دولتمردان موفق ایران ایستادند تا حق غنی سازی را برای ایران محفوظ نگه دارند. نکته مهمتر این که گزینه نظامی برای همیشه از دسترس دشمنان ما خارج شد و تنها اسرائیل است که از عصبانیت توصیب قطعنامه شورای امنیت درحمایت از توافق وین، خود را به آب و آتش می‌زند، اما بهره نمی‌گیرد. بدیهی است به جز اسرائیل، کشورهای واپسگرای حاشیه خلیج فارس و دوستان مرتجع شان نیز از توافق هسته‌ای ایران، دل خوشی ندارند. این ها هم پس از مدتی، چاره ای جز تسلیم در برابر قدرت ایران نخواهند داشت.
امید است، چهره های سیاسی و فعال دولت یازدهم، با قدرت هر چه تمام تر، توافق فی ما بین ایران و شش قدرت جهان را صادقانه و مقتدرانه، عملیاتی کنند تا زندگی عمومی مردم روز به روز بهبود پیدا کنند.
مصطفی ایزدی
فعال سیاسی اصلاح‌طلب