صحرای طبس در ۵ اردیبهشت ۵۹ شاهد یکی از معجزات الهی بود
سایت مجمع تشخیص مصلحت نظام در آستانه سالگرد حادثه طبس اقدام به انتشار خاطره‌ای از آیت‌الله هاشمی در خصوص این رخداد تاریخی نمود.
به گزارش ایلنا، شرح کامل خاطره آیت‌الله هاشمی در مورد حادثه طبس در ذیل می‌آید:
صحرای طبس در دل کویر و فرودگاه خاکی و متروک آن در نیمه‌شب پنجم اردیبهشت ۱۳۵۹ شاهد یکی از معجزات الهی در حمایت از محرومان و مستضعفان بود.
تا پیش از این روز، آمریکا برای مقابله با انقلاب اسلامی و رهایی از بحران اشغال سفارتش توسط دانشجویان پیرو خط امام، علاوه بر قطع روابط سیاسی و اقتصادی با ایران و تهدیدات لفظی، در پاره‌ای از موارد حمایت از عراق برای اقدامات ایذایی و نظامی علیه ایران را آزمایش کرده بود، ولی در این روز تصمیم خود را برای رهایی گروگان‌ها با توسل به زور عملی ساخت.
طبق گزارش‌هایی که بعدآ دریافت کردیم، قضیه از این قرار بود که به دنبال طراحی و تصویب طرح اولیه تهاجم، یک واحد از نیروی ضربتی ارتش آمریکا برای اجرای این طرح که عملیات «دلتا» نامیده می‌شد، انتخاب و پس از ماه‌ها تمرین در مناطقی مشابه کویر طبس، کار خود را در شب پنجم اردیبهشت، با پرواز شش فروند هواپیمای غول‌پیکر از پایگاهی در صحرای مصر شروع می‌کنند. این نیرو‌ها که گویا در مصر از سوی مگس‌ها، آسایش و آرامش نداشتند، با گذشتن از آسمان کشورهای منطقه و آبهای خلیج‌فارس وارد فضای ایران شده و در فرودگاه متروکه‌ای در منطقه‌ای به نام «رباط پشت بادام» در کویر طبس پیاده می‌شوند.
در همین حال هشت فروند بالگرد نظامی آمریکا نیز با پرواز از عرشه ناوهای هواپیمابر در خلیج فارس و پایگاه‌هایی در عمان، به قصد پیوستن به آن‌ها به سمت ایران حرکت می‌کنند.
خلاصه طرح این واحد عملیاتی چنین بود که نیرو‌ها با تجمع در فرودگاه «پشت بادام» و با شش فروند بالگرد عازم کوهستانهای اطراف تهران شده و روز بعد با اتومبیل‌هایی که ایادی داخلی آنان از پیش آن را آماده کرده بودند، در ورزشگاه مجاور سفارت] ورزشگاه شهید شیرودی [مستقر می‌شدند و سپس در یک یورش برق‌آسا وارد سفارت شده و با رهایی جاسوسان و به گروگان گرفتن عده‌ای از دانشجویان ایرانی، با همان بالگرد‌ها به محل اولیه خود بازگشته و با هواپیما‌ها به پایگاه اصلی خود بر می‌گشتند و گویا بنا بود که به فرودگاه علی‌آباد قم بروند و از آنجا با هواپیماهای سی ۱۳۰ پرواز کنند. آن‌ها حتّی برای بردن چند نفر کارمند سفارت آمریکا که همزمان با اشغال سفارت، به وزارت امورخارجه پناه برده بودند، برنامه داشته‌اند.
ولی حکمت خداوندی چیز دیگری بود، به طوری که تا زمان ورود هواپیما‌ها و بالگرد‌ها به داخل ایران، اوضاع بر وفق مراد آمریکایی‌ها گذشت و آن‌ها توانستند با عبور از نقاط کور راداری ایران، مهم‌ترین قدم خود را بردارند و با ارسال علایم رمز به عوامل داخلیشان آن‌ها را هم به تحرک وادارند. اما بعد از این مرحله، شرایط آن‌ها بکّلی تغییر کرد. ابتدا یکی از هلی‌کوپتر‌ها در مسیر خراب شد و در بیابان‌ها فرود آمد و سپس دو فروند از بالگردهای دیگر از حالت «آماده به عملیات» خارج شدند و متعاقب آن طوفان شن که تبلور خشم الهی بود، وزیدن گرفت و آنان را زمین‌گیر کرد و سرانجام برخورد بالگردی که سعی می‌کرد به هر ترتیب از زمین برخیزد، با هواپیمای سی ۱۳۰ آمریکایی، آتشی عظیم بر پا می‌کند که جان بخشی از آن‌ها را می‌گیرد و بقیه نیز با ترس و دلهره فراوان از صحنه می‌گریزند.
شکست این عملیات تجاوزکارانه که آمریکایی‌ها ماه‌ها برای آن برنامه‌ریزی و تمرین کرده بودند، از نظر ملت ما نشانه بارزی بر حمایت خداوند از انقلاب اسلامی بود و تعبیر زیبای امام (ره) که فرمودند: «آن شن‌ها مأمور بودند، مأمور الهی»، نگاه‌ها را به آیه شریفه «الم‌تر کیف فعل ربک باصحاب الفیل» متوجه ساخت و دستان مؤمنان را برای شکرگزاری به سوی آسمان بُرد.