این پردیس به جهنم تبدیل می‌شود
«پردیس یعنی بهشت. این جاده پنج سال دیگر به جهنم تبدیل می‌شود. پردیس قرار بود نقش کرج را در شرق بازی کند اما روی گسل دماوند قرار گرفته و معلوم نیست چه سرنوشتی داشته باشد.»
به گزارش ایلنا، دوهفته‌نامه جامعه پویا نوشت: «در ۱۷ کیلومتری شمال شرقی تهران در مسیر جاده هراز یکی از مهم‌ترین شهرهای مسکن مهر قرار دارد؛ پردیس از لحاظ موقعیت ملکی یکی از نزدیک‌ترین مسکن‌های مهر به تهران محسوب می‌شود؛ شهری که قرار است بیش از ۷۰ هزار واحد جدید مسکن مهر را در خود جا دهد. سال ۸۶ وقتی پروژه مسکن مهر آغاز شد، شهر جمعیتی حدود ۲۵ هزار نفر داشت اما کم‌کم رشد جمعیت آغاز شد تا جایی که امروز ۱۴ خانوار جدید روزانه به آن افزوده می‌شوند.
شهر مشاوران مسکن
در بدو ورود به فازهای یک تا چهار پردیس با انبوه مشاوران املاک مواجه می‌شوید؛ از هر ۱۰ مغازه کنار میدان اصلی شهر دست کم سه تا چهار مغازه املاکی است. از یکی، دو تا قیمت می‌گیرم. ۴ فاز اول تمام شده و قیمت بالاتری نسبت به بقیه دارد. وقتی می‌گویم قیمتش زیاد است، پیشنهاد فازهای جنجالی ۵، ۸ و ۱۱ را می‌دهند که هنوز تمام نشده است. هر واحد فاز ۳ نزدیک به ۱۲۰ میلیون تومان قیمت دارد و فازهای نیمه‌تمام نزدیک به ۷۰ تا ۸۰ میلیون. البته معلوم نیست باید چند سال برای اتمامش صبر کنید. مالکان قبلی نزدیک به پنج سال منتظر ساخته شدن و تحویل آنها بودند و هنوز هم موفق نشده‌اند.
از مشاوران مسکن چیزی عایدم نمی‌شود. به ایستگاه تاکسی‌ها برمی‌گردم و سراغ یک مطلع را می‌گیرم. محسن، راننده تاکسی همان خط را معرفی می‌کنند. او در فاز ۳ مسکن مهر ساکن است. قیمت‌ها را جویا می‌شوم. می‌گوید: «خرید و فروش املاک در پردیس، شکل دلالی نادرست به خود گرفته و خانه‌های مسکن مهر را ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون می‌خرند و ۱۲۰ میلیون می‌فروشند. زمین‌های منطقه مرغوبیت دارد و در مسیر جاده هراز است. پردیس مرکز بورس مسکن شده است.»
او ادامه داد: «در فازهای ابتدای مسکن مهر قرار بود هفت میلیون مسکن بسازند، حساب کردند و دیدند نمی‌شود. سهمِ آورده متقاضیان را افزایش دادند و به ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان رساندند. سری اول تمام شد اما برای سروسامان‌دادن به بقیه مشکل داشتند.»
«رقم‌ها با مشکلات اقتصادی میانه سال‌های ۹۰ و ۹۱ باز هم افزایش یافت.» قاسمی این را می‌گوید و کیف پر از مدارکش را از صندوق عقب می‌آورد. همین طور که دنبال مدارک است، ادامه می‌دهد: «البته فاز ۳ بلوک‌های ثامن تا ۳۰ میلیون هم آورده متقاضی داشت. ۲۵ میلیون هم برای همه وام بانکی بود اما پیمانکاران با مشکل بودجه مواجه شدند و نتوانستند افزایش قیمت‌ها را برای متقاضیان جبران کنند. پیمانکاران برای جبران ضررها از خدمات و کیفیت ساخت زدند. برای مثال برای هر مسکن باید کنتور جداگانه آب می‌گذاشتند اما برای جبران قیمت برای هر ۱۰ واحد یک کنتور گذاشتند.»
گلایه از کیفیت ساخت در فاز ۳ زیاد است. تقریبا بیشتر لوله‌های آب در سال دوم نم داده یا ترکیده است. همه ساکنان مبالغ ۵ تا ۱۰ میلیونی خرج تأسیسات کرده‌اند. سازمان عمران شهر پردیس که متولی اصلی مسکن مهر این منطقه است دلیل این مشکل را سرمای هوا دانسته اما متقاضیان می‌گویند مشکل کیفیت تجهیزات است. زن مسنی که مدتی است سوار ماشین شده، به میان حرف ما می‌پرد: «پنج سال پس از تحویل مسکن به ما تازه هفته پیش آسانسور را راه انداختند.» این سخن را مسافر دیگری هم تصدیق می‌کند. به جز تعداد اندکی که در همان ابتدا آسانسورشان راه‌اندازی شد، خیلی از واحدها پس از گذشت چهار تا پنج سال هنوز آسانسور ندارند.
فازهای جنجالی
ساخت فازهای ۵، ۸ و ۱۱ تقریبا با پایان دوره دولت دهم هم‌زمان است. بودجه‌ها به مشکل برمی‌‌خورد و سازمان عمران و وزارت راه و شهرسازی به این فکر می‌افتند که مابه‌التفاوت هزینه‌ها را از مردم بگیرند. متقاضیان فاز ۸ مانند آقای کیانی معتقدند: «از سال ۹۱ هزینه‌ها بالا رفت و سازمان عمران پول خدمات زیربنایی مانند محوطه‌سازی را از ما می‌گیرد؛ خدماتی که دولت موظف به پرداخت هزینه آن بوده است.»
افزایش قیمت‌ها یک سال پس از تحویل اولین مسکن‌های مهر آغاز شد. برای فازهای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۹ هزینه‌های اضافی ستانده شد و برای فازهای ۵، ۸ و ۱۱ قیمت مسکن دلیل اصلی افزایش قیمت‌ها بود. برای فازهای جنجالی امروز صحبت رشد ۱۰۰ درصدی در میان است. کیانی ادامه می‌دهد: «قیمت فاز هشت، ۴۹میلیون‌و ۵۰۰ هزار تومان شده است. این قیمت در گذشته ۳۲ میلیون تومان بود اما نزدیک به ۱۷ میلیون افزایش یافت، جدای از این پنج میلیون هم روی وام مسکن آمد و از ۲۵ به ۳۰ میلیون رسید. قسط‌های وام‌ها هم افزایش یافته و در حالی که هنوز خانه‌ها به مردم تحویل داده نشده، قسط وام‌ها سر رسیده است.»
البته این اخبار هنوز رسما تأیید نشده اما پیش‌تر در شهریور سال جاری شایعاتی درباره افزایش صد درصدی قیمت مسکن مهر فاز ۸ به گوش رسیده بود. به دلیل شفاف نبودن موضع سازمان عمران یا وزارت مسکن و شهرسازی، شایعات درباره تحویل دفترچه قسط و پرداخت آن در پردیس زیاد است. این بی‌اعتمادی به زمان تحویل قراردادها برمی‌گردد.
قراردادهای منعقد شده با متقاضیان در دوره‌های مختلف و برای تحویل فازهای مختلف متفاوت است، حتی در فاز سوم هم قراردادهای اولیه با قراردادهای بعدی تفاوت دارد و بندهای بیشتر و ضمایم بیشتری به آن اضافه شده است. بعد از گشتی در فاز ۴ محسن زنگ می‌زند و می‌گوید، مدارک جدیدی برایم آورده است. به میدان اصلی و ایستگاه تاکسی برمی‌گردم، مدارک را نشان می‌دهد و می‌گوید: «هر چه جلوتر رفتیم سازندگان بندهای بیشتری به قراردادها اضافه کردند؛ به طوری که قراردادهای اولیه با قراردادهای بعدی تفاوت ۱۰ بندی دارد. برای ثمن شماره ۳ قراردادهای گذشته، افزایش قیمت پس از تحویل مسکن را ممنوع کرده بود اما در قراردادهای بعدی این بند تغییر کرد.»
قاسمی نامه‌ای را نشان داد که شرکت عمران شهر پردیس در پاسخ به شکایت یک متقاضی درباره اضافه پرداخت دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان اعلام کرده طبق مصوبه هیات مدیره قبلی شرکت عمران پردیس و ابلاغ آن به شرکت سازنده، کارهای مازاد از قبیل تبدیل درهای بالکن و راه‌پله از فلزی به «یو‌پی‌وی‌سی»، سنگ دیوار راه‌پله‌ها، قاب دور آسانسور، در چوبی هر واحد و... انجام شده و باید پول آن از مالک دریافت شود! در نامه آمده است به دلیل فقدان بودجه شرکت سازنده ناشی از همین اضافه‌خرج‌های باقی مانده، محوطه‌سازی و روکش آسفالت و قسمتی از راه‌اندازی آسانسور منوط به پرداخت بدهی از سوی ساکنان است. طبق ثمن شماره ۳ قراردادهای اولیه، مالکان قدیمی می‌توانستند این پول را پرداخت نکنند اما مالکان و متقاضیان جدید خیر.
سیدمحمد پژمان، مدیرعامل سازمان ملی زمین و مسکن، در سال ۹۲ درباره جنجال افزایش قیمت مسکن مهر گفته بود: «سال گذشته گروهی از پیمانکاران قراردادهایی را برای ساخت پروژه‌های مسکن مهر امضا کردند اما افزایش قیمت نهاده‌های ساختمانی، معادلات آنان را به هم ریخت. قیمت هر کیلوگرم میلگرد از ۷۰۰ تومان به بیش از دو هزار تومان افزایش یافت. بر این اساس تیم کارشناسی وزارت راه و شهرسازی یک مدل را طراحی کرده‌اند تا همه پروژه‌های باقی مانده مسکن مهر شامل افزایش قیمت شود.»
این اتفاقات موجب شده متقاضیان به رفتار سازمان عمران اعتماد نداشته باشند و تقاضای شفافیت بیشتر مانند ارائه جزئیات دقیق افزایش قیمت‌ها و دلایل آن را داشته باشند. این شبهات تا جایی ادامه پیدا کرده که یکی از متقاضیان که نخواست نامش فاش شود، ادعا کرد: «سازمان عمران به شکل‌های مختلف از ایجاد تشکل‌های قوی متقاضیان یا مالکان در فازها جلوگیری می‌کند.»
تجمع‌های مختلف متقاضیان در برابر مجلس شورای اسلامی، وزارت مسکن و شهرسازی و سازمان عمران شهر پردیس از ابتدای سال اخیر بیشتر شده اما هنوز نتیجه‌ای نگرفته‌اند. زمانی که قصد ترک پردیس را داشتم باز صحبت از تجمع اعتراضی در برابر وزارت راه بود. به قول راننده تاکسی مسیر پردیس به مترو فرهنگ‌سرا: «اگر در یک دایره گیر بیفتی، باز به همان جایی برمی‌گردی که ابتدا شروع کرده بودی. وضعیت پردیس همین‌طور است. مدت‌هاست این مردم را معطل کرده‌اند و ساختمان‌ها نیمه‌کاره باقی مانده. وقتی در محوطه کارگاهی که باید چهار هزار کارگر باشند، ۲۰۰ کارگر هم نیست، یعنی باید باز هم مدت‌ها منتظر ماند.»
مسیر رفت و برگشت ترافیک سنگینی داشت. با یک محاسبه ساده می‌توان فهمید با راه‌اندازی این مسکن‌ها نزدیک به ۲۵۰ هزار نفر به جمعیت پردیس اضافه می‌شود. با این جمعیت، ترافیک شرق تهران به معضلی جدی بدل خواهد شد. دو اتوبان برای این منطقه در نظر گرفته شده است اما همین امروز هم، جاده‌های منتهی به پردیس ترافیک سنگینی را تجربه می‌کند. راننده تاکسی می‌گوید: «پردیس یعنی بهشت. این جاده پنج سال دیگر به جهنم تبدیل می‌شود. پردیس قرار بود نقش کرج را در شرق بازی کند اما روی گسل دماوند قرار گرفته و معلوم نیست چه سرنوشتی داشته باشد.»