ارتش بیکاران دستیابی کارگران به مزد عادلانه را ناممکن کرده اند

یک فعال کارگری معتقد است تا زمانی که بحران بیکاری در ایران مهار نشود، برخورداری کارگران از دستمزد عادلانه و قانونی ممکن نیست.

«حسین اکبری» در این باره به ایلنا گفت: نمایندگان تشکل‌های رسمی در شورای عالی کار تاکنون از برقراری یک نظام مزدی متناسب با آنچه در قانون آمده است ناتوان بوده‌اند و در سالیان گذشته، پای توافق نامه هایی را امضاء کرده اند که نه تنها تامین کننده هزینه‌ها و معیشت خانوارهای کارگری نبوده بلکه در مرحله اجرا هم ضمانتی برای رعایت آن وجود نداشته است.

وی با اشاره به تلاش گروهی از فعالان مستقل کارگری برای تعیین حداقل دستمزد به میزان قانونی که به امضای طومار و مذاکره مستقیم با مقامات وزارت کار منجر شد، ادامه داد: این تلاش و نمونه های مشابه آن نیز تاکنون ناکام مانده اند. شاید برای بسیاری از کارگران این پرسش مطرح شود که علت ناکامی فعالان کارگری طی ۹ سال گذشته در تعیین حداقل دستمزد به میزان قانونی چه می تواند باشد.

وی با اشاره به تاثیر بحران بیکاری در بی ثباتی بازار کار به سود سرمایه داران، تصریح کرد: بیکاری عامل مهمی در تشدید کاهش دستمزدها بوده به گونه ای که استثمار نیروی کار اعم از زن و مرد را تشدید کرده و خدمات اجتماعی را کاهش داده است.

به گفته اکبری، بیکاری در ایران به دلایلی ویژه به پدیده ای بحران زا تبدیل شده است و اثرات مخرب آن با شدت و حدت بیشتری عمل می کند.

این فعال کارگری فلزکار مکانیک بیان کرد: حتی در صورت پنهان سازی های معمول و جعل واقعیات از سوی برخی دولت ها، بحران بیکاری در ایران کارکرد غیر قابل انکاری دارد. وقتی دولت ها به ادغام وزارت خانه های متولی صنعت و معدن، و بازرگانی همت گماشتند، این واقعیت دردناک معنایی جز کوچک کردن میدان فعالیت های تولیدی و سپردن امور آن ها به بخش تجاری - سرمایه داری نداشت و این کوچک سازی سازمانی، بنیان اشتغالزایی را ویران کرد.

این فعال مستقل کارگری افزود: تجار گرد آمده در اتاق بازرگانی به عنوان اتاق فکر سرمایه داری با پیروی از اصل سود بیشتر با هزینه کمتر در زمان کوتاه تر، با واردات بی رویه کالا از کشورهای دیگر به خصوص چین، چوب حراج را به تولیدات داخلی نواختند، به گونه ای که کارخانه ها یکی پس از دیگری یا تعطیل و یا به انبار کالاهای وارداتی چینی، ترکیه ای و سایر کشور ها بدل شدند.

به گفته اکبری، کارگران در چنین شرایطی حقوق بیمه بیکاری را با درآمد ناشی از دست فروشی، مسافرکشی و شاگردی معاملات ملکی گره زده تا راه بقای خانواده خود را هموار کنند و امروز هم شاهدیم که فرزندان همان کارگران و زحمتکشان، ارتش بیکاران را تشکیل داده اند.

وی با اشاره به نرخ بیکاری اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران که نرخ بیکاری در میان جوانان را ۲۱/۸ درصد اعلام کرده است، گفت: این در حالی است که حدود ۷۰ درصد جمعیت ایران زیر ۳۵ سال سن دارند و مطابق دستکاری های مصلحت جویانه دولت ها، تعاریف ویژه ای از شاغلان و دارندگان کار در ایران ارائه می شود. تا پیش از سال ۸۳، هر کس دو روز در هفته کار می کرد شاغل شناخته می شد و از سال ۸۴ به بعد، هر کس یک ساعت در هفته کار کند، شاغل شناخته می شود.

این فعال کارگری ادامه داد: به بیان ساده تر، بیکاری و بحران ناشی از آن تاثیرات معنی داری بر زندگی زحمت کشان دارد که حاصل آن فقر و تنگدستی و تمامی تبعات ناشی از آن است که طیف وسیعی از آسیب های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را به بار خواهد آورد.

وی تصریح کرد: وقتی عرضه و تقاضا در بازار کار به سود سرمایه داری است، دستمزدها به دلخواه آن ها پرداخت خواهد شد. وقتی داشتن شغل مهمتر از میزان دستمزد است، هیچ کارگری برای اعتراض به تعیین حداقل دستمزد ناعادلانه اعتراض نمی کند.

اکبری تاکید کرد: تا بیکاری هست، دستمزدها هیچگاه به دستمزد واقعی نزدیک هم نمی شود. تا بیکاری هست، دستمزد های رسمی و اعلام شده از سوی بخش بزرگی از کارفرمایان به ویژه در بخش خصوصی پرداخت نمی شود. تا بیکاری هست، کسب و کار های غیر رسمی و زیر زمینی شیره جان زحمتکشان را به کالای نامرغوب بدل کرده و روانه بازار مصرف می کند و هیچ اراداه ای قادر به مبارزه با آن نیست. تا بیکاری هست، بازار دست فروشی در میادین، چهارراه ها، اتوبوس ها و واگن های مترو رواج و گسترش خواهد یافت.

این فعال کارگری در پایان اظهار کرد: تا بیکاری هست، نهاد های رسمی و غیر رسمی برای برداشتن حمایت های قانونی و لغو و خنثی کردن قوانین حمایتی از کارگران میدان داری می کنند و جسارت می یابند تا خلاف قوانین موجود در قانون اساسی گرفته تا قانون کار و سایر قوانین مربوطه، مصوبه های ضد کارگری چون دستور العمل استاد - شاگردی را به تصویب رسانده و برای اجرا ابلاغ کنند.