چهارم آذر، نماد مقاومت اندیمشک
آذرماه شاید برای خیلی از مردم یک ماه از پاییز باشد، اما برای مردم اندیمشک ماهی است که خاطرات آن را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنند، ماهی که با تاروپود مردم این دیار پیوند خورده است، نخستین روزهای آذر که می‌شود مردم اندیمشک، روزهای سختی را به یاد می‌آورند که بر آن‌ها گذشته است .
به گزارش خبرنگار ایلنا از اندیمشک، چهارم آبان شصت و پنج، روزی است که در آن، ۵۷ کرکسِ وحشیِ بعثی، به شهر هجوم آوردند و طولانی‌ترین بمباران هوایی پس از جنگ جهانی را رقم زدند، بعثی‌ها آمده بودند تا به گمان خود مقاومت مردم اندیمشک را بشکنند، غافل از اینکه این ایستادگی و مقاومت شکستنی نیست، این مقاومت نه از سر جبر بلکه از عشق بود، عشقی که اندیمشکی‌ها به امام و ایران داشتند.
مردم اندیمشک ثابت کردند در اوج مظلومیت بازهم ایستاده‌اند تا ایران بماند، روز چهارم آذرماه، زمانی که کرکس‌های نحس بعثی آمدند، مردم اندیمشک روزها و ماه‌ها بود که ایستادگی و مقاومت در برابر دشمن را به همگان ثابت کرده بودند.
زمانی که بمباران خاتمه یافت، نه‌تنها مقاومت اندیمشکی‌ها خدشه‌دار نشده بود، بلکه ایثار و ازخودگذشتگی این مردم، زبان زد خاص و عام شده بود، این رشادت و ازخودگذشتگی زنان و مردانی بود که علاوه بر مقاومت، لقب سرور و ایثار را برای این دیار به ارمغان آوردند، مردم این خطه تا آخرین نفس ایستادند تا حماسه دیگری را در تاریخ ایران رقم بزنند.
اندیمشکی‌ها در این روز، ۳۰۰ شهید و۷۵۰ مجروح را تقدیم انقلاب اسلامی کردند تا ثابت کنند در راه ایران تا آخرین نفس ایستاده‌اند و یک گام هم عقب‌نشینی نمی‌کنند.
اکنون پس از گذشت سال ها از آن واقعه، متأسفانه این روز فراموش نشدنی، در تقویم کشور ثبت نشده است و می طلبد که مسئولین ذیربط نسبت به ثبت این حماسه و مقاومت کم نظیر که به گفته مقام معظم رهبری: «صدام، در اندیمشک قصابی کرد»، اقدام نمایند.