پروژه حضور آمریکا در افغانستان در دهه ۸۰ کلید خورد/ حمله به برج‌های دوقلو سناریویی از پیش طراحی شده بود

سکندر احمد، کارشناس و تحلیلگر مسائل بین‌الملل و استاد دانشگاه ایندیاناپولیس آمریکا، در تبیین واقعه ۱۱ سپتامبر آن را یک سناریوی از پیش طراحی شده و دارای ابعاد و جنبه‌های تاریک و همچنین فواید فراوان برای ایالات متحده آمریکا در سطح بین المللی خواند.

وی تصریح کرد که واقعه ۱۱ سپتامبر از وقایع تلخ و البته مبهم تاریخ آمریکا به شمار می‌رود که در جریان آن تعداد زیادی از شهروندان آمریکایی قربانی تروریسم شدند.

سکندر احمد درباره چگونگی وقوع این حادثه تصریح کرد که تاکنون یک خوانش کاملا جامع و شفاف از این قضیه ارائه نشده است و تمامی اسناد و مدارکی که در رابطه با این قضیه تروریستی ارائه می شود، دارای ابعاد تاریک و مبهمی است.

وی تاکید کرد که تخریب ناشی از برخورد هواپیماها با برج های تجارت جهانی نیویورک نمی‌تواند ناشی از برخورد صرفا یک هواپیما باشد و در تصاویر هم انفجاری به مراتب شدید تر به نمایش درآمده است که نشان‌دهنده مقادیر زیادی مواد منفجره کار گذاشته شده در این دو هواپیما است و تخریب ناشی از این برخورد نیز صحه بر این مدعاست.

این استاد دانشگاه ایندیاناپولیس تاکید کرد: این واقعه بهانه خوبی برای لشکرکشی آمریکا به منطقه و حمله به افغانستان جهت مبارزه با سازمان تروریستی القاعده که مسئولیت این دو حمله را بر عهده گرفته بود، فراهم کرد و به فاصله کمی نیروهای نظامی آمریکا حملات خود علیه مواضع تروریست‌ها را آغاز کردند. اما نکته ای که اینجا باید به آن توجه شود این است که این حمله حاصل تفکر چند هفته‌ای نبوده، بلکه پروژه حضور نظامی آمریکا در افغانستان در دهه ۸۰ میلادی و اشغال این کشور توسط ارتش شوروی آغاز شد.

سکندر احمد ادامه داد: کشورهایی همچون آمریکا برای هر تصمیم‌گیری خود همچون بازیگران حرفه‌ای شطرنج نه تنها به وضعیت موجود بلکه به پیامدهای این حرکت خود در کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت نیز می‌اندیشند. به این صورت که یک شطرنج باز ماهر قبل از حرکت دادن مهره‌ای، ابتدا تمامی سناریوهای حریف مقابل برای برخورد با حرکت خویش را می‌سنجد ونه تنها در مورد حرکت بعدی خود و حریف بلکه برای حرکت‌های بعدی نیز برنامه‌ریزی می‌کند.

آمریکا نیز همچون یک شطرنج‌باز ماهر در دهه ۸۰ میلادی برای مبارزه با ارتش شوروی که افغانستان را اشغال کرده بود، به کمک پاکستان گروه‌های جهادی را تاسیس کرد که به نام جهاد با کفار که اراضی مسلمین را اشغال کرده‌اند، آنها را روانه جنگ با ارتش شوروی کرد که در وضعیت موجود این گروه‌ها توانستند منافع آمریکا یعنی شکست شوروی و دور کردن این کشور از آب‌های آزاد جنوبی و اقیانوس هند را رقم بزنند.

این تحلیلگر مسائل بین‌المللی تاکید کرد: ولی این امر پایان کار برای آمریکا و گروه‌های تاسیس شده توسط سرویس‌های جاسوسی این کشور نبود، بلکه همین گروه‌ها در کوتاه‌مدت با داعیه تشکیل دولت، چالش جدی برای نظام موجود در افغانستان به وجود آورده و تقریبا در یک برهه توانستند تمامی این کشور را به زیر سلطه خود درآورند. عدم ثبات در افغانستان و ناامنی در این کشور دیگر هدفی بود که آمریکا درپی آن بود، چرا که ناامنی در این کشور منحصر به اراضی افغانستان نمی‌شد و همسایگان این کشور که تقریبا نیمی از آن‌ها یا از رقبای آمریکا بوده یا برای این کشور تهدید به شمار می‌رفتند نیز تحت تاثیر این ناامنی قرار گرفتند.

وی ادامه داد: در اثر این ناآرامی‌ها حال صنعت نخست آمریکا یعنی فروش سلاح، بازار جدیدی برای خود باز شده می‌دید واین کشور به بهانه تجهیز کشورهای منطقه همچون خود افغانستان، پاکستان، هند، ترکمنستان، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و ... در مقابل تروریسم موفق به کسب سود فراوانی در منطقه شد، افزون بر این‌که پایگاه‌های  نظامی جدیدی را نیز کشورهای مختلف تاسیس کرد یا به تقویت پایگاه‌های قبلی روی آورد.

سکندر احمد خاطرنشان کرد: در مرحله بعد آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم پناه گرفته در افغانستان و نجات مردم این کشور از حضور تروریست‌ها به این کشور لشکرکشی کرده و در واقع با سلطه بر این کشور برخی از صنایع موجود در آن که سودآوری فراوانی نیز داشت همچون سنگ‌های گرانبها و کشت خشاش را تحت سیطره خود درآورد. از سوی دیگر، حضور نظامی گسترده این کشور در افغانستان به معنی حضور در نزدیکی روسیه، چین، ایران و پاکستان است وهمین امر تهدیدی برای امنیت این چهار کشور به شمار می‌رود. پس از قرار داد کابل-واشنگتن و همچنین استراتژی جدید «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا قطعا حضور نظامیان این کشور در افغانستان در آینده نزدیک به پایان نخواهد رسید، چرا که بهانه مبارزه با تروریسم همچنان باقی است و از سوی دیگر چه پایگاهی برای آمریکا می‌تواند بهتر از افغانستان باشد تا از طریق آن رقبا و دشمنان خود که همه آن‌ها دراین منطقه جمع شده‌اند را تحت کنترل، نظارت و حتی جاسوسی قرار دهد.

وی تاکید کرد: ناکامی در نابودسازی گروه‌های شبه‌نظامی در افغانستان در طول نزدیک به دو دهه برای کشوری که خود را صاحب برترین تکنولوژی نظامی و اطلاعاتی دنیا قلمداد می‌کند، شکست بزرگی به شمار می رود والبته خود این امر نیز جای سوال دارد که آیا واقعا آمریکا نتوانسته حریف یک گروه شبه‌نظامی که بیش از نیمی از آن‌ها سواد خواندن و نوشتن هم ندارند، شود یا نمی‌خواهد به این زودی با پایان دادن به فعالیت گروه‌های تروریستی در افغانستان از منطقه خارج شود.