نامزدهای جمهوری‌خواه، رجال درجه ۲ و ۳ ساختار سیاسی آمریکا هستند
موضوعی که شاید در تحلیل اردوگاه و به طور کلی وضعیت جمهوری‌خواهان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که نامزدهای جناح محافظه‌کاران از وزن سیاسی خاصی برخوردار نیستند؛ حتی اگر بگوییم که این چهره‌ها، اشخاص درجه دوم و سوم ساختار سیاسی و به طور کلی ایالات متحده هستند، گزافه نگفته‌ایم.
«فریدون مجلسی» کارشناس مسائل آمریکا در خصوص روند مبارزات انتخاباتی در آمریکا، به خبرنگار ایلنا گفت: باید توجه داشت که در روند انتخابات آمریکا و خصوصاً معرفی نامزدها و مناظره‌ها تا آخرین ساعت امکان به وجود آمدن تغییرات اساسی وجود دارد. کما اینکه کسی فکر نمی‌کرد هیلاری کلینتون که از جایگاه بسیار مناسبی در حزب دموکرات برخوردار بود در مناظره اخیر توسط «برنی سندرز» و «مارتین اومالی» به چالش کشیده شود. کلینتون فردی شناخته شده است. هم از سمت خانواده خود و هم از طرف خود که وزیر خارجه بوده در ذهن مردم آمریکا جا دارد ولی ممکن است وقایع به خصوص مباحث مربوط به عراق و لیبی وی را تحت فشار قرار دهد و اگر نتواند پاسخگوی پرسش‌های رقبای خود باشد، بی شک یک خطر بزرگ او را تهدید خواهد کرد.
وی ادامه داد: موضوع این است که طرف جمهوری‌خواه طرفدار سخت‌گیری بیشتر در سیاست خارجی است و در مقابل هم دموکرات‌ها صحبت‌های خود را مقداری تهدیدآمیزتر مطرح خواهند کرد تا بتوانند مانع جوی که جمهوری‌خواهان ایجاد می‌کنند، بشوند. اما باید گفت که در حالت فعلی کلینتون از برنی سندرز و مارتین اومالی جلوتر است. متاسفانه یک موضوعی که شاید در تحلیل اردوگاه و به طور کلی وضعیت جمهوری‌خواهان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که نامزدهای جناح محافظه‌کاران از وزن سیاسی خاصی برخوردار نیستند؛ حتی اگر بگوییم که این چهره‌ها، اشخاص درجه دوم و سوم ساختار سیاسی و به طور کلی ایالات متحده هستند، گزافه نگفته‌ایم.
به عقیده من نامزدهای جمهوری‌خواه حتی در سطح رجال سیاسی کشورهای بالکان هم به حساب نمی‌آیند. به عنوان مثال جب بوش که در فلوریدا فرماندار بود، در روزهای اخیر از سمت پدر خود مورد انتقاد قرار گرفت. دونالد ترامپ هم وزن خاصی در عالم سیاست ندارد و حتی حضور ترامپ و نامزدهای بی‌وزن دیگر در اردوگاه جمهوری‌خواهان موجب تضعیف چهره این حزب سیاسی در ایالات متحده شده است.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با تاکید بر کم‌وزن بودن چهره‌های جمهوری‌خواه بیان کرد: به ظاهر بن کارسون که البته سیاه‌پوست است، در جبهه جمهوری‌خواهان قدرتمندتر به حساب می‌آید. مواضع اتخاذی از سمت کارسون مواضع بسیار تندی است که تنها نژاد پرستان آن را اتخاذ می‌کنند و موقعیت وی به نظر مقبول‌تر از سایر کاندیداها می‌آید. کاندیداهای دیگری مانند «کریس کریستی» و اشخاص دیگر در اردوگاه جمهوری‌خواهان هیچ‌گونه سابقه خاصی ندارند و تنها با موضع‌گیری علیه ایران یا اتخاذ شعارهای تند توانسته‌اند خود را مطرح کنند و شاید مقداری هم روی حمایت اسرائیل حساب کنند. باید به خاطر داشته باشیم که اکثریت یهودیان آمریکا از دموکرات‌ها حمایت می‌کنند و آن دسته از آنها که زیاد مذهبی نیستند، افکارشان مقداری به سمت چپ‌ها سنگینی می‌کند و این‌گونه نیست که هر چه اسرائیل بخواهد، یهودیان آمریکا هم اجراء کنند. لذا به نظر می‌رسد که جمهوری‌خواهان با چهره های درجه دو و سه که معرفی کرده‌اند، جریان را به داخل کمپ دموکرات‌ها برگردانند.
وی درباره وضعیت رقابتی دونالد ترامپ و بن کارسون، در جدول نامزدهای حزب جمهوری‌خواه عنوان کرد: «دونالد ترامپ از سنین جوانی تا حدودی شناخته شد اما با ورود به سنین بالاتر و مطرح کردن یک سری از سخنان تند و بدون ارزش موجب شد تا طرفداران خود را از دست بدهد. به گونه‌ای که وی در هنگام و پس از توافق وین خیلی سعی کرد تا خود را با دوستانش در کنگره همراه کند که در ین موضوع هم ناموفق بود.اما بحث اصلی در افت جایگاه ترامپ، موضوع ابعاد شخصیتی او خواهد بود. چراکه در هیچ نقطه‌ای از دنیا، شهروندان و مردمان یک کور هیجان را پذیرا نیستند و همگی به دنبال یک آرامش و آسایش تثبیت شده هستند و به نوعی از این ادبیات که بخواهد مجدداً هیجان کاذب را بر جامعه غالب کند در هراس هستند.»
جب بوش هیچ‌گاه به عنوان یک چهره مستقل مطرح نبوده. یعنی اگر عنوان و برچسب خانوادگی بوش روی وی نبود، بدون شک کسی او را نمی‌شناخت. او خاطره خوبی از دوران ریاست‌جمهوری برادرش در آمریکا ندارد و حتی شخصیت جورج بوش و حتی بوش پدر را هم به یدک نمی‌کشد. بن کارسون هم معتقد است که چون به آمریکایی‌های آفریقایی تبار تعلق دارد، بتواند آراء آنها را به خود اختصاص دهد که با کمال حیرت، متاسفانه این اقلیت به دلیل نامعلوم معمولاً به جمهوری‌خواهان رای می‌دهند اما باید دانست که این جمعیت هم دردی را از کارسون دوا نخواهد کرد چراکه از این اقلیت ۱۲ تا ۱۳ درصدی که بخشی از آن به دنبال اوبامای دموکرات راه افتاده‌اند، تنها مقدار و درصد پایینی به کارسون رای خواهند داد.
مجلسی در پاسخ به این پرسش که آیا بن کارسون همانند اوباما قصد هم‌نوا کردن رنگین‌پوست‌ها با خود را دارد یا خیر، گفت: از حیث شخصیتی نمی‌توان باراک اوباما را با بن کارسون مقایسه کرد. چراکه اوباما فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد است و از یک ضریب هوشی بالایی برخوردار بوده که موجب پذیرش وی در آن دانشگاه شده است. به گونه ای که در آمریکا هر شخصی که قصد و نیت ورود به هاروارد را دارد، یا باید میلیارد باشد یا اینکه از ضریب هوش بالایی برخوردار باشد و اوباما در ردیف دوم قرار داشت. اوباما با سن و سال پایینی به منصب سناتوری رسید و در سن ۴۷ سالگی هم ریاست‌جمهوری آمریکا را عهده‌دار شد. لذا این موضوع نشان می‌دهد که سیاست آمریکا چگونه از مردان عاقل، تهی شده و حتی در گذشته هم چهره افراطی آنها، نیکسون بود.
وی با تاکید بر جایگاه نامزدهای دموکرات در حالت فعلی تصریح کرد: شخصیت دموکرات‌ها معمولاً قوی‌تر از جمهوری‌خواهان بوده است و باید گفت فرماندار، سناتور یا هر چهره سیاسی که باسواد و دارای قوه تعقل مناسبی است، تا به این حد مواضع دست راستی اتخاذ نمی‌کند و بینش خود را مطابق با جامعه و دنیای حال حاضر تنظیم می کند. لذا جمهوری‌خواهان محکوم به داشتن چنین اشخاصی مانند دونالد ترامپ خواهند بود.
این تحلیلگر مسائل آمریکا در پایان با اشاره به عدم حضور جو بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده ایالات متحده تاکید کرد: اگر جو بایدن، گرفتار مرگ فرزندش نشده بود و به انتخابات ورود می‌کرد، حتی با وجود سن بالایی که دارد، به علت شخصیت، متانت و اعتدالی که نسب به دیگران دارد می‌توانست به راحتی کلینتون را کنار بزند تا جایی که وی اعلام کرده بود، به سبب وارد آمدن لطمه‌ای که از مرگ پسرش نشات گرفته است، اوضاع و احوال روحی مناسبی ندارد و نمی‌خواهد که با چنین احوالی پا به عرصه انتخابات بگذارد و این خود نشان‌دهنده شخصیت این فرد است. کلینتون هم زن باهوش و باتجربه‌ای است اما ما شاهد این بودیم که وی در زمان حضورش در وزارت خارجه تا حدود زیادی زیر بار فشارها قرار داشت که این نکته از سمت جمهوری‌خواهان به یک محور اصلی برای هدف قرار دادن کلیتون و برجسته‌سازی ضعف‌های وی در مناظره‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین باز هم باید منتظر ماند تا ببینیم در هفته‌ها و ماه‌های آینده چه جابه‌جایی‌هایی درون اردوگاه دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواهان صورت می‌گیرد.