تشکیل صندوق مالی مستقل برای بخش آب
معاون پژوهش‌های اقتصادی مرکزپژوهش‌های مجلس شورای اسلامی گفت: اگر منابع اعتباری بخش آب از منابع عمومی کشور جدا شده و در صندوقی مستقل ذخیره شود، شاید بتوان به حل مسئله بحران آب در ایران امیدوار بود.
به گزارش ایلنا، محمد قاسمی با اشاره به اینکه در نظام بودجه‌ریزی و برنامه‌نویسی ایران تفکیکی بین منابع قابل تصمیم‌گیری و منابع در دسترس قایل نیستیم، بیان کرد: برای بحث آب هشت میلیارد دلار اعتبار از محل صندوق توسعه ملی در نظر گرفته شده‌است اما تا کنون حتی یک صفحه هم به مجلس ارسال نشده که این اعتبارات صرف چه اقداماتی خواهد شد. یا اینکه چگونه این منابع مالی به حل بحران آب در کشور کمک خواهد کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که در برنامه ششم چگونه باید به مسئله آب پرداخته شود، عنوان کرد: در ایران معمولا مشکلات را روی کاغذ حل می‌کنیم. برای حل مشکل، بودجه در نظر می‌گیریم اما در عمل منابع مالی تحت فشارها و کمبودهای بودجه‌ای، صرف مسایل روزمره دولت می‌شود.
قاسمی ادامه داد: اگر قرار است مسئله آب در ایران حل شود و برنامه‌های ما در این بخش ضمانت اجرایی کافی داشته باشد، باید بودجه‌های در نظر گرفته شده برای حل مسئله آب را از استخر مشترک بودجه جدا کنیم. زیرا در شرایطی که منابع مالی کشور مشترک است، بودجه بیشتر به وزارتخانه‌هایی مثل آموزش و پرورش و بهداشت که زور بیشتری دارند و راحت‌تر بودجه می‌گیرند، اختصاص خواهد یافت.
معاون پژوهش‌های اقتصادی مرکزپژوهش‌های مجلس با تاکید بر اینکه برای قیمت‌گذاری‌ها در بخش آب و انرژی فکر جدی باید کرد، گفت: در مورد بخش انرژی هم تصمیم گرفته شد که قیمت‌ها اصلاح شود اما با اجرای این تصمیم، به نتیجه مطلوب نرسیدیم.
وی ادامه داد: اگر از ابتدا هدف مشخصی برای اصلاح قیمت‌ها در بخش انرژی تعریف می‌شد و اعلام می‌کردیم که منابع حاصل از این اصلاح قیمت، باید صرف دستیابی به این هدف شود، قطعا نتایج بهتری از اصلاح قیمت‌های بخش انرژی حاصل می‌شد.
قاسمی در تشریح سخن خود بیان کرد: اگر اعلام می‌کردیم که تولید، توزیع، انتقال و مصرف انرژی در ایران بهینه نیست و باید بهینه شود، هدف مشخصی تعریف کرده بودیم. در نتیجه منابع ایجاد شده را برای رسیدن به این هدف مشخص، در قالب پروژه‌هایی که تعریف می‌شد، هزینه می‌کردیم.
وی تاکید کرد: در بخش آب حتما باید برای رسیدن به یک هدف مشخص، صندوق مالی جدا تعریف شود در غیر این صورت هشت میلیارد دلار اختصاص یافته به بخش آب، صرف همان کارهایی می‌شود که طی 30 سال گذشته شده بود.
به اعتقاد معاونپژوهش‌هایاقتصادیمرکزپژوهش‌هایمجلس بخش مهمی از بحران آب ایران ناشی از نظام برنامه‌ریزی و سیاستگذاری نادرست در این بخش بوده‌است.
وی افزود: اگر قصد داریم به هدف مشخصی برسیم، برنامه‌های تدوین شده برای حل مشکل آب باید حتما متکی به منابع مالی حاصل از قیمت‌گذاری مجدد آب و سایر منابع مالی مورد نظر دولت باشد.
قاسمی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سابقه 70 ساله برنامه نویسی در ایران، بیان کرد: در ایران تغییری در نظام برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی ایجاد نشده‌است. متاسفانه معتاد شده‌ایم که برنامه بنویسیم و بعد آن را نگاه کنیم. گویی نبود این برنامه خلاء بزرگی برای کشور به حساب می‌آید.
وی یکسان دانستن بودجه و برنامه را استنباطی غلط در نظام برنامه‌ریزی کشور توصیف کرد و گفت: محدوده بودجه، محدوده منابع و مصارف است اما محدوده برنامه این گونه نیست. به دلیل این تفکر، همه آمال و آرزوها را در برنامه می‌آوریم و برنامه را تبدیل به سند رقابت برای منابع کمیابی می‌کنیم که نداریم.
وی تاکید کرد: نظام برنامه‌ریزی در ایران علی‌رغم همه شکست‌هایی که در کشور خورده و همه ناکامی‌هایی که داشته، در شرایط فعلی کشور یک ضرورت است. اگر هیچ زمان دیگری به برنامه نیاز نداشتیم، در شرایط کنونی به یک برنامه منسجم نیازمندیم.
معاون پژوهش‌های اقتصادی مرکزپژوهش‌های مجلس اضافه کرد: برنامه ششم برنامه بقای ملی کشور است. در طول این برنامه بحران‌های مختلف اعم از اقتصادی، محیط زیستی، آب و غیره را پیش‌رو داریم. به دلیل وجود این بحران‌ها، موقعیت برنامه ششم تبدیل یک موقعیت تاریخی برای بقای ملی کشور شده‌است.