گردشگری جزیره را فدای گشت ارشاد نکنیم!

از در فرودگاه جزیره کیش که خارج می شویم ، باد گرمی به صورت ما می خورد و هوای شرجی جزیره را در همان ثانیه های اول سفر لمس میکنیم. تاکسی ها به صف ایستاده اند و ما بلافاصله سوار می شویم و راننده حرکت می کند. مقصد را جویا می شود و ما هم پیشنهاد میدهیم که برای‌مان هتلی ارزان قیمت پیدا کند.  راننده نگاهی از داخل آینه به ما کرده و می گوید نگران نباشید ، به خاطر کمبود مسافر همه جا ارزان شده. تصور ما این بود که به خاطر گرما و اینکه این روزها فصل سفر به مناطقی چون کیش نیست چنین سخنی می‌گوید اما ظاهرا ماجرا فراتر از گرمی هوا و فصل سفر بود. از محدودیتهایی گفت که مسافران را کلافه می کند و مسافرت را به کام آنها تلخ میکند و تنگ نظریهایی که تنها به سوق دادن مردم به هزینه کردن پولهایشان در کشورهای مجاور منجر می شود.

فردای آن شب مقابل مرکز تجاری جزیره از ماشین پیاده می شویم و با ماشین ون گشت ارشاد مواجه می شویم . دو مامور مرد به ماشین تکیه داده اند و یک مامور زن در حالی که چند قدم جلوتر از آنها ایستاده است،  با دقت به ورودی و خروجی مرکز تجاری خیره شده است.  دیدن این منظره حس خوبی به انسان منتقل نمی‌کند. در جزیره ای که قرار بود منطقه آزاد باشد و سرمایه ها را به سمت خود بکشد، فوت و فن جذب سرمایه را رها کرده و به شخصی ترین حیطه های زندگی مردم مشغول شده ایم. ماموران گشت ارشاد به شدت سرشان خلوت است و حوصله شان سر رفته ، چرا که مسافر زیادی وجود ندارد و طبیعتا شانس دستگیری "بدحجابها" هم در چنین شرایطی کاهش می یابد.

فروشندگان و راننده های جزیره از کسادی بازار می گویند و اینکه مسافر داخلی ترجیح می دهد با همین مقدار هزینه به دبی یا گرجستان و آدربایجان و ترکیه سفر کند ، چرا که حداقل در آنجا مجبور نیست تذکر و توبیخ گشت ارشاد را تحمل کند یا برای دیدن ساحل دریا خودش در نقطه ای از شهر و همسرش در نقطه دیگری باشد!

می‌گویند اوضاع کیش اصلا خوب نیست و عده زیادی در حال ترک جزیره هستند. بدون شک دلایل این رکود و این کسادی وحشتناک که در اقتصاد گردشگری کیش به وجود آمده، تنها به تنگ نظریهای فرهنگی و اجتماعی بر نمی گردد و دلایل اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم در آن دخیل است ، اما آیا منطقی و موجه است که در چنین شرایطی، با تنگ نظری خود، عاملی به عوامل فروپاشی اقتصادی این منطقه بیافزاییم؟