خبرگزاری کار ایران

گفت‌وگو با سنگ‌نویسی که دوست ندارد سنگ قبر داشته باشد

سفارش سنگ قبر از طرف مادران برای فرزندانشان آزارم می‌دهد

من سنگ قبر نمی‌خواهم و دوست ندارم و به خانواده سفارش کردم سنگ برایم نگذارند.

می‌گوید در بچگی آن هم به صورت اتفاقی عاشق حرفه سنگ‌نویسی شده است.

عباس بیاتی حالا ۵۰ بهار از زندگی خود را سپری کرده است همچنان عاشق این حرفه است.

سینه او غم‌انگیز‌ترین صحنه‌های زندگی را آرشیو کرده است.

گفت‌وگو ما را با او بخوانید.

چند سال سابقه کار دارید و از کجا شروع کردید؟

۳۳ سال سابقه کار دارم و بصورت اتفاقی وارد حرفه سنگ‌نویسی مزار شدم.

داستان از آنجا شروع شد که در یک روز گرم تابستان نزدیک قبرستان با همبازی‌هایم مشغول بازی بودیم. مردی می‌انسال به طرف ما آمد و در نصب سنگ مزار قبری از من کمک خواست. سنگ را خریدیم و نصب کردیم. با یک حساب کتاب بچگی دیدیم سود خوبی در این کار هست و همین من را بیشتر راغب کرد تا به این حرفه وارد شوم.

اولین حقوق را چه کردید؟

شلوار و پیراهنی خریدم که تا مدت‌ها به یادگار نگهش داشتم.

دید مردم نسبت به کارتان چگونه است؟

عده‌ای آن را هنر خطاطی می‌دانند و عده‌ای ثواب و کار نیک.

در جامعه امروز تقریبا مردم به این حرفه هنری نگاه می‌کنند و کسی مشکلی ندارد و در جامعه جا افتاده است.

جوان‌ترین و کهنسال‌ترین متوفی که برایش سنگ نوشتید؟

از بچه بدنیا نیامده تا پیرمرد ۱۳۰ ساله و سرشناسترین سنگی که تراشیدم مربوط به دکتر اولادی بود.

متنهایی که نوشته می‌شود بر چه اساسی است؟

عموما سنگ‌نوشته‌ها توسط خود مردم و متناسب با صاحب قبر سفارش داده می‌شود.

گران‌ترین و بهترین سنگ قبری که حکاکی کردید؟

 سنگ مرمر گران‌ترین سنگ‌ست که از نظر کیفی هم مرغوب‌تر بوده و گران قیمت‌ترین سنگی که حکاکی و نصب کردم حدود ۱۲ میلیون تومان بوده است.

چه چیزی شما را در محل کارتان می‌آزارد؟

این کار باعث شده روحیات خوبی نداشته باشم و بیشترین اتفاقی که مرا در محل کار آزار می‌دهد مادرهایی هستند که برای فرزندانشان سنگ قبر سفارش می‌دهند.

عزیز‌ترین کسی که برایش سنگ قبر نوشتید؟

 سنگ قبر برادرم

بعد از ۱۲۰ سال عمر دوست دارید چه کسی سنگ قبر شما را حکاکی کند؟

من سنگ قبر نمی‌خواهم و دوست ندارم و به خانواده سفارش کردم سنگ برایم نگذارند.

گفت‌وگو از مهرآسا جانعلی‌پور

کد خبر : ۲۹۶۷۹۷