طرح فروش فوق‌العاده اتحادیه نوشت‌افزار؛ تشریفاتی است
طرح فروش فوق‌العاده اتحادیه نوشت‌افزار در خیابان انقلاب در هیچ مغازه‌ای وجود ندارد. در نقاط پراکنده‌ای از شهر دیده می‌شود آنهم در حد یک برچسب روی در فروشگاه‌ها / هر فروشنده‌ای که مایل بود و اعلام آمادگی کرد؛ مشمول طرح شد. به ما ربطی ندارد که چه کسی آمد و چه کسی نیامد.
در ارتباط با طرح فروش فوق‌العاده اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی تهران، خبرنگار ایلنا سراغ فروشندگان این اتحادیه رفت تا جزییات این طرح را از آنها جویا شود و میزان رضایت آنها را بپرسد. فروشگاه‌های خیابان انقلاب که مرکز اصلی فروشندگان این صنف است، برای این گشت و گذار انتخاب شده بودند…
اولین فروشگاه روبروی دانشگاه تهران بود، زمانی که طرح فروش فوق‌العاده را مطرح کردیم، فروشنده با تعجب نگاهی کرد و مجبور شدم چندین بار جمله‌ام را بگویم تا مطمئن شود که چه می‌گویم و من هم مطمئن شوم که در خواب با رییس اتحادیه درباره‌ی این طرح صحبت نکرده‌ام.
فروشنده با معاون رییس اتحادیه تماس گرفت و خلاصه‌ی این تماس این بود که چنین طرحی تقریباً در خیابان انقلاب در هیچ مغازه‌ای وجود ندارد و در نقاط پراکنده‌ای از شهر دیده می‌شود که همان هم صوری است و در حد یک برچسب روی در فروشگاه‌ها زده شده اما تخفیف خاصی به این کالاها اختصاص داده نمی‌شود، چون اتحادیه هم هیچ کالای دولتی به این فروشگاه‌ها نمی‌دهد که آنها بخواهند از سود خود کم کنند.
وی ادامه داد: گاهی وزارت بازرگانی اطلاعیه می‌دهد و طبق آن اتحادیه اجناسی را میان برخی فروشندگاه توزیع می‌کند که فروشندگان هم طبق همان قیمت دولتی کالا را عرضه می‌کنند اما هیچ فروشنده‌ای نمی‌تواند در این بازار بی‌دلیل از سود کالای خود بکاهد.
اتحادیه نوشت‌افزار فقط حق عضویت می‌گیرد
فروشنده‌ی دیگری که در این راسته کار می‌کرد و سرگرم بازی با تلفن همراهش بود؛ از ناراضی بودن از عملکرد اتحادیه گفت و اظهار داشت: پدرم حدود ۲۰ یا ۱۵ سال گذشته عضو اتحادیه بود و از قدیمی‌های این صنف بود و آن زمان اتحادیه هم عملکرد بهتری داشت اما الان اتحادیه فقط هزینه‌ی حق عضویت از ما می‌گیرد و اتفاق خاصی نمی‌افتد.
وی افزود: کیفیت کالاهای داخلی پایین است و در نتیجه حدود ۸۰ درصد اجناس خارجی است پس افزایش قیمت داشته‌ایم اما این افزایش قیمت خیلی چشمگیر نیست.
یکی دیگر از فروشندگان این صنف که از اتحادیه بسیار ناراضی بود؛ گفت: اعضای اتحادیه هرطور که خودشان بخواهند انتخاب می‌شوند و انتخابات روند درستی ندارد و در نتیجه کسانی که انتخاب می‌شود منافع دوستان و اطرافیان خود را درنظر می‌گیرد و به دیگران کاری ندارد.
وی ادامه داد: ما از برگزاری نمایشگاه‌های لوازم‌التحریر و نوشت‌افزار بسیار ناراضی بودیم و هستیم، چون در سال دو ماه شهریور و مهر فروش خوبی داریم و در این مدت افرادی که در این صنف نیستند و یا تازه وارد بازار شده‌اند با کالاهای بی‌کیفیت در نمایشگاه حاضر می‌شوند و مصرف‌کنندگان هم به خاطر قیمت پایین‌تر سراغ آنها می‌روند.
این فروشنده در پاسخ به نظارت اتحادیه به قیمت کالاها گفت: اتحادیه زمانی می‌تواند به قیمت‌ها نظارت داشته باشد که خودش اقلام را میان فروشندگان توزیع کند اما هنگامی‌که شرکت‌های مختلف وجود دارند و یا افراد جنس قاچاق وارد می‌کنند دیگر چه نظارتی می‌تواند داشته باشد؟
وی ادامه داد: تعزیرات می‌آید و یک پولی می‌گیرد، یک مدیر جدید بیمه می‌آید و برای یک بخش پول اضافه می‌گیرد، مدیر بعدی می‌گوید نه آن کار اشتباه بوده دیگر آن هزینه را ندهید، اما سرنوشت هزینه‌های قبلی که داده‌ایم معلوم نمی‌شود. هزینه‌های ما اضافه می‌شود اما اتحادیه همچنان می‌گوید باید سود ۱۵ درصد بگیریم اما هزینه‌های مالیات و بیمه روزبه‌روز بالاتر می‌رود. برای مثال اگر فروشنده‌ای روزی ۵۰۰هزار تومان فروش داشته باشد، با سود ۱۵درصد برای او ۷۵ هزار تومان می‌ماند و در ماه این مقدار به ۲ میلیون تومان می‌رسد و با هزینه‌های متعارفی که وجود دارد و اجاره‌ی مغازه که ۵ میلیون تومان است، این سود کجای درد او را دوا می‌کند و اصلا چیزی برای او نمی‌ماند.
یکی دیگر از فروشندگان نیز از بیهوده بودن طرح برچسب شبنم؛ گفت و اینکه هزینه‌هایی که بابت این طرح داده‌اند عملاً بیهوده بوده است و تأثیری در روند این بازار ندارد و ما هنوز دلیل راه‌اندازی طرح شبنم را متوجه نشده‌ام.
وی ادامه داد: بسیاری از اجناس داخلی که وجود دارد و به اسم تولید داخلی به فروش می‌رود، در واقع طرح آن از سوی ایران به چین فرستاده می‌شود و آنها به سفارش کار را وارد ایران می‌کند.
مجبور به توضیح به خبرنگاران نیستیم
عباس هدایتیان در ارتباط با بی‌خبری فروشندگان نوشت‌افزار از طرح فروش فوق‌العاده به خبرنگار ایلنا گفت: ما این طرح را با سامانه‌ی پیام کوتاه به تمامی فروشندگان اطلاع‌رسانی کردیم و حتی این طرح در تلویزیون نیز زیرنویس شده است.
رییس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی تهران ادامه داد: هر فروشنده‌ای که مایل بود به ما اعلام آمادگی کرد و این دیگر به ما ربطی ندارد که چه کسی آمد و چه کسی نیامده. این طرح نفع خاصی ندارد و شاید فروش آنها بیشتر شود و مردم هم با قیمت پایین‌تری اقلام را خریداری می‌کنند.
هدایتیان درباره‌ی اصرار ما در رابطه با تشریفاتی بودن این طرح و سود حاصل از آن گفت: سود لوازم التحریر معمولا ۱۵ درصد است که در این طرح فروش فوق‌العاده به ۱۰ درصد کاهش پیدا می‌کند و ما جنسی به فروشندگان نمی‌دهیم بلکه آنها سود خود را کاهش می‌دهند. این در حیطه‌ی وظایف شما نیست که چنین سوالی بپرسید و ما مجبور نیستیم که جواب دهیم.
هدایتیان درباره‌ی توزیع جنس دولتی طی سال که یکی از فروشندگان مطرح کرده بود، گفت: حدود ۵ سال است که جنس دولتی از طریق وزارت بازرگانی توزیع نمی‌شود.
