دنیا تاریخ دیگری هم دارد
«نه! تاریخ را فاتحان نمینویسند...» عنوان چهارمین نمایشگاه انفرادی روشنینژاد است که در سالهای اخیر در آرت فرهای بین المللی آرت مسکو، کانتمپری استامبول و آرت دوبی درخشیده است.
ایلنا: دیوارهای گالری اثر از روز جمعه پنجم آبان، میزبان نمایشگاهی از منتخبی از پنج مجموعه نقاشیهای بابک روشنینژاد است؛ آثاری که کنایههاییگاه طنز آلود به پدیدههای اجتماعی دارد اما خالق آنها تاکید دارد که کیفیت تجسمی آثار برایش اولویت دارد و معتقد است دریافت پیام اندیشمندانه، ارزش هنری هر اثر هنری را پایین میآورد و یک نقاشی را به بیانیه ادبی تقلیل میدهد.
«نه! تاریخ را فاتحان نمینویسند...» عنوان چهارمین نمایشگاه انفرادی روشنینژاد است که در سالهای اخیر در آرت فرهای بین المللی آرت مسکو، کانتمپری استامبول و آرت دوبی درخشیده است. او در این نمایشگاه ۱۰ تابلو در ابعاد بزرگ از پنج مجموعه نقاشیهایش به تماشا گذاشته است: سه اثر از مجموعه «اینترلود»، یک اثر از هر یک از مجموعههای «خوابیدن در خیابان» و «تریلوژی»، سه اثر «شما اینجا چه کار میکنید این وقت شب» از مجموعه «پرسونا» و دو اثر از مجموعه «نه! تاریخ را فاتحان نمینویسند، آن لعنتی را من مینویسم!» که نام نمایشگاه نیز برگرفته از همین آثار است.
روشنینژاد میگوید: «سوژههایم را برنامه ریزی شده انتخاب نمیکنم، آنها در اطرافم و حتی اتفاقات پیرامونم حضور دارند، در من رسوب میکنند و آنها رابه صورت اثر هنری بازتاب میدهم. این سوژهها از منظر هنری و کیفیت تجسمی برای من اهمیت دارند و من در پی القای مفهوم و پیام خاص اجتماعی نیستم اما پر واضح است به دریافتهای مخاطبان مختلف احترام میگذارم اما نظرات آنها نظرات من نیست.»
روشنینژاد که در همدان زندگی میکند و دانشجوی علوم سیاسی است درباره المانهای تصویری آثارش که به امضای تابلوهایش بدل شدهاند نظیر بارکدها میگوید: برای من این نشانههای تصویری از منظر شکلی و روایت تصویری که میآفرینند اهمیت دارند، طبیعی ست که من آنها و همه موضوعاتم را از همین اجتماعی که زندگی میکنیم الهام میگیرم و حرف خاصی را نمایندگی نمیکنند. البته من هم معتقدم فرم، محتوا میآفریند، تانکی که من کشیدم هم از ابزار جنگ و سلطه و گسترش قلمرو میگوید اما من جلوههای بصری در آن پدید آوردهام که همین جنبههای کنایهای تصویرش برایم اهمیت دارد، یا بسیار شنیدهام که برخی بارکدهایی که در نقاشیهایم میکشم را مثلا نقدی به زندگی سرمایه داری تلقی میکنند که هر چند در این فهم آزادند اما تعبیر من نقاش، تنها ارائه نقاشانه آن مقصود است»
این نقاش جوان درباره رنگ گذاریهای برجسته روی بومهای نقاشیهایش که متریال رنگ روغن را به رخ بیننده میکشد گفت: «استفاده از رنگ روغن معنا و مفهومی دارد و دیگر صرفا یک ابزار نیست، جسمانیت رنگ هم وجهی استتیک و هم استعارههایی تجسمی دارند آنهم در سرزمینی که نفت، سرنوشت آن را دچار تحول کرد، اگر در بومهایم وجه قیری رنگها مشهود است، میخواهم به مخاطب کیفیت نفتی بودن آنها را یادآور شوم زیرا تاریخ من و شما را از سدهها پیش تا کنون، همین وجود نفت تغییر داده است.»
روشنینژاد در پاسخ به سوالی درباره عنوان نمایشگاه و این نکته که آیا واقعا معتقد است تاریخ را فاتحان نمینویسند گفت: «پیشترها یک جایی نوشتم که نویسنده بد کسی است که از هنر مطایبه گویی و نقیضه گویی بیبهره است زیرا در این صورت حتی جملات درستش هم پذیرفته نمیشود.
«نه! تاریخ را فاتحان نمینویسند...» هم یکجور کنایه است به طبع همه ما میدانیم که تاریخ اغلب چطور نوشته شده است اما در عین حال باور داریم تاریخ دیگری هم وجود دارد که نانوشته مانده است مثلاً تاریخی که از ذهن زنهایی که در پستوهای قصرهای قاجاری محبوس بودند مانده و نتوانستند آن را بنویسند.»
نقاشیهای فیگوراتیو روشنینژاد در کنار این بار معنایی تامل برانگیز، از تکنیک خاص او و نیز ضرب قلم موهای جسور و آگاهانه بهرهمند است؛ نقاشیهایی که به جهت قدرت ارائه نقاشانه چشم بیننده را به خود جلب میکند و در قدم بعدی او را به مفاهمه و کشف و شهود در اثر دعوت مینماید.
«نه! تاریخ را فاتحان نمینویسند...» تا اول آذرماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، کوی برفروشان (روبروی خانه هنرمندان)، پلاک ۱۶ روی دیوار است و علاقمندان میتوانند همه روزه از ساعت ۱۱ تا۲۰ و جمعهها ساعت ۱۶ تا ۲۰ (به غیر از شنبهها که گالری تعطیل میباشد) از این آثار دیدن نمایند.