بهرام افشاری بازیگر نمایش پیرمردی با بالهای بزرگ:
برای بازی در سه نمایش اخیر ریالی دریافت نكردهایم
افشاری: ما جوانانی هستیم كه از همین طریق امرارمعاش میكنیم و متاسفانه ادامه چنین روندی موجب میشود فردی مثل من از فعال هنری به مخاطب هنرتئاتر تبدیل شود. كار خانم گلستانی هم هیچ كمك مالی دریافت نكرده و ایشان در شرایطی قرار گرفتهاند كه من واقعا توقع دریافت دستمزد ندارم.
ایلنا: بهرام افشاری كه در نمایشهای آدمكش به كارگردانی محمد بیریا و ساقی نوشته و كارگردانی امیر دژاكام به روی صحنه رفته بود، همچنان ریالی بابت بازی در این دو نمایش دریافت نكرده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این هنرمند جوان كه در نمایش پیرمردی با بالهای بزرگ به كارگردانی پرستو گلستانی ایفای نقش میكند، گفت: در حال حاضر وضعیت به گونهای شده است كه نه من و نه همكارانم بابت اجرای آثاری كه از فروردینماه به این سو روی صحنه رفته است حتی یك ریال دریافتی نداشتهایم، به هرحال ما جوانانی هستیم كه از همین طریق امرارمعاش میكنیم و متاسفانه ادامه چنین روندی موجب میشود فردی مثل من از فعال هنری به مخاطب هنرتئاتر تبدیل شود. كار خانم گلستانی هم هیچ كمك مالی دریافت نكرده و ایشان در شرایطی قرار گرفتهاند كه من واقعا توقع دریافت دستمزد ندارم.
وی با بیان اینكه مشكلات او به عنوان بازیگر تئاتر روزبهروز بیشتر میشود، ادامه داد: در كنار این عدم پرداختها متاسفانه باید گفت شایسته سالاری هم وجود ندارد و بازیگر باید حتما از مرز سیسالگی بگذرد و وارد چهلسالگی بشود تا بگویند چه بازیگر خوبی است. درحالی كه ممكن است یك بازیگر در دوران نوجوانی بازیهای درخشانی از خود به جا گذاشته باشد كه به همین دلیل مورد بیتوجهی واقع شده و دیده نمیشود.
افشاری ضمن اشاره به لطمه ناشی از آثاری كه تولید میشود اما امكان به صحنه رفتن پیدا نمیكند، اظهار داشت: من دو سال پیش در قالب جشنواره تئاترفجر در دو نمایش بازی كردم كه بسیار برای آن انرژی زیادی گذاشتم اما با یك كلمه ساده توقیف شد همه چیز تمام میشود و میرود.
این بازیگر در خصوص بازی در نمایش پیرمردی با بالهای بزرگ و تفاوت ایفای نقش برای مخاطب نوجوان نسبت به مخاطب بزرگسال، گفت: تفاوتهای زیادی در ایقای این نقش وجود دارد اما به طور كل مقدمه و پایه ایفای نقش برای بازیگر در نمایشنامه موجود است. در نمایش ساقی من در نمایشی بازی میكردم كه مخاطب نسبت به آن میزانی شناخت و آشنایی دارد چون به هرحال موضوع درخصوص حضرت علی(ع) بود.
وی ادامه داد: اما در نمایش پیرمردی با بالهای بزرگ به طور كل تفاوت وجود دارد، بازی در سالن بلك باكس انتظامی خانه هنرمندان با ایفای نقش در نمایش ساقی سالن اصلی تئاترشهر بسیار فرق میكند. در این نمایش مخاطب در چهارسویه سالن نشسته و اطراف من را احاطه كرده است و من باید به گونهای بازی كنم كه عدالت برای همه رعایت شود. به همین دلیل شما هر پنج دقیقه من را در یك جهت میبینید. این نقش یكی از سختترین اجراهای من تا به امروز است و گذشته از چهاروجهی بودن باید از نظر تیپیكال و شخصیت بهگونهای ارائه شود كه بتواند با مخاطب نوجوان ارتباط برقرار كند.
افشاری همچنین در توضیح نقشی كه دراین نمایش به عهده دارد و مراحل آشنایی با گروه و تمرین، بیان كرد: اصولا شخصیتهایی كه در آثار ماركز حضور دارند تیپیكال هستند اما به مرور كه داستان پیش میرود ماركز شخصیتهای آنها را میسازد و به نوعی به تیپ شخصیت تبدیل میشوند. كاركتری كه من نیز نقش او را به عهده دارم همینگونه است.
وی افزود: من اوایل مردادماه از طریق آقای علیرضا ناصحی با خانم گلستانی آشنا شدم و در حالی كه قرار بود نقش من برعهده یك بازیگر شناخته شده تئاتر گذاشته شود، پس از دورخوانی نمایشنامه با لطف خدا و اعتماد خانم گلستانی ایفای نقش به عهده من گذاشته شد. پس از آن تمرینها شروع شد كه باید بگویم طی یكماه پایانی روزی 4تا6 ساعت تمرین میكریدم.
بازیگر نمایش آدمكش همچنین درخصوص تجربه كارگردانی نمایش، گفت: من چندسال پیش نمایش كنیچی را با اقتباس از نمایشنامهای از نیل سایمون به صحنه بردم كه افتخار میكنم تنها یك بازبین داشت و آن یك نفر هم استاد حمید سمندریان بود. استاد به مدت یك سال روند شكلگیری كار را زیر نظر داشت و من را راهنمایی میكرد تا اینكه نهایتا پس از یكسال اجازه اجرای نمایش در موسسه سمندریان را به من داد، روحش شاد.
بازیگر برتر اردیبهشت تئاتر ایران درباره تاثیر بازیگری و كارگردان بودن در تئاتر بر یكدیگر، توضیح داد: پاسخ این سوال را با این مثال میدهم كه من یك راننده هستم و امكان دارد گاهی پشت فرمان بنشیم، گاهی كنار راننده، شاید گاهی هم صندلی عقب؛ به هرحال اگر لازم باشد بازی میكنم و گاهی كارگردانی. هنگامی كه میبینم نمایشنامههایی كه مینویسم از طرف اساتید با استقبال مواجه میشود بسیار خوشحال میشوم و قطعا به كار خود ادامه میدهم.
افشاری در انتها با تاكید بر مشكلاتی كه این روزها با آن مواجه است، گفت: ما نسلی هستیم كه با نسلهای قبل تفاوت زیادی داریم، اگر نسل گذشته تنها یك كتاب بازیگری را پیش روی خود میدید، نسل من با جهانی از اطلاعات و تصاویر مواجه است. امروز ما نیتوانیم فیلمهای روز جهان را با دوهزار تومان تهیه كنیم و ببینیم. نسل من میان یك نسل سنتی و علاقهمند به تئاتر كلاسیك، و نسلی كه اصلا نمیدانیم چه میخواهد و تئاتر آوانگارد اجرا میكند گیر كرده است.