دولت پایش را از روی سیم هنرمندان بردارد

 ایلنا: نشست مطالبات هنرمندان از دولت یازدهم شب گذشته(17 شهریور) در حالی برگزار شد که اغلب آن‌ها معتقد بودند که دولت نباید نگاه امنیتی به هنر و هنرمندان داشته باشد و از طرف دیگر نیز راه توجه به هنر این نیست که یک هنرمند سمت مدیریت هنری داشته باشد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، در دومین  نشست هم اندیشی مطالبات هنرمندان از دولت تدبیر و امید در خانه هنرمندان حمید شانس (مجسمه ساز)، محمد سلحشور (خوشنویس)، فرزاد ادیبی (گرافیست)، سهیل محمودی (شاعر)، فاطمه راکعی (شاعر)، ساعد نیکزاد (فیلمبردار)، مریم زندی (عکاس و نقاش) و فرامرزی (نقاش) حضور داشتند.

بهمن نامور (مجری این برنامه و معاون مدیرعامل خانه هنرمندان ایران) با شاره به وضعیت هنر مندان در جامعه گفت: هنرمندان از مهجور‌ترین اقشار جامعه هستند اما حسن نیت دارند. دولت جدیدی آمده و مدعی است که می‌خواهد امید را در جامعه رواج دهد و هنرمندان سعی دارند یک فرصت دیگر به آن‌ها بدهند و در غیر این صورت دوباره به عزلت و گوشه نشینی خود ادامه خواهند داد.

نامور همچنین گفت: به هر حال دولتمردان به هنرمندان نیازمند هستند البته نباید احساس شود این مطالبات صنفی است زیرا هنرمندان زبان جامعه هستند و مطالبات آن‌ها مطالبات کل جامعه است. زیرا مطالبات هنرمندان مطالبات راهبردی برای کل جامعه بوده است. جامعه پذیرفته که هنرمندان زبان آن‌ها باشد.

وی ادامه داد: بخش گسترده‌ای از مباحث امروز به خواسته‌های جامعه بازمی‌گردد. بنابراین نباید به هنرمندان به عنوان قشر مجزا و یا صنف نگاه کرد و باز هم تاکید می‌کنم آن‌ها زبان جامعه هستند.

نامور با بیان اینکه امید بزرگ‌ترین سرمایه جامعه است، ادامه داد: امیدواریم دولتمردان از این سرمایه بزرگ صیانت کنند.

ثابتی مطلق هنرمند هنرهای تجسمی گفت: وضعیت کشور وضعیتی است که از نظر نظری نیازمند است و برای آن کار شود. بخش اعظمی از مشکلات ما به فقدان نظریه باز می‌گردد.

وی افزود: فقدان نظریه باعث می‌شود تا تشتت در جامعه پدید آید. در واقع چیزی که امروز اهمیت دارد از نظر هنرهای تجسمی این است که به نیاز‌هایمان بپردازیم. از وزارت ارشاد نمی‌توانیم چیزی بگوییم زیرا وزارت ارشاد خود شامل اداره‌های مختلفی است. لذا هنرهای تجسمی امروز نیازمند توجه بیشتری است.

ثابتی مطلق افزود: در شورای عالی هم گفتم روزگاری وزارت فرهنگ و ارشاد تحت عنوان وزارت فرهنگ و هنر نامگذاری شده بود. هنر و فرهنگ به عنوان دو کلیدواژه مطرح شده بود اما پس از مدتی واژه هنر از وزارت خانه حذف شد. ما خواستار هستیم تا واژه هنر بار دیگر به نام وزارتخانه باز گردد.

وی افزود: هنر چیزی درون فرهنگ نیست بلکه بخشی است که به تاریخ پیوند می‌خورد. در زمینه‌های عملی هم کسانی که می‌خواهند مسئول هنر شوند به این نکته باید توجه داشته باشند که انجمن‌ها ترکیب‌های تخصصی هستند ضمن اینکه موزه هنرهای معاصر نیز باید مکان ارائه هنرهای معاصر باشد زیرا هنر معاصر تعریف خاص خودش را دارد.

ثابتی مطلق همچنین گفت: نکته دیگری که باید به آن توجه شود فروش آثار هنری است وزارت ارشاد باید به قانون یک دهم درصد عمل کند و در این زمینه با عدالت برخورد کند و برای هنرمندان نیز در این زمینه امکانات بیشتری را فراهم کند.

فرزاد ادیبی نماینده انجمن گرافیک ایران نیز گفت: من نماینده صنف گرافیک هستم اولین مورد مساله موزه است در انجمن گرافیک سال‌ها است که تعدادی آثار را جمع کردیم و هر آنچه که موجب گرافیک شده است را به صورت فشرده درآوردیم و در دفتر انجمن با خون و دل نگه داشتیم. اما در اینجا باید یادآور شوم که فضای مناسبی برای نگهداری آن‌ها نداریم.

وی در ادامه افزود: نخستین درخواست انجمن گرافیک داشتن فضای مناسب برای نگهداری این آثار است و مطالبه دیگر ما سپردن کار به کاردان و اهلش است. همانطور که شعار دولت نیز بدین گونه بوده است.

ادیبی با بیان اینکه باید از انجمن‌های گرافیک حمایت‌های لازم صورت پذیرد، گفت: در دوره‌های مختلفی دو سالانه برگزار و به شکل صحیحی آن را اداره می‌کردیم اما در ۸ سال اخیر این دو سالانه از انجمن خارج شد و به راه درست نرفت.

وی همچنین گفت: مطالبه دیگر ما اختصاص و مجوز برای فعالیت در ساختمان‌های مسکونی است ما مانند وکلا و پزشکان حق داریم در سازمان‌های مسکونی کارهای هنری انجام دهیم زیرا محصول ما محصول هنری است.

ادیبی همچنین ادامه داد: آخرین درخواست ما در مورد آموزش است آموزش می‌تواند در دو بخش مطرح شود. یک بخش آن آموزش اجتماعی است زیرا ما گرافیک دیواری، محیطی و شهری بسیار بدی داریم که باید اصلاح شود. آموزش دیگر مدرسه‌ای است که باید جدی گرفته شود و این امر با تعامل آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد قابل حل است. هنر گرافیک هنری است که با تکنولوژی به روز می‌شوند اما متاسفانه ما در این زمینه عقب مانده‌ایم ضمن اینکه در درس‌ها نیز باید تجدیدنظر شود.

در ادامه حمید شانس از صنف مجسمه سازان گفت: نقش اجتماعی هنر و نوع تعریفی که از هنر تجسمی در طول این سال‌ها داشتیم من را دچار نگرانی کرده است.

وی ادامه داد: زندگی اجتماعی از طریق تصاویر، زیبایی‌شناسی شده است. یکی از شاخص‌های جامعه امروز این است که منش جامعه را راهبردی می‌داند ضمن اینکه نقش هنر در زندگی معاصر امکان ناپذیراست.

شانس یادآور شد: هنرمندان معاصر از طریق محیط پیرامون در این زمینه می‌توانند عمل کنند و در هنر نقش متفاوتی را برعهده بگیرند. هنرمندان پیش رو می‌توانند در گسترش محدوده‌های دین انسانی اثرگذار باشند. در تفکر هنری دولت معاصر جایی از این همه قابلیت‌ها که انسان را دگرگون کنند نبینیم و این خطرناک است که بگوییم هنر چارچوب سنتی دارد.

وی با بیان اینکه برای هنرهای نقش جدی تعریف نشده است، گفت: گردش مالی مجسمه سازی در سال بیشتر از ۲۰ میلیون نمی‌شود متاسفانه هنر را بزک کرده‌ایم درخواست ما این است که رفتار حمایتی برای هنر جایگزین شود. نکته دیگری که ما را نگران می‌کند این است که در کشور تنها سه دانشکده در رشته مجسمه سازی داریم.

شانس خاطر نشان کرد: در اجتماع ما هنر هنوز به عنوان شغل در نظر گرفته نشده است ضمن اینکه رابطه هنر و سیاست نیز به خوبی تعریف نشده است.

هاشمی نماینده انجمن عکاسان ایران نیز گفت: مشکلات ما در ۸ سال گذشته زیاد بوده است. شغل ما این است تا درگیری‌های جامعه را به تصویر بکشیم و آن‌ها را ثبت کنیم بنابراین انتظار داریم وزارت فرهنگ و ارشاد خود را عامل مرتفع کننده هنرمندان بدانند. زمانیکه انجمن‌های هنری شکل گرفت در واقع بخشی از وظایف از دوش وزارت ارشاد برداشته شد و به نوعی متخصصین آن سپرده شد.

هاشمی همچنین گفت: اگر قرار است وزارت ارشاد بودجه‌ای بدهد نباید انتظار داشته باشد که انجمن به همه خواسته‌های آن‌ها تن بدهد. ما نه تنها در ۸ سال گذشته بلکه با دولت‌های قبل از آن هم مشکل داشتیم.

وی افزود: هنرمند یک مولف است که به بزرگان کشور خط می‌دهد که چگونه فکر کنند. ما به عنوان یک NGO فکر می‌کنیم و درخواست ما این است که وزارت ارشاد نقش حمایتی داشته باشد.

هاشمی یادآور شد: اگر ما مشکلی با نیروی انتظامی داریم وزارت ارشاد باید آن‌ها را توجیه کند و به آن‌ها یادآور شود که ما جاسوس نیستیم بنابراین رسیدگی و تعامل صحیح درخواست اصلی ما است که در کمال خضوع انتظار داریم که امکانات لازم در اختیار انجمن‌ها قرار گیرد زیرا وزارت ارشاد بازوی فرهنگی جامعه است و همین امر جزو وظایف آن‌ها محسوب می‌شود.

وی افزود: انتظار داریم به استقلال هنرمند توجه ویژه‌ای شود و در رابطه با امنیت شغلی عکاسان وزارت ارشاد سپری برای ما باشد.

طباطبایی نماینده انجمن تصویرگران نیز گفت: انجمن فرهنگی هنری تصویرگران ۱۰ است که تشکیل شده است و تا سال گذشته توانستیم به طور مستقیم برای فعالیت‌هایمان ساختمانی را از دولت بگیریم اما باید یادآور شد که در ۸ سال گذشته شرایط عجیب و غریب شده است تا آنجا که ما ساختمانمان را از دست دادیم.

وی افزود: بنابراین پایه اولیه و امنیت دچار اختلال شده است اما با این حال باز هم به فعالیت خود ادامه می‌دهیم.

طباطبایی متذکر شد: اگر تا ۶ ماه آینده ساختمانی برای فعالیت‌های ما اختصاص داده نشود به طور قطع منجر به تعطیلی ما خواهد شد.

در ادامه فرامرزی عضو انجمن نقاشان و گالری‌داران نیز گفت: وظیفه وزارت ارشاد این است که زیرساخت‌ها را درست کند و بقیه کار‌ها را هنرمندان خود به آن آشنایی دارند.

وی افزود: هنرمندان مورد ظلم قرار گرفتند و این ظلم به صورت جبر به آن‌ها وارد شده است و این موضوع خطری برای جامعه محسوب می‌شود.

فرامرزی هنرمند نقاش نیز تاکید کرد: اگر هنر در جامعه به کج راه می‌رود این امر نشانگر یک بیماری است زمانی‌که روان جامعه بیمار شد محصول آن نیز تحت عنوان اثر هنری بیمار خواهد بود. بنابراین می‌توان گفت هنرمندان تاثیر تعیین کننده در روان کلی جامعه دارند اما در شرایط امروز آن‌ها قربانی شده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: بحث کلی‌تر بحث تاریخی و اجتماعی است که متاسفانه در این مورد نیز به هنر ظلم شده است حتی در دوران اصلاحات زمانیکه می‌خواستند برای خود مشاوره انتخاب کنند تفکرشان دور‌‌ همان حلقه دور می‌زد و حاضر نبودند این پیله را پاره کنند به همین دلیل بخش عظیمی از هنرمندان را وزارت ارشاد نمی‌شناخت.

فرامرزی یادآور شد: آقای خاتمی حتی یک بار هم من را ندیده بود البته امثال من زیاد بودند زیرا این‌ها مشاور خاص از یک تفکر را انتخاب می‌کنند و در طول سال‌ها با‌‌ همان مشاورین کار می‌کنند و با عینک‌‌ همان آدم‌ها به مسائل هنری جامعه نگاه می‌کنند.

سهیل محمودی نماینده شاعران نیز گفت: دولت‌ها باید پایشان را از روی سیم ما بردارند. ما می‌خواهیم دولت کاری به کار ما نداشته باشد زیرا ما خائن، جاسوس و وطن فروش نیستیم ما تنها تلاش می‌کنیم که دور هم جمع شویم تا باعث پیشرفت جامعه شویم بنابراین با نگاه امنیتی به ما نگاه نکنید تا ما مجبور نشویم زیرزمینی کار کنیم.

وی افزود: در دوارن گذشته وضع ممیزی بسیار بد بود و وجدان عمومی اهل ادبیات این امر را قبول نداشتند زیرا کتاب دولت آبادی را به کسی می‌دادند بخوانند که تنها امروز یک نامه هم ننوشته است.

محمودی یادآور شد: بخش ممیزی فاجعه است زمان اصلاحات در شورای انقلاب یک مجموعه‌ای را برگزار کردیم که من نماینده فرهنگستان هنر بودم. اما بعد از مدتی تعطیل شد و ما خواستار بازگشایی مجدد آن هستیم.

وی ادامه داد: آن‌ها به آدم‌های ادبیات بدبین بودند و در روزهای آخر به کسانی معادل دادند که وجدان عمومی اهل ادبیات به آن‌ها خندید. چرا باید این معادل دادن پشت درهای بسته اتفاق بیفتد ما شاعران خوبی در شهرستان‌ها داریم که باید به آن‌ها نیز معادل داده شود تا زندگی آن‌ها عوض شود.

محمودی خاطرنشان کرد: سال‌های آخر دولت اصلاحات به طرحی رسیده بودیم که با خاتمی صحبت کردیم تا بسیاری از شاعرهای جوان دارای شغل شوند زیرا اگر شاعری ۲۵ ساله در یک مدرسه مشغول به کار شود باعث می‌شود تا کودکان روح ادبیات را درک کنند.