تفاوت دیدگاه و رفتار سیاسی آیت الله مصباح با مشی جامعه مدرسین مبنایی است

چنانچه اختلاف آن‌چنان عمیق بود که باب گفتگو را بسته و هرگونه تعامل منطقی را دشوار گرداند اصرار بر وحدت ولو مبتنی بر حسن نیت راهگشا نیست.

به گزارش ایلنا، روزنامه رسالت در سرمقاله خود به قلم امیرمحبیان نوشت؛

انتخاب رئیس جمهور جدید هرچند از سوی جریان اصولگرا با واکنش منفی مواجه نشد ولی معمولا شکست جریانات رقیب کاندیدای پیروز به عنوان یک پدیده مهم سیاسی منشاءظهور آثار و تحولاتی می شود که قبلابصورت پنهان در لایه های زیرین روابط سیاسی جریان داشته است. انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هم طبعا دارای آثار مشابهی خواهد بود.

اخیرا نشانه هایی از بروز شکاف های درونی در میان گرایش های مختلف جریان اصولگرا دیده می شود.جریان اصولگرا در قبال آنچه که رخ داد؛ می تواند سه رویکرد را اتخاذ کند.

1.انکار واقعیت و تلاش برای ایجاد وضعیتی خیالی که در آن اوضاع مطابق میل جاری بوده و اصولگرایان پیروز مطلق تلقی شوند.بر اساس این رویکرد یک اصولگرای کامل پیروز شده است.
2. برخورد انفعالی و ایجاد فضای سرزنش و خود تحقیری و در همین حال کوشش برای یافتن یک مقصر و انداختن همه تقصیر ها بر دوش او تا وادار به رویارویی باواقعیت تلخ شکست نشوند.
3.پذیرش واقعیت و تلاش برای درک شرایط و شناختن دلایل شکست بجای خود تحقیری یا خود فریبی.

در این میان خردمندانه آنست که رویکرد سوم را برگزینیم.
***
روایت اخیر آیت الله یزدی رئیس شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از مذاکرات با آیت الله مصباح و تلاش برای ایجاد وحدت میان گرایش های اصولگرا از موارد قابل مطالعه است؛این حرکت از یکسو به‌دلیل نیت خیرخواهانه و حتی مصلحت جویانه آن قابل تقدیر است و از سوی دیگر؛حکایت از عمق اختلاف در میان دو گرایش موجود میان اصولگرایان دارد.

پرسش این‌است که با این تفاوت دیدگاه و اختلاف موجود چه کنیم؟
1. اختلاف دیدگاه امری طبیعی بوده و حتی می تواند منشاء خیر شده و رشد را به ارمغان آورد البته به شرطی که روندی خردمندانه را طی کرده و از تعصب و جاهلیت بدور باشد.
2. چنانچه اختلاف آن‌چنان عمیق بود که باب گفتگو را بسته و هرگونه تعامل منطقی را دشوار گرداند اصرار بر وحدت ولو مبتنی بر حسن نیت راهگشا نیست.
3. جدا شدن جریانات یا افرادی که اختلاف اساسی داشته وحتی باب تفاهم و گفتگو باآنها بسته شده است بویژه پس از اتمام حجت نگران کننده نیست.آنچه که نگران کننده است وجود رخنه های اعتقادی میان اعضای جامعه مدرسین است که عملا این تشکیلات مهم را در بزنگاههای تصمیم گیری فلج نماید.

4. تجربه ثابت کرده است که جدا شدن مجمع روحانیون از جامعه روحانیت باعث خالص‌تر شدن تشکیلات شد و حتی برسرعت عمل آن افزود.
5. تفاوت دیدگاه،رویکرد و رفتار سیاسی آیت الله مصباح با مشی مالوف جامعه مدرسین آشکار و حتی مبنایی است.فقدان فضای گفتگو و تفاهم آن گونه که از روایت آیت الله یزدی برمی آید؛حاکی از همین امر است.قصد قضاوت در مورد صحت رفتاری هیچکدام نداریم زیرا هر کدام برپایه اجتهاد خود عمل می کنند.لذا بگذارید این دو مشی تشکیلات خاص خود را داشته باشند و مسئول ثمره نگرشی و کنشی خود باشند.