عضو سیاستگذاری همایش مسئولیت اجتماعی:
بیتوجهی دولتها به رفاه اجتماعی تبعات ناگواری به دنبال دارد
عضو سیاستگذاری همایش مسئولیت اجتماعی گفت: بیتوجهی دولتها به رفاه اجتماعی تبعات ناگواری برای دولتها و ملت به دنبال دارد و ضروری است؛ همه نهادهای موازی در یک نهاد پاسخگو و قوی ادغام شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن رفیعی در همایش نشان مسئولیت اجتماعی کشور با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی شرکتها به فعالیتهایی است که نه برای سود بلکه برای نفع جامعه انجام میشود، گفت: رفاه اجتماعی مجموع اقداماتی است که دولت، بخش خصوصی و سازمانهای غیردولتی برای کاهش بار مشکلات اجتماعی و ارتقاء کیفیت زندگی مردم انجام میدهند، لذا سرمایهداری بدون رفاه اجتماعی همان سرمایهداری ظالمانه قرن 19 است، اما با سازوکارهای پیش گفته امروز سرمایه کارگزار عدالت و رفاه اجتماعی شده است و رفاه اجتماعی با این سرمایهداری عاقل سر ستیز ندارد.
رفیعی با بیان اینکه مشکل اجتماعی به معنای فقر، نابرابری، بیکاری، طلاق، دسترسی ناکافی به خدمات سلامت، خودکشی، مشکلات سلامت روان، خشونت و جرم و دیگر آسیبهای اجتماعی است، اظهار کرد: سلامت، آموزش، تامین اجتماعی، اشتغال، مسکن و ارائه خدمات اجتماعی به نیازمندان همه زیرمجموعه رفاه اجتماعی هستند و بیتوجهی دولتها به رفاه اجتماعی تبعات ناگواری برای دولتها و ملت دارد.
عضو شورای سیاستگذاری همایش مسئولیت اجتماعی با یادآوری اینکه دولتهای سازندگی و اصلاحات به برنامههای تعدیل ساختاری تن دادهاند، اما تا سال آخر خود به توسعه رفاه اجتماعی تن ندادهاند؛ خطاب به رئیس جمهور گفت: اکنون رفاه اجتماعی به توجه ویژه شما نیاز دارد و تامین اجتماعی حقی همگانی است و نه شرکتی خصوصی با سهامی خاص. اکنون همه نهادهای موازی باید در یک نهاد قوی و پاسخگو ادغام شوند.
وی همچنین از رئیس جمهور خواست تا دانشگاه بهزیستی را به دامان مادر خود یعنی وزارت رفاه و سازمان بهزیستی بازگرداند.
رئیس کمیته ارزیابی همایش مسئولیت اجتماعی خاطرنشان کرد: اگر دولتهای سازندگی و اصلاحات به رفاه اجتماعی توجه بیشتری میکردند، آیا امروز شما مجبور به پرداخت بیهدف یارانهها بودید؟
رفیعی در پایان با بیان اینکه ابتکار دولت تدبیر و امید در اهدای نشان مسئولیت اجتماعی در تاریخ به نام شما ثبت میشود؛ خطاب به روحانی گفت: شورای عالی رفاه که مسئولیت آن با رئیس جمهور است تا به حال چند بار تشکیل جلسه داده است؟ قصد من از این سوال محاکمه نیست، بلکه برای آن است که فرصتها از دست نرود.