یک خانواده کارگری با ۷۰۰ هزار تومان حقوق چگونه باید به بقای خود ادامه دهد؟

سهیلا جلو دارزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در مورد برخی موضع‌گیری‌ها در برابر مطرح کردن آمارهای آسیب‌های اجتماعی حوزه زنان گفت: ما موظف هستیم؛ زمانی که دردی داریم، آن را تحمل کنیم و پوشیده نگه داریم، مفاسد را نیز وقتی کوچک هستند؛ نباید مطرح کرد، زیرا باعث ترویج آن می‌شود، اما این تحمل درد نیز اندازه دارد و زمانی که در وجود انسانی زیاد می‌شود، دیگر به جایی می‌رسد که نمی‌تواند آن را اظهار نکند، همانطور که وقتی فسادی ظاهر و آشکار شد، دیگر گفتن و نگفتن آن فرقی نمی‌کند.

وی ادامه داد: حال که فسادی آشکار شده و مانند زخمی سرباز کرده است، دیگر نمی‌توانیم بگوییم که نباید در مورد آن حرف بزنیم، همچنین نمی‌توانیم به آن بی‌توجه باشیم، بلکه باید به آن توجه کرده، نوع و جنس آن را تشخیص دهیم و در جهت درمان آن حرکت کنیم. در واقع باید توجه داشته باشیم که صحبت کردن یا نکردن در مورد این گونه مسائل، درمان نیست و اگر کسی واقعاً به عفاف و پاکی جامعه اعتقاد دارد باید شروع به درمان کند.

این نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: مشکل ما این است که همه حرف می‌زنند و هیچ کس به فکر درمان و حل ریشه مشکل‌ها نیست. مشخص است که بیکاری و عدم مشارکت مردم در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و... باعث فساد می‌شود.

جلودارزاده با اشاره به برخی از آسیب‌های حوزه خانواده از جمله بالارفتن آمار طلاق، کاهش ازدواج و... افزود: زمانی که حاکمیت در برخی موارد اهمال می‌کند؛ آن هم در این دوران که عصر سرعت است، نتیجه آن در بالا رفتن آسیب‌های حوزه خانواده خود را نشان می‌دهند، وقتی شرایط اشتغال برای جوانان مهیا نباشد، جوانان نمی‌توانند ازدواج کنند، همچنین زمانی که نمی‌گذاریم؛ شناخت بین جوانان به صورت طبیعی و معمولی شکل بگیرد، آشنایی‌های پنهانی رخ می‌دهد که نتیجه خوبی ندارد و یا اینکه ازدواج با عدم شناخت رخ می‌دهد و به دنبال خود آسیبهای مختلفی را در پی می‌آورد؛ به هر روی شرایط ما در برخی موارد متعادل نیست و به همین دلیل فساد آشکار شده است و شاهد برخی نابسامانی‌ها در جامعه هستیم.

رئیس اتحادیه زنان کارگر با اشاره به جدل بین جناح‌های مختلف سیاسی بر سر مسائل خانواده و محکوم کردن یکدیگر در این حوزه، تصریح کرد: به جای درگیری با یکدیگر،  باید به فکر عمل باشیم؛ این گونه جدل‌ها درمان نیست، بلکه عکس العمل افرادی است که بر اساس عقل عمل نمی‌کنند و مانند این است که یک بیماری اپیدمی پیدا کرده است و به جای آنکه به آن توجه کنیم با یکدیگر بگومگو می‌کنیم. کسانی که آسیب‌های اجتماعی حوزه خانواده را موضوع بحث جدل قرار می‌دهند خود در این نابسامانی‌ها نقش دارند، زیرا حفظ خانواده با تکرار نام آن میسر نمی‌شود، بلکه خانواده به بقا نیاز دارد و بقای آن نیز در گرو تامین معیشت و نیازهای آن است.

وی خاطرنشان کرد: ما حداقل‌ها را به خانواده‌ها نمی‌دهیم و توقع بقا خانواده را داریم، در حالی که فکر نمی‌کنند برای نمونه با حداقل حقوق ۷۰۰ هزار تومان، یک خانواده کارگری با چند بچه محصل و یک زن خانه‌دار چگونه باید اموراتش را بگذراند و به بقای خود ادامه دهد.

مشاور وزیر صنعت و معدن در پایان تصریح کرد: علاوه بر این مسائل، از نظر فرهنگی نیز باید برروی خانواده‌ها کار شود، بنابراین مسوولان و نماینده‌ها به جای آنکه به مسائل جناحی خود فکر کنند و این مسائل را موضوع جدل بین جناح‌ها قرار دهند، حال که شرایط در حال مهیا شدن شرایط حل آسیب‌ها است، بهتر است به حل این مشکلات کمک کنند.