رکن‌آبادی در گفتوگو با ایلنا:
کشورهای غربی در ارتباط با پیش‌نویس پایان اشغالگری تقسیم نقش کردند
در جلسه بررسی پیش‌نویس قطعنامه پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی بین کشورهای غربی که دارای عضویت دائم شورای امنیت هستند، یک نوع تقسیم نقش وجود داشت. فرانسه رای موافق، ایالات متحده رای مخالف و انگلیس به این پیش‌نویس رای ممتنع دادند.
«غضنفر رکن‌آبادی» کار‌شناس مسائل خاورمیانه و سفیر سابق ایران در لبنان، در گفتوگو با ایلنا به بررسی عدم تصویب پیش‌نویس قطعنامه پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی پرداخت.
این کار‌شناس مسائل خاورمیانه در گفتوگو با خبرنگار ایلنا گفت: در جلسه بررسی پیش‌نویس قطعنامه پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی بین کشورهای غربی که دارای عضویت دائم شورای امنیت هستند، یک نوع تقسیم نقش وجود داشت. فرانسه رای موافق، ایالات متحده رای مخالف و انگلیس به این پیش‌نویس رای ممتنع دادند.
وی درباره رای مثبت فرانسه به این پیش‌نویس، گفت: فرانسه سعی می‌کند در ارتباط با مسائل مربوط به خاورمیانه به ویژه فلسطین، در برخی مواقع که تبعات جانبی به دنبال ندارد، متفاوت ظاهر شده و نقش مستقلی از آمریکا ایفا کند. این امر موجب ناخرسندی آمریکا است زیرا ایالات متحده می‌خواهد پرونده فلسطین و رژیم صهیونیستی را به طور کامل در دست خود داشته باشد و دیگر کشورهای به ایفای نقش‌های حاشیه‌ای بپردازند. البته رای موافق فرانسه تاثیر خاصی نداشت و این پیش‌نویس به تصویب نرسید.
رکن‌آبادی تاکید کرد: تا کنون ۱۷۰ قطعنامه درباره فلسطین صادر شده که هیچ کدام به مرحله اجرا نرسیده است و طرح این پیش‌نویس با توجه به سابقه اجرا نشدن قطعنامه‌های قبلی پرسش‌برانگیز است. تمام قطعنامه‌های پیشین دارای الزام قانونی بوده‌اند اما هیچ‌کدام به مرحله اجرا نرسیده است. با توجه به این سابقه می‌توان گفت که فلسطین نیازی به صدور قطعنامه جدید ندارد و این قطعنامه‌ها دردی از این مردم مظلوم دوا نمی‌کند.
وی درباره تاکید این پیش‌نویس به بازگشت رژیم صهیونیستی به مرز‌های پیش از سال ۱۹۶۷ میلادی گفت: تشکیلات خودگردان نسبت به تقسیم قدس به دو منطقه تحت کنترل خود و رژیم صهیونیستی رضایت داده است. در واقع تشکیلات خودگردان به این امر رضایت دارد که قدس به طور مشترک به عنوان پایتخت استفاده شود. اما رژیم صهیونیستی به این تقسیم‌بندی رضایت نخواهد داد و تمام قدس را برای خود می‌خواهد.
سفیر سابق ایران در لبنان در پایان با اشاره به تهدید آمریکا برای وتو کردن این پیش‌نویس گفت: پیش از ارائه این پیش نویس، آمریکا تهدید کرد که از وتو استفاده کرده و اجازه ورود این طرح پیشنهادی به شورای امنیت را نخواهد داد. با وجود این تهدید، طرف فلسطینی عقب‌نشینی نکرد تا این طرح به شورای امنیت وارد شود. در صورتی که آمریکا قطعنامه پیشنهادی را وتو می‌کرد، با نفرت افکار عمومی جهان مواجه می‌شد. بنابراین آمریکا به جای وتو کردن، به فشار بر اعضای غیردائم روی آورد. نیجریه به عنوان یکی از این کشور‌ها تصمیم داشت به این پیش‌نویس رای موافق بدهد اما با فشار آمریکا، رای خود تغییر داد و در نتیجه این قطعنامه پیشنهادی به تصویب نرسید.
